سلام خسته نباشید
من یه مشکلی دارم که نمیدونم اسمش مشکل هست یا نه حداقلش منو خیلی عذاب میده
نمیدونم احساس میکنم هنوز نتونستم خودمو نشون بدم احساس میکنم اینی که الان از نظر تحصیلی هستم برام خیلی کمه دوست دارم یه تغییر بزرگی انجام بدم نمیدونم این چه حس مسخره ایه من تو مدرسه تیزهوشان درس میخونم اونجا هم جزو شاگران خوب کلاس هستم ولی وقتی میبینم فرضا یکی تونسته 20 بشه با منی که 19 شدم با من مقایسه میکنم دیوونه میشم وقتی معلم ها مثلا میگن فلانی مطمنن بهترین رتبه تو کنکور رو میاره از همشون متنفر میشم این اصلا حسادت نیست من فقط حس میکنم یه چیزی هستم ولی کسی منو نمیبینه از اینکه کسی منو نمیبینه ناراحتم و شبا گریه میکنم شاید خیلی ساده بچگانه بیاد اصلا در حد یه دختر 16 17 ساله نباشه ولی من هنوز حس میکنم یه چیزی دارم که نه خودم و نه دیگران اونو میبینن و همین عذابم میده من حس میکنم از بقیه سرترم ولی اینو نمیتونم تو عمل نشون بدم شایدم این اعتماد به نفس کاذب باشه و فقط دارم خودمو گول میزنم ولی حس میکنم تا 1 کار خارق العاده انجام ندم روحم اروم نمیشه درضمن یه درگیری ذهنی دیگه ای هم داشتم من قرار بود رشته ریاضی رو انتخاب و واقعا هم بهش علاقه دارم و داشتم و فقط هم به رتبه زیر 10 یا حداقل 100 (ولی همه دوستام مسخرم میکردن) فکر میکردم ولی خوب خانوادم مخالف بودن ولی منو مجبور نکردن که حتما باید تجربی رو انتخاب کنم و مادرم فقط نظرشو گفت همون یه حرف مادرم انگار یه تلنگری شد واسم که نکنه من رتبه زیر 100 نیارم؟؟!!! تا لحضه انتخاب رشته از انتخابم مطمن بودم اما موقع عمل که رسید ترسیدم از شکست خوردن ترسیدم که نکنه تلاش کنم و اونی که میخوام نشم 100% من باهوشترین ادم دنیا نیستم اگه اونا از من جلو بزنن چی؟؟؟به همین راحتی همه اون ارزوهایی رو که داشتم از جمله مکانیک و شریف و... همشو به خاطر ترس از نتونستن و شکست دادن کنارشون گذاشتم گاهی وقتا از خدا گله میکنم که چرا به 1 عده ای همه چیز داده ولی به من هیچی!!! که به خاطر ضعف خودم باید ارزو هامو نابود کنم ولی یه عده ای خدا انقدر دوسشون داره بهترین رتبه مدال المپیاد و همه چیز نصیبشون و کرده یه عده ای هم مثل من!!!! الا از رشتم به شدت متنفرمو سال دوم دبیرستان هستم!!من ارزوهای بر باد رفته مو میخوام!!! این دوتا مسله مهمترین چیزایی هستم منو اذیت میکنن(به خصوص اولی) من زندگیم داره نابود میشه از همه چیز حالم به هم میخوره از بس که خنگ و بی مغزم!! من واقعا هدفمو تو زندگی از دست دادم و فقط منتظر مرگم!!