بیماران با «روحیه مبارزه جویانه » در مقایسه با افرادی با حس «نا امیدی » یا «درماندگی » عمر طولانی تر و نشانه های کمتری از بازگشت سرطان داشتند.

باور عمومی به اینکه مثبت اندیشی باعث افزایش طول عمر می شود، از مطالعه ای روی بیماران مبتلا به سرطان سینه در سال ۱۹۷۹ سرچشمه می گیرد.
طبق این مطالعه بیماران با «روحیه مبارزه جویانه » در مقایسه با افرادی با حس «نا امیدی » یا «درماندگی » عمر طولانی تر و نشانه های کمتری از بازگشت سرطان داشتند.
مطالعات بعدی هم در ظاهر این نتیجه را تایید کدند و از آن جا بود که مزایای مثبت اندیشی وارد قوانین پزشکی شد .
با این وجود، مطالعات جامع و بزرگ مقیاس اخیر از فقدان شواهد قانع کننده در خصوص تاثیر مثبت اندیشی بر افزایش طول عمر بیماران سرطانی حکایت می کند.