نمایش نتایج: از 1 به 2 از 2

موضوع: ایرانگردی : شهرضا (قمشه)

1401
  1. بالا | پست 1

    عنوان کاربر
    کاربر محروم
    تاریخ عضویت
    Jan 2015
    شماره عضویت
    10630
    نوشته ها
    436
    تشکـر
    345
    تشکر شده 969 بار در 321 پست
    میزان امتیاز
    0

    ایرانگردی : شهرضا (قمشه)





    شهرضا يكي از شهرستان هاي استان اصفهان است كه در گذشته «قمشه» ناميده می شده است. شهرضا از شهرهای کهن و با اصالت استان اصفهان است که صنايع دستی آن نيز هم چون تاريخ آن قدمت و اصالت زيادی داشته و از ديرباز دارای اهميت فراوان است. برخی از هنرهای دستی اين شهرستان دارای شهرت جهانی هستند. علاوه بر جنبههای هنری، صنايع دستی در کنار صنايع كارخانه ای نيز در اقتصاد شهرضا سهم قابل توجهی دارد. قالی بافی، ريسندگی، سفال گری، سراميک سازی و سنگ بری از مهم ترين صنايع دستی اين شهرستان محسوب می شوند. شهرستان شهرضا ازنقاط مهم عرضه كننده قالی صادراتی در ايران است. قاليچه های بافت اين شهرستان به داشتن ثبوت رنگ و زيبايی نقشه شهره بوده و از اعتبار و ارزش زِيادی برخوردار می باشد. قاليچه های بافت اين منطقه از نظر نقشه و کيفيت در ايران و جهان شهرت زيادی دارند و يک گونه آن از لحاظ ثابت بودن رنگ و نقشه، مورد پسند همگان است. در شهرضا شمار زيادی كارگاه فرش بافی داير است و كارگران بسياری در آن ها مشغول به كار هستند.

    سراميک و كاشی سازی از رشته صنايع كارخانه ای معتبر شهرضا است به ويژه سراميک آن که از نقوش زيبا برخوردار می باشد. در شهرضا چند كارگاه سراميک و كاشی سازی وجود دارد. سراميک های ساخت اين كارگاه ها از لحاظ رنگ و جنس و زيبايی از بهترين سراميک های ايران هستند. صنعت ريسندگی نيز قبل از تاسيس اولين كارخانه ريسمان تابی در سال 1277 شمسی، به صورت سنتی رواج داشته و شامل بافت ترمه، شال و جوراب های نخی و پشمی و از اين قبيل می شده است. در حال حاضر تعداد زيادی كارگاه پشم ريسی و دو كارخانه ريسندگی و بافندگی در اين شهرستان داير و توليدات آن از جمله صادرات شهرضا به شمار می رود. كارگاه های نخ تابی و همچنين توليد خامه يا نخ فرش نيز در شهرضا وجود دارد. نخ و خامه مازاد بر نياز اين ناحيه به نقاط ديگر صادر می شود. كشاورزی در اين شهرستان به دليل زمين های حاصل خيز رونق داشته و تمامی فرآورده های سردسيری و معتدل در آن كشت و پرورش داده مي شود.

    مکان های دیدنی و تاریخی
    شهرضا در دوران صفوی از عمران و آبادی برخوردار بود و گسترش بسياری يافته است. از اين دوران آثار تاريخی بسياری در اين ناحيه بر جای مانده است. جاذبه های طبيعی بسياری چون کوه ها و چشمه ها و غارها در اين شهرستان پراکنده هستند که چشم اندازهای زيبايی به اين منطقه بخشيده است.

    صنايع و معادن
    شهرستان شهرضا دارای كارخانه ريسندگی است و كارخانه های صابون پزی، كوزه های سفالين و روغن منداب گيری نيز در آن وجود دارد. كارگاه هاي سنگ بری نيز در اين منطقه وجود دارد كه سنگ های زينتی و ساختمانی را توليد می كند. شهرستان شهرضا از لحاظ معادن غنی بوده و مهم ترين آن ها عبارتند از : معدن نمک حسن آباد، رامشه، و جرقويه، معدن زغال سنگ شاه سيد علی اكبر، معدن سنگ مرمر اسفنداران در 60 كيلومتری و معدن سرب كرويه در 36 كيلومتری جنوب شهرضا. شهرضا از اقتصاد خوبی برخوردار بوده و مركز داد و ستد ايل قشقايی و لران ناحيه بوير احمدی است.

    کشاورزی و دام داری
    كشاورزی در اين شهرستان به دليل زمين های حاصلخيز رونق داشته و تمامی فرآورده های سردسيری و معتدل در آن كشت و پرورش داده شده و مهم ترين آن ها انگور، گندم، جو، ارزن، نخود و... می باشد. هم چنين در شهرستان شهرضا دامداری رواج داشته و مردم شهرضا در زمين های كشاورزی خود به نگاهداری دام نيز می پردازند. در دشت های پيرامون شهرضا، مانند كمه، موروک، بودجان، هونجان و… گله های بزرگ پرورش می يابند.

    مشخصات جغرافيايي
    شهرستان شهرضا، با پهنه ای حدود 3 هزار و 88 كيلومتر مربع، در جنوب استان اصفهان، در 32 درجه و يک دقيقه پهنای شمالی و 51 درجه و 52 دقيقه درازای خاوری نسبت به نيمروز گرينويچ، و بلندی 1 هزار و 825 متر از سطح دريا قرار دارد. اين شهرستان از سوی شمال به شهرستان مباركه، ازجنوب به شهرستان سميرم و استان فارس، از خاور به شهرستان اصفهان، و از باختر به شهرستان مباركه و استان چهار محال و بختياری محدود است. پيرامون شهرستان شهرضا را كوهستان فرا گرفته و به دليل محدود بودن به نواحی كوهستانی در باختر و جنوب و از سوی ديگر به نواحی پست كويری در شمال خاوری، در بيش ترين روزها نسيم ملايم با بادهای شديد، كه جهت آن ها از نواحی بلند به سوی شمال و شمال خاوی است می وزد. بارندگی آن ناچيز و جزء نواحی خشک است و آب و هوای ناحيه به بخش های زير تقسيم می شوند: 1- آب و هوای گرم و خشک نواحی خاوری 2- آب و هوای كوهستانی جنوب و جنوب باختری كه بارندگی آن بيش از ديگر نقاط است.

    وجه تسميه و پيشينه تاريخي
    شهرضا در گذشته «قمشه» ناميده می شده است. قمشه واژه ای پهلوی ساسانی است، كه از روزگار باستان به اين محل گفته شده و نخست « گمشه » بوده است. برخی از محققين ريشه واژه قمشه را كومه شه دانسته و معتقدند که چون شاهان عهد قديم در آن حدود به شكار می رفته و كومه خوبی برای آن ها می ساخته اند، بدين نام موسوم گرديده است. شماری ديگر از پژوهش گران قمشه را مرکب از دو پاره « قم » و « شه » و به معنی جای آب جوشنده و روان و ماندگار دانسته اند. واژه قمشه به معنای سرزمين پر كاريز نيز هست، و بيش تر زمين های كشاورزی شهرضا نيز به وسيله كاريزها آبياری می شود. به هر حال در 1305 هـ . ش نام اين شهر از قمشه به شهرضا تغيير يافت.

    شهرضا پيش از اسلام وجود داشته و به گونه آبادی بزرگی به نام قلعه سميرم بوده كه در 14 فرسنگی اصفهان قرار داشته و دارای حصارهای استوار بوده است. پس از برافتادن حكومت ساسانی، شهرضا نيز مانند نقاط ديگر ايران به چنگ تازيان افتاد. در دوران اسلامی از نقاط آباد و دارای اهميت بوده است. مرداويج زياری در 319 هـ . ق ايالت جبال را گشود و شهرضا هم جزو قلمرو او گرديد. شهرضا در دوران صفوی از عمران و آبادی برخوردار بود و گسترش يافت. از اين دوران آثار تاريخی بسياری در اين ناحيه بر جای مانده است.

  2. 2 کاربران زیر از @RY@ بابت این پست مفید تشکر کرده اند


  3. بالا | پست 2

    عنوان کاربر
    کاربر ویژه
    تاریخ عضویت
    May 2014
    شماره عضویت
    3710
    نوشته ها
    9,699
    تشکـر
    4,204
    تشکر شده 10,202 بار در 5,111 پست
    میزان امتیاز
    21

    پاسخ : ایرانگردی : شهرضا (قمشه)

    ممنون
    به مطلب شما عکس اضافه شد
    امضای ایشان

    خـــــدانـگهــــــدار


اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

لیست کاربران دعوت شده به این موضوع

کلمات کلیدی این موضوع

© تمامی حقوق برای مشاورکو محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد