سلام من خیلی پریشونم نمیدونم چرا یکساعت خوب خوبم ولی یکساعت بعد میشینم گریه میکنم دوباره میخندم واسه ارشد میخونم ولی هیچی نمیفهمم انگار دیگه ذوقی برای خوندن ندارم کمکم کنید چیکار کنم زندگیمم نسبتا بد نیست با دوستام میرم بیرون سرحالم ولی بعدش میشینم گریه میکنم به نظرتون چیکار کنم
دوست عزیز تمایل به گریه کردن گاهی اوقات مفید است و چه بسا برای غلبه بر احساسات منفی کمک کننده باشد. به طور مثال وقتی که غرق در استرس و نگرانی باشید، ضربان قلبتان به طرز چشم گیری بالا می رود و بدنتان شروع به عرق کردن می کند.
حالا اگر در همین حالت شروع به گریه کردن کنید، تخلیه روانی به وسیله ی گریه کردن، باعث کاهش و تنظیم سرعت تنفس و در نتیجه ضربان قلب شما می شود که همه این علایم در نهایت به رسیدن شما به آرامش کمک می کند.
به طور کلی در مواجهه با ترس و اتفاق های ناگوار، بدن انسان شروع به فرمان گرفتن از مغز برای رسیدن به آرامش می کند و معمولاً اثر آرام بخشی گریه، مؤثرتر و طولانی تر از روش های دیگر است .همچنین مطالعات اخیر نشان می‌دهند که گریه علاوه بر اینکه از بین برنده اضطراب (ممکن است در شما به همین دلیل باشد) است، قادر به بهبود سلامتی انسان‌ها نیز خواهد بود.
اما علی رغم مزایایی که در خصوص گریه وجود دارد و هر چند امری طبیعی و عکس العمل روحی انسان محسوب می شود، باید متذکر شد در صورتی که گریه به صورت عادت روزمره درآید می تواند نشانه ای از افسردگی باشد و حتماً باید به پزشک مراجعه کرد.
گریه کردن معمولاً به دو گونه است؛ گونه‌ای که در آن فرد به تخلیه خود پرداخته و به دلخواه خود به ابراز ناراحتی و یا عزاداری می‌پردازد که تأثیر مستقیمی بر دست یابی به احساس خوشایند دارد. اما گونه دوم گریه، پنهانی و بدون صدا است که احساساتی مانند خشم، تردید و عصبانیت را موجب می‌شود. شاید برایتان اتفاق افتاده باشد که درست وقتی که حالتان به‌ظاهر خوب است با کوچک‌ترین اشاره و بهتر بگویم با جرقه‌ای به گریه می‌افتید، این همان آشکار کردن احساسات نهفته است،یعنی امکان دارد شما در اعماق قلب خود احساس تنهایی، ناراحتی، عصبانیت، یأس و طرد شدگی کنید، اما به آنها اهمیت ندهید تا این که انباشته شود و بالاخره در جایی بروز کند. باید بدانید همانطور که اشک ریختن و تخلیه احساسی مفید است، انباشته کردن خشم و ناراحتی و نگاه داشتن اشک هم مضر است. به یاد داشته باشید که ما از نظر طبیعی و ژنتیکی باید در مواردی اشک بریزیم، پس اگر بخواهیم جلوی آن را بگیریم ضربات جبران‌ناپذیری به سلامت خود وارد می‌کنیم.
بنابرایت همانطور که گفتم گریه کردن را نباید همیشه بد بدانید و جنبه منفی آن را در نظر بگیرید، اما از آنجا که شما مدت زیادی که این شرایط برایتان پیش آمده و این طور که مشخص است به شکل یک عادت در شما در آمده من به شما توصیه می کنم که حتماً به یک روانپزشک یا روانشناس به صورت حضوری مراجعه کنید چرا که ممکن است علائمی از شروع افسردگی یا اضطراب شدید، همچنین بروز احساساتی که به آن ها اشاره کردم
در این مورد حتما " با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید دفتر قیطریه: ۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸ خط ویژه دفتر سعادت آباد: ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه دفتر شریعتی: ۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵ خط ویژه
خـــــدانـگهــــــدار
هیچی دکتر برو
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟