تمام آهن موجود در دانه‌های گیاهی و سبزی‌هایی مانند اسفناج و حدود سه‌پنجم آهن مواد غذایی مختلف از جمله گوشت‌ها، جزو آهن غیرقابل‌جذب هستند.

ارزش کوکوی اسفناج به آهن آن است و جذب آهن به چند عامل مختلف بستگی دارد. آهن به دو صورت قابل‌جذب و غیرقابل‌جذب وارد بدن می‌شود...



تمام آهن موجود در دانه‌های گیاهی و سبزی‌هایی مانند اسفناج و حدود سه‌پنجم آهن مواد غذایی مختلف از جمله گوشت‌ها، جزو آهن غیرقابل‌جذب هستند. فقط کمی از آهن موجود در گوشت، قابل‌جذب است بنابراین آهن موادغذایی در حالت عادی به مقدار کمی جذب بدن می‌شود.


در صورتی‌که بخواهیم جذب آهن را در بدنمان افزایش دهیم، باید منابع آهن را همراه با منابع غذایی حاوی ویتامین C، فیبر یا الیاف گیاهی، مصرف کنیم. بهتر است این را هم بدانید که اسفناج، حاوی مقدار زیادی اگزالات است که می‌تواند مانع جذب آهن بشود. به این ترتیب،‌ می‌توان گفت نه‌تنها آهن موجود در اسفناج، بلکه بیشتر آهن موجود در تمام سبزی‌های دیگر هم از نوع آهن غیرقابل‌جذب است بنابراین اگر بخواهیم سهم بیشتری از آهن این سبزی‌ها جذب بدن بشود، باید چنین سبزی‌هایی را با منابع ویتامین C مانند آبلیمو، آلو یا گیاهان سرشار از فیبر مانند کرفس مصرف کنیم.

باید به این نکته هم توجه داشته باشید که درصد آهن موجود در اسفناج، از آهن موجود در سایر گیاهان‌ بالاتر است و اگر با خوراکی‌هایی که نام بردیم، ‌مصرف شود،‌ آهن بیشتری به بدن خواهد رسید.

ارزش تغذیه‌ای اسفناج تازه‌ای که داخل یخچال نگهداری بشود، تا حدود ۸ روز حفظ می‌شود. هرچه مدت زمان ماندن این سبزی بیشتر بشود، افت ارزش تغذیه‌ای و میزان ریزمغذی‌های موجود در آن هم بیشتر و چشمگیرتر خواهد شد. ضمن اینکه توصیه می‌شود که از نگهداری طولانی‌مدت اسفناج تازه یا پخته هم خودداری کنید زیرا در اثر نگهداری طولانی‌مدت، نیترات‌های موجود در آن می‌توانند به نیتریت که ماده مضری است، تبدیل شوند.

اسفناج، گیاهی پرخاصیت است که تاکنون خواصی مانند ضد کم‌خونی (البته در صورت مصرف با شرایطی که گفته شد)، آنتی‌اکسیدان قوی،‌ ضدتب،‌ ضدنفخ، ملین، ادرارآور، ‌کاهنده قند خون، محرک سیستم ایمنی بدن، مسهل و ضد کرم برای آن مشخص شده است.