نمایش نتایج: از 1 به 3 از 3

موضوع: اجتماع گریزی

1566
  1. بالا | پست 1

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Feb 2016
    شماره عضویت
    26782
    نوشته ها
    1
    تشکـر
    0
    تشکر شده 1 بار در 1 پست
    میزان امتیاز
    0

    اجتماع گریزی

    با سلام
    من 26 سالمه، آدم موفقی هستم تو کار و درس و نواختن ساز. مشکل من ارتباط با آدماست غیر از چند تا دوست که اطرافمن با کسی در ارتباط نیستم. خوشم نمیاد از ارتباط زیاد با آدمای جامعه. تقریبا 6،7 ساله زندگی خوابگاهی داشتم و برام سخت شده وارد جامعه شدن. یک دوره ی افسردگی شدید داشتم و الان هم کلا هیچی برام مهم نیست غیر از کارای خودم. کلا احساسی به آدما ندارم ولی بهشون نیاز دارم تا ازین شرایط در بیام. این شرایط بعد از دوران دانشجوییم شروع شد و تا الان ادامه داشته و تبدیل به بی تفاوتی شده.
    خواستم بدونم چطوری میتونم احساسمو نسبت به آدما تقویت کنم و شروع کنم به ارتباط دوباره باهاشون

  2. کاربران زیر از samutopia بابت این پست مفید تشکر کرده اند


  3. بالا | پست 2

    عنوان کاربر
    کاربر ویژه
    تاریخ عضویت
    May 2014
    شماره عضویت
    3710
    نوشته ها
    9,699
    تشکـر
    4,204
    تشکر شده 10,202 بار در 5,111 پست
    میزان امتیاز
    21

    پاسخ : اجتماع گریزی

    نقل قول نوشته اصلی توسط samutopia نمایش پست ها
    با سلام
    من 26 سالمه، آدم موفقی هستم تو کار و درس و نواختن ساز. مشکل من ارتباط با آدماست غیر از چند تا دوست که اطرافمن با کسی در ارتباط نیستم. خوشم نمیاد از ارتباط زیاد با آدمای جامعه. تقریبا 6،7 ساله زندگی خوابگاهی داشتم و برام سخت شده وارد جامعه شدن. یک دوره ی افسردگی شدید داشتم و الان هم کلا هیچی برام مهم نیست غیر از کارای خودم. کلا احساسی به آدما ندارم ولی بهشون نیاز دارم تا ازین شرایط در بیام. این شرایط بعد از دوران دانشجوییم شروع شد و تا الان ادامه داشته و تبدیل به بی تفاوتی شده.
    خواستم بدونم چطوری میتونم احساسمو نسبت به آدما تقویت کنم و شروع کنم به ارتباط دوباره باهاشون




    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    دفتر قیطریه:
    ۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸ خط ویژه
    دفتر سعادت آباد:
    ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه
    دفتر شریعتی:
    ۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵ خط ویژه

    بيشتر افراد هنگام مواجهه با اشخاص جديد يا شرايطي چون ارائه سخنراني و کنفرانس و يا آماده شدن براي ملاقات با غريبه‌ها با چالش‌هاي رواني و احساسي جدي روبرو مي‌شوند. در شرايط خفيف استرس در اين موارد طبيعي و گذرا است اما اگر اين نگراني و اضطراب و حس خجالت کشيدن شديد و غيرقابل کنترل شود با عنوان اختلال «اضطراب اجتماعي» شناخته مي‌شود که نوع وخيم و جدي اين اضطراب است و موجب مي‌شود افراد از اجتماعي بودن،‌ انجام صحيح کارهاي روزمره‌ و يا حتي بهره‌مندي از فرصت‌هاي جديد و بهتر در زندگي محروم شوند. افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعي بيشتر تمايل دارند از تعاملات اجتماعي خودداري کنند و اغلب خود را منزوي مي‌سازند. اين اشخاص نسبت به آن چه ديگران در مورد آنان فکر مي‌کنند، احساس ترس دارند و تصور مي‌کنند مورد قضاوت منفي ديگران قرار مي‌گيرند. همچنين مبتلايان به اين اختلال رواني دچار علائم جسمي از قبيل تعريق زياد، سردرد و همچنين افزايش ضربان قلب به هنگام تعامل با افراد جديد در محيط‌هاي ناآشنا مي‌شوند. طبق گزارش انجمن افسردگي و اضطراب آمريکا، حدود 15 ميليون نفر در اين کشور به اختلال اضطراب اجتماعي مبتلا هستند و 36 درصد آنان حدود 10 سال يا بيشتر پس از ابتلا به اين اختلال، تحت درمان قرار نمي‌گيرند. اين اختلال نيز همچون ساير بيماري‌هاي رواني از ترکيب فاکتورهاي زيست‌محيطي و ژنتيکي همچون رفتارهاي ارثي، ساختار مغز، تجربيات منفي و فرآيند مغز ناشي مي‌شود. همچون بيشتر گونه‌هاي اضطراب افراد مبتلا به اضطراب اجتماعي تحت درمان‌هاي رفتاري– شناختي، مصرف دارو و آموزش‌هاي رفتاري قرار مي‌گيرند. همچنين يکي از اولين گام‌هاي مقابله با اين بيماري دوري کردن از تفکرات منفي است.
    امضای ایشان

    خـــــدانـگهــــــدار


  4. بالا | پست 3

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jan 2016
    شماره عضویت
    26207
    نوشته ها
    711
    تشکـر
    1,293
    تشکر شده 666 بار در 415 پست
    میزان امتیاز
    9

    پاسخ : اجتماع گریزی

    بهتره از برید باشگاه یا بعضی از گردهمایی ها یکم که تو جامعه بیشتر برید و بیاید خواه ناخواه احساساتتون تقویت می شه.
    من که فکر نمی کنم کسایی که موسیقی بدونن بتونن بی احساس باشن.
    در ضمن بجای اینکه فکر کنید که خیلی آدم بی احساسی هستید بهتره که فکر کنید شاید درست احساساتتون رو نمی شناسید، خب برای همه ما همین شرایط هست نسبت به آدمهایی که باهاشون هیچ رابطه ای نداریم خب مسلما احساس کمتری داریم ، اما نسبت به نزدیکانمون اینجوری نیست.
    به هر حال به نظر من همونطور که گفتم بهتره یکم خودتون رو مجبور کنید که بیشتر مهمونی برید و با آدمهای دیگه وقت بگذرونید تا بعد همه چی درست بشه خودبخود.
    اگرهم دیدید لازمه خب یه مشاور برید کلی می تونید اونجوری به خودتون کمک کنید.
    امیدوارم که موفق باشید.

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. هدف برنامه ریزی و تلاش!!!
    توسط احسان1990 در انجمن مشاوره تحصیلی
    پاسخ: 2
    آخرين نوشته: 02-13-2016, 06:30 PM
  2. چطوری برنامه ریزی کنم؟
    توسط sahar aram در انجمن مشاوره تحصیلی
    پاسخ: 3
    آخرين نوشته: 05-07-2015, 06:30 PM
  3. آبرو ریزی. دردسر
    توسط Narges1788 در انجمن روابط دختر و پسر
    پاسخ: 1
    آخرين نوشته: 03-26-2015, 12:00 AM
  4. آبرو ریزی. دردسر
    توسط Narges1788 در انجمن سایر
    پاسخ: 6
    آخرين نوشته: 03-25-2015, 11:32 PM
  5. عدم پایندی به برنامه ریزی
    توسط mahtab.69 در انجمن مشاوره تحصیلی
    پاسخ: 2
    آخرين نوشته: 02-09-2015, 11:15 PM

لیست کاربران دعوت شده به این موضوع

کلمات کلیدی این موضوع

© تمامی حقوق برای مشاورکو محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد