سلام وقتتون بخیر بنده مردی 47 ساله و دارای دو پسر هستم 23 و 20 ساله دو بار ازدواج نا موفق داشتم پسرام از همسر اولم هست دلیل جدایی با همسر اولم اعتیادم بود سوای اینکه اختلافات اخلاقی زیادی داشتیم ولی حقیقت اینه اعتیاد عامل اصلی بود بعدش با بچه هام خونه پدرم چن سالی زندگی میکردیم و اعتیادم رو به طور کامل ترک نکرده بودم و پدر مادرم هم خسته شده بودند و از سر ناچاری و اینکه تحت فشار بودم ازدواج کردم تو اون مقطع موقتی ترک کرده بودم و سر اینکه از سر ناچاری بود ازدواج هیچ وقت همسرم رو عمیقا دوس نداشتم البته بعد از چن سال اعتیادم رو به طور کامل ترک کردم الان نزدیک 12 سال پاکم خدا رو شکر این زندگیم ادامه داشت تا اینکه تقریبا 9 ماه پیش جدا شدیم از هم بعد از 11-12 سال زندگی زودتر طلاقش میدادم ولی همیشه مهریه مانع بود که دیگه کوتاه اومدن کمتر خواستن.الان 9 ماهه طلاق گرفتم گزینه های زیادی رو واسه ازدواج اشنا شدم ولی هیچکدوم به دلم ننشستن تا اینکه با خانومی اشنا شدم که مطلقه هستن و یه پسر ده ساله دارن خود ایشون کاملا مورد تاییدم هستن ولی هر جور فک میکنم نمیتونم یه پسر قبول کنم درسته خیلی ثواب داره و یه کار معنویه ولی واقعا اینو تو خودم نمیبینم از طرفی هم با خودم میگم با این شرایط من کسی نمیاد با دو تا بچه بزرگ واقعا تو دو راهیه بدی هستم نمیخام دوباره اشتباه کنم ببخشید طولانی توضیح دادم برای اینکه پاسخ دقیقی از شما بگیرم باید دقیق توضیح میدادم .ممنون میشم راهنماییم کنین
نظرت چیه؟
