شرکت کنندگان در طول یک پروتکل آزمایشگاهی دو هفته‌ای که برای ناهمگام‌سازی ریتمهای روزانه رفتاری و زیست محیطی طراحی شده بود، مورد ارزیابی قرار گرفتند.






محققان انگلیسی دریافته‌اند که ساعت داخلی بدن ممکن است با افزایش حمله‌های قلبی و سکته مغزی ایسکمیک در صبح مرتبط باشد.




به گفته محققان بیمارستان زنان برگهام، این یافته‌ها نشان می‌دهد که سیستم شبانه‌روزی یا ساعت داخلی بدن با افزایش خطر رویدادهای قلبی‌عروقی در صبح ارتباط دارد.
محققان 12 داوطلب بالغ سالم را در آزمایشگاههای نظارت فیزیولوژیکی فشرده مورد بررسی قرار دادند. شرکت کنندگان در طول یک پروتکل آزمایشگاهی دو هفته‌ای که برای ناهمگام‌سازی ریتمهای روزانه رفتاری و زیست محیطی طراحی شده بود، مورد ارزیابی قرار گرفتند.
محققان بطور خاص نقش بازدارنده فعال‌کننده پلاسمینوژن-1(PAI-1) را ارزیابی کردند که مانع فروپاشی لخته‌های خون شده و در نتیجه عامل خطری برای انعقاد خون بوده که یکی از عوامل عمده حمله قلبی و سکته مغزی ایسکمیک است.
محققان به بررسی این امر پرداختند که آیا افزایش صبحگاهی PAI-1 در اثر سیستم داخلی شبانه‌روزی بوده یا به رفتارهایی مانند تغییر حالت بدن و فعالیت فیزیکی مرتبط است که معمولا در صبح رخ می‌دهند.
آنها دریافتند که ساعت درونی بدن در صبح باعث افزایش سطوح جریان PAI-1 می‌شود. نتایج این پژوهش در مجله Blood منتشر شده است.