باسلام. بنده 32 سال دارم اشتباهات زیادی در این 32 سال مرتکب شدم. از جمله اشتباهات جبران ناپذیرم ازدواج با مردی که صاحب زن و فرزند 8 ساله بود. در حال حاضر از این ازدواج نه به خاطر همسرم چون با ایشان خدارو شکر تا به حال مشکلات حادی نداشتم به جز لجبازیهایی که جزئی از خصوصیات اخلاقی ایشان است و فعلا چاره ای برایش پیدا نکردم جز صبوری. فقط بخاطر همسر اول این آقا و دلسوزی برای اون خانم (البته ناگفته نماند که همسرم هوای همسر اول خود را خیلی بیشتر از من دارد ولی همسر اول ایشون شخصیت قابل ترحمی هستند و همسر من انسان فوق العاده دلسوزیست)و همچنین احساس حقارت در بعضی مواقع برای خودم از ادامه این ازدواج گاهی دچار تردید می شوم .از شما مشاور گرامی و دیگر کاربران محترم که شاید خود یا اطرافیانشان شرایطی مانند من را دارند یا مشاهده کرده اند راهنمایی می خواهم. این توضیح را هم چون خانواده بنده از ابتدا مخالف این ازدواج بودند نمی توانم مشکلاتم را با آنها در میان بگذارم و در واقع آنها بر این باورند که ایشان همسر اولشان را طلاق داده و در حال حاضر فقط با بنده زندگی مشترک دارند. بخاطر همین خیلی از مشکلاتم که بیشتر بخاطر وجود همسر اول ایشان است را نمی توانم با هیچکس در میان بگذارم و مجبورم همه را درون خود بریزم چرا که خود کرده را تدبیر نیست!!!