سلام دوستان
سال 95 و بهتون تبریک میگم و سالی پر برکتیو براتون آرزو میکنم
من تهمینه 27 سال سن دارم . از12-22سالگی ورزش کار میکردم (کنگفو )دان 2 و حکمای قهرمانی کشوری دارم اما چون مادرم همیشه مخالف ورزشم بود گذاشتمش کنار و تو مسابقات آسیایی نذاشت شرکت کنم. رشته تحصیلیمم به اجبار به جای تربیت بدنی ،ریاضی فیزیک انتخاب کردم و الان فوق لیسانس مهندسی شیمی میخونم و دارای 2تا مقاله پزوهشی هستم.اما از جایگاهم در جامعه اصلا راضی نیستم و هیچ کاری ندارم و آینده ای ندارم.من فوق العاده خلاقم و دست به هرکاری زدم واسه خود اشتغالی اما باز شکست خوردم الانم دارم شمع تولید میکنم و میفروشم.......من واسه اینکه به پول برسمو جایگاهمو تو جامعه مشخص کنم خیلی تلاش میکنم اما نمیدونم چرا باز شکست میخورم.اوضاعم تو خانوادمم همینه ....مهربون ترین دخترم (،دختر سوم خانواده ام تو عقدم )،طوری برخورد کردم که همیشه همه اعضا خانواده رو من حساب باز میکنن و یک طور وظیفم شده در خدمت باشمو مطیع اما با کوچکترین اعتراضم شدیدترین برخوردا باهام میشه طوریکه باورم میشه کارم اشتباه بوده این رفتارا باعث رنجشه شوهرمم شده و دائما انتقاد میکنه ازم .احساس میکنم دارم تباه میشم واسه همسن تصمیم گرفتم خانوادمو واسه مدتی به بهانه کار در سهر دیگه ترک کنم تا قدرمو بدونن با اینکه به شدت وابسته ایم به هم. دوستان خواهشا راهنماییم کنید تا شاید بتونم تصمیم درس بگیرم.ممنون
یا علی