سلام خسته نباشین.سعی میکنم مشکلمو خلاصه بگم.من یه دختر 22 ساله ام.دانشجوام.مشکل من اینه که از بچگی همبازی های من همش پسر بودن و بیشتر با پسرا سروکار داشتم تا دخترا.2تا دادش دارم اونقدر قد بودم که پیش داداش هام که از خودم بزرگترن کم نمیاوردم.واسه همین اخلاق زیادم شبیه پسراس.مثل بیشتر دخترا که سعی میکنن از پسرا دوری کنن نیستم.هیچ ترسی واسه هم صحبت شدن با پسرا ندارم.پسر و دختر هیچ فرقی برام ندارن.ضمنا تو خونه هم رفتار پسرانه داشتن خوش آیندتر بوده تا دخترانه رفتار کردن.اونقدر اوضام وخیمه که وقتی با چندتا دختر مدت زیادی هم کلام بشم اعصابم خراب میشه.حالا این رفتار نامزدمو عذاب میده.خیلی سعی میکنم جلوی رفتارای خودمو بگیرم ولی بعضی وقتا یه حرفایی باعث میشه بازم مثل یه دختر رفتار نکنم.خواهشا کمک کنین.اگه لازمه برم پیشمشاوربگین.رابطه ام با نامزدم خیلی خوبه بجز در این مورد که باعث دلخوری هر2مون میشه.حاضرم واسه اینکه زندگیم اروم بشه برم جایی که هیشکی نباشه.
نظرت چیه؟
نوشته اصلی توسط shuka
