همه انسان‌ها گاهی دلسرد و مایوس می‌شوند ولی انسانی که همیشه دلسرد است، نظر نادرستی در مورد روابط انسانی خواهد داشت، برای چنین فردی زندگی مطلوب نیست.ما گاهی اوقات علیرغم حس و نیت خوب، با رفتارمان همسرمان را دلسرد می‌کنیم. چهار روش دلسرد کردن وجود دارد:
۱- سلطه‌گری زیرکانه
گاهی اوقات احساس می‌کنیم روش ما، بهترین روش و تنها راه موفقیت و تنها راه رسیدن به هدف است، در نتیجه برای آنکه کارها درست انجام شود، تصدی کارها را به عهده گرفته و پیشرفت همسرمان را نادیده می‌گیریم. در این حالت ، علیرغم این که حسن نیت داریم، عملاً زیرکانه سلطه‌گری می‌کنیم. این سلطه‌گری، همسر ما را دلسرد کرده و در او احساس طرد شدن ایجاد می کند.
۲- ترساندن
وقتی انتظارات شما از همسرتان انتها ندارد، او نتیجه می‌گیرد که هر چقدر موفق شود هم نمی‌تواند به ملاک‌های شما برسد. ترساندن مثل سلطه گری زیرکانه، احساس طرد شدن و دلسردی را در همسرتان دامن می‌زند. این روش گاهی اوقات موجب افسردگی و حتی طلاق می‌شود.
۳- تصدیق نکردن پیشرفت
تصدیق نکردن پیشرفت یکدیگر، صورت دیگری از دلسردی زیرکانه است. سکوت باعث می‌شود همسرتان بازخورد لازم برای ادامه دادن تلاش‌هایش را نگیرد. این عمل نیز، در طرف مقابل احساس طرد شدگی ایجاد می‌کند.
۴- حساسیت بیش از حد
اگر پیرو این فرض غلط باشید که «من وقتی کسی می‌شوم که از دیگران بیشتر باشم» هرگاه برتری خیالی شما به خطر بیفتد، دست به حمله می‌زنید. برای مثال، اگر همسرتان از سر و وضع و لباس مرد یا زن دیگری تعریف کند، از دستپخت او تعریف کند یا محبت و راحتی زن یا مرد دیگری را بستاید، اظهارات او را حمل بر تحقیر خودتان خواهید کرد و عصبانی می‌شوید. و بالاخره این حساسیت بیش از حد بر مشارکت و خطر پذیری در زندگی زناشویی تأثیر می‌گذارد. چنین زن و شوهرهایی، حرف یکدیگر را طور دیگری می‌شنوند و محتاط می‌شوند.
منبع : مجله سلامت و زیبایی
نظرت چیه؟
