دوست عزیزچند توصیه بهت می کنم اگه خودتو دوست داشته باشی انجام می دی.
1 - ورزش بکن ، البته ورزشی که دسته جمعهی باشه مثل ایروبیک ، شنا
2- یه دوست پیدا کن که باهاش بتونی صحبت کنی ، این دوست می تونه حتی مادرت باشه
3- به هیچ وجه زمان برای تنها بودن برای خودت ایجاد نکن
4 - عبادت هم حدی داره و اگه از حدش بیشتر بشه شما افسرده میشی
5 - با آدم های شاد بگرد
6- با دوستان مجردت باش
7- هنوز سنی نداری و خدا رو شکر کن که زود برگشتی
8 - سعی کن دانشگاه بری
9 - موسیقی شاد گوش کن و تو محافلی که جوک و خنده و رقص هست برو ( البته خانوادگی باشه )
انشا ا... زندگیت می یوفته رو روال
این که می گی به فکر ازدواج موقتی یه تلقین هست و خودت داری شاخ و برگ بهش میدی و علتش اینه که تنهایی هات زیاده و به گذشته فکر می کنی ، هیچ وقت این اشتباه و نکن که نتیجش تنوع طلبی و هرزه گی هست ، خودتو تباه نک ، موارد بالا رو انجام بده