تاثیر مشکل خواهرم بر زندگی من

[راضیه47]

سلام.من با خواهرم که احتلاف سنی کمی داریم رابطه بسیار صمیمی دارم.خواهرم از اول ازدواجش با زندگیش مشکل بسیاری داره و اصلا از زندگیش راضی نیست.همش درگیری های زندگیش و هم و غصه هاش رو با من درمیون میذاره و اعصاب و روز منو بهم میریزه.الان دو تا بچه داره و همچنان مشکلات زندگیش و ناراضیتش تموم نشده و مدام همه مشکلاتش رو با من درد دل میکنه.من 25 سالمه.از وقتی که خواهرم ازدواج کرده که 9 سالی میشه من همدرد حرفاش بودم.الان به حدی افسرده و غمگین شدم که کنترل اعصابم رو هم ندارم و بسیار یه زندگی و ازدواج و بچه دار شدن احساس ترس و بدبینی دارم.حتی انقدر فکرم با حرف هر روز خواهرم بهم میریزه که نمیتونم کارای روزمره خودم رو انجام بدم.انقدر افسرده و ناراحتم.از طرفی نمیتونم به خواهرم بگم که با من حرف نزنه چون فقط منو داره و اگه با منم حرف نزنه دق میکنه.من چی کار کنم؟احساس میکنم دارم تلف میشم

[naghme]

سلام.من با خواهرم که احتلاف سنی کمی داریم رابطه بسیار صمیمی دارم.خواهرم از اول ازدواجش با زندگیش مشکل بسیاری داره و اصلا از زندگیش راضی نیست.همش درگیری های زندگیش و هم و غصه هاش رو با من درمیون میذاره و اعصاب و روز منو بهم میریزه.الان دو تا بچه داره و همچنان مشکلات زندگیش و ناراضیتش تموم نشده و مدام همه مشکلاتش رو با من درد دل میکنه.من 25 سالمه.از وقتی که خواهرم ازدواج کرده که 9 سالی میشه من همدرد حرفاش بودم.الان به حدی افسرده و غمگین شدم که کنترل اعصابم رو هم ندارم و بسیار یه زندگی و ازدواج و بچه دار شدن احساس ترس و بدبینی دارم.حتی انقدر فکرم با حرف هر روز خواهرم بهم میریزه که نمیتونم کارای روزمره خودم رو انجام بدم.انقدر افسرده و ناراحتم.از طرفی نمیتونم به خواهرم بگم که با من حرف نزنه چون فقط منو داره و اگه با منم حرف نزنه دق میکنه.من چی کار کنم؟احساس میکنم دارم تلف میشم

سلام
حق داری کاملا، همدردی با بقیه میتونه انرژی آدمو به شدت کاهش بده
راضیه جان هرکسی تو زندگیش درگیر یسری مشکلات خاص خودش هست، شما باتموم مهربونیت نباید خودتو غرق مشکلات دیگران کنی،
این نوع دلسوزی کردن درست نیست، هم برای خودت مضره هم برای طرفت

درسته خواهرت برات خیلی عزیزه، اما لازم نیست وقتی ناراحته شما همه ی انرژیتو برای خوشحال کردنش صرف کنی
همدردی اگه از یه حدی بگذره تازه باعث میشه طرف به این باور برسه که مشکلاتش بزرگتر از چیزیه که واقعا هست
کسی تا وقتی خودش واقعا نخواد که نسبت به زندگی مثبت نگر و قوی باشه، همه عالم هم اگه جمع بشن نمیتونن کمک کنن حالش خوب بشه

پیشنهادم اینه که اولا موضعت را از "همدردی" به "همفکری" تغییر بده،
یعنی اگه راه حلی برای مشکلش داری ارائه کن اما با غصه هاش غصه نخور
خودت و احساساتت را درگیر مسائلی که نمیتونی تغییری توش ایجاد کنی نکن

دوم اینکه باید خواهرت رو متوجه این موضوع کنی که ایشون باید مسئولیت زندگیشو خودش به عهده بگیره،
یعنی محکم تر باشه و برای مواجهه با مشکلاتش وابسته حضور دیگران نباشه
اگه خودش قادر به تصمیم گیری و حل مشکلاتش نیست بهتره با یک متخصص مشاور مشکلاتش را درمیون بذاره نه شما

درمورد بدبینی که برات نسبت به ازدواج و .. بوجود اومده، باید بگم اتفاقا شانس تو برای ازدواج موفق خیلی بیشتر از خواهرته
چون درجریان مشکلاتش بودی و بهتر میدونی چطور رفتار و تصمیم گیری کنی که زندگی بهتری داشته باشی
تازه این همه زوج خوشبخت با عشق دارن زندگی میکنن و از ازدواجشون راضین، دلیلی نداره شما زندگی مشترکت شرایط مشابه خواهرت را پیدا کنه

نکته آخر اینکه وقتشه یکم بیشتر به فکر خودت باشی، شما اول راهی و آینده تو خودت میسازی
پس انرژیتو برای شادی، آرامش و سلامتی خودت صرف کن، به دلخوشیات هرچقدرم کوچیک باشن بها بده
و در نهایت آینده رو بسپار به خدا ، مطمئن باش اگه توکل خالص داشته باشی، خدا به موقعش هواتو داره و بهترینا رو برات رقم میزنه
منم آرزوی بهترینا را برات دارم