باسلام
من در زمینه شغلی و تحصیل حدود شش سال است که با مشکلات شدیدی روبرو هستم امیدوارم شما بتوانید به من کمک کنید یا حداقل کسانی را که می توانند در این زمینه به من کمک کنند به من معرفی کنید. در کنکور سال 86 در رشته مهندسی نساجی دانشگاه امیرکبیر قبول شدم از همان ابتدا می دانستم با توجه به اینکه در دبیرستان دانش اموز خوبی بودم رشته خوبی را انتخاب نکرده ام و در واقع می توانستم رشته های بالاتری مثل معماری و یا فناوری اطلاعات را در دانشگاههای با مرتبه علمی پایین ترقبول شوم. در واقع این انتخاب بدون فکر و عجولانه بود و فقط تحت تاثیر نام دانشگاه امیر کبیر این انتخاب را انجام دادم. دوسال پیش مدرک کارشناسی ام را گرفتم اما در تمام این مدت شش سال در درونم تلاطمی برپاست که حس می کنم بزودی مرا به مرز جنون بکشاند. از طرفی فکر می کنم گذشته از دیدگاه بشدت منفی عموم نسبت به این رشته می توانم با تلاش در این زمینه کار کنم و در امد خوبی داشته باشم و به موفقیت برسم. از طرف دیگر می بینم این رشته به روحیات من که یک خانم متاهل هستم چندان سازگار نیست من با توجه به روحیاتم و استعداد و علاقه ام انتخاب رشته نکرده ام و این به اضافه ی حرف وحدیث مردم در باره رشته نساجی باعث شده است که ادامه تحصیل و یا کار کردن در این رشته را به کلی کنار بگذارم و در حدود دوسال است که هر روز از خودم میپرسم چگونه مسیر زندگی ام را تغییر دهم. علایق و استعدادم چیست؟ ایا در این راه تلاش کنم موفق می شوم ویا یک بار برای همیشه خودم را از این حس تردید شش ساله نجات بدهم. از کجا معلوم اگر وارد رشته دیگری بشوم سختی های رشته جدید دوباره مرا پریشان و سردرگم نکند؟ خواهش می کنم کمکم کنید احساس می کنم انهمه عشق و علاقه به درس در دوران دبیرستانم به تباهی کشیده شده است.احساس می کنم تمام تلاش تحصیلی 16ساله ام سوخته است.ارتباطم را باهمه دوستان قدیمی ام قطع کرده ام چون اکثر ان ها با توجه به اینکه از من از لحاظ درسی پایین تر بودند اکنون به مراحل قابل قبولی رسیده اند هریک مسیر خود را تعیین کرده اند: کار یا ادامه تحصیل.
نظرت چیه؟