چطوری از دختر فامیلمون خواستگاری کنم؟

[hashoor]

سلام دوستان،
پسری 23 ساله هستم.
به دختری 20 ساله که از اقوام درجه یک هستند علاقه دارم و قصد ازدواج با ایشون را دارم.

این دخترخانم هم اکنون دانشجو هستند و حدود 4سال دیگر باید درس بخونند.
من هم 1سال دیگر از درسم باقی مانده است.

سربازی معاف شده‌ام.
خانه‌ هم مانند خیلی از پسران دیگر یک طبقه از منزل پدرم هست.
هم اکنون شغل ثابت، ماشین و پس انداز خاصی ندارم.
باتوجه به شرایطی که دارم (رشته تحصیلی، خانواده و ...) از آینده شغلی خودم مطمئن هستم و میدونم وضع مالیم خوب خواهد شد. (و بالطبع خانواده دختر هم چون فامیل هستند این موضوع را میدانند که آینده خوبی خواهم داشت)

حالا با توجه به شرایطم چند سوال داشتم...

اول اینکه الان زمان مناسبی برای مطرح کردن است؟؟؟ سن ایشون کم نیست!؟؟
میترسم اقدامی نکنم و ایشون ازدواج کنن و بعد افسوس بخورم چرا زودتر کاری نکردم... از وقتی هم که دانشجو شده بیشتر این ترسو دارم.

دوم اینکه اصلا این قضیه را چطوری مطرح کنم؟؟؟
مشکلی ندارم به خانواده خودم اطلاع دهم که رسمی اقدام کنیم.
اما چون از اقوام خیلی نزدیک و درجه یک هستند کمی ترس دارم کدورتی چیزی پیش بیاد و جواب ایشون منفی باشه.

به نظرتون تلگرام بهش پیام بدم و مستقیم از خود دختر خانم اجازه بگیرم که بیاییم خواستگاری؟؟؟ و اگه جوابشون منفی بود بگم همه چیز بین خودمون تمام شود؟؟؟ اگه دلش با من باشه میگه هرچی خانوادم بگن یا بهم میگه من مشکلی ندارم.

من خیلی ایشونو دوست دارم و دلم نمیخواد بی‌گدار به آب بزنم. خواهشا اگه کسی میتونه راهنماییم کنه. مخصوصا اونایی که تجربه چنین مواردی را داشتن یا دیدن.

خیلی ممنونم ♥♥♥

[sam127]

رشته درسیت چیه و آینده شغلیت چجوری قراره باشه با چه کاری؟

[panatel]

قبل ازدوج برین پیش پزشک ببینین ژنتیک تون باهم مشکل نداشته باشن

[JOY]

1ـ رسما از دختر مورد نظر برای ازدواج خواستگاری کنید؛ یعنی، با خانواده خود صحبت کرده و به خواستگاری ایشان اقدام کنید و از چیزی هراس نداشته باشید. اگر جواب مثبت شنیدید که با توکل به خدا چند مدتی ایشان را به صورت نامزد به عقد خود درآورید و بعد ازرفع مشکلات و کمبودها، به خانه خود بیاورید. البته در این زمینه عجول نباشید و تحقیقات لازم را انجام دهید.
2ـ اگر پاسخ طرف منفی بود و یا این که شرایط شما برای چنین اقدامی مناسب نبود، در این صورت تصمیم جدی بگیرید که او را فراموش کنید و قاطعانه به تحصیل خود ادامه دهید. برای این که بتوانید برخورد فائق آیید:
اولاً، مطمئن باشید که در صورت اراده حتمی و قطعی، خواهید توانست او را فراموش کنید و حتما موارد بهتر و مناسب‏تری در آینده،برای ازدواج خواهید یافت.
ثانیا، رابطه و پیوند خود را با خداوند – که مظهر همه زیباییها و کمال‏ها است – محکم کنید.
بدانید که همه زیباییها از اوست و تمامی موجودات، مظهر و شعاعی از جمال و جلال اویند. پس عشق‏ورزی به او، عشق حقیقی است وبقیه عشق‏ها و محبت‏ها همه فانی و گذرا هستند.
ثالثا، سعی کنید با مطالعه، ورزش و اشتغالات دیگر، مجالی برای فکر کردن به موضوعی که برای شما فایده‏ای ندارد، باقینگذارید.
رابعا، بدانید این شوق‏ها گذرا است و با اندک بهانه‏ای از بین میرود.
هر چند قصد شما در ازدواج با دختری متدین و متعهد، بسیار مقدس و ارزشمند است؛ ولی برای اقدام در موردی که نوشته‏اید، توجه به چند نکته ضروری است:
1ـ لازم است قبل از هر اقدامی، در مورد خانواده و شرایط دیگر ایشان تحقیق کنید چه بسا که با تحقیق در این موارد نظر شما دگرگون شود. بنابراین با اطلاع از شهر و محل زندگی خانواده ایشان، با کمک آشنایان و افراد مورد اعتماد خود، تحقیق کنید و به نتیجه برسید. زیرابا یکی دو بار مشاهده ظاهری فرد نمیتوان دقیقا او را شناخت و باید تحقیق در این مسأله حساس و سرنوشت‏ساز همه‏جانبه و از دقت کافی برخوردار باشد.
2ـ آنچه که تاکنون تجربه شده، دادن پیشنهاد مستقیم به دختر، چندان مطلوب آنان نیست و نوعا با برخوردی تند و منفی پاسخ میدهند. بنابراین پیشنهاد مستقیم، توصیه نمیشود.
3ـ شما اگر قصد ازدواج دارید و مورد را پسند کرده‏اید، با پدر و مادرتان صحبت کنید تا از طریق خانواده، با خانواده دختر تماس بگیرید.
4ـ در صورتی که پیشنهاد فوق برایتان مقدور نبود. از طریق دوستان متأهل اقدام کنید و نظر دختر را جویا شوید، اگر مثبت بود در آن صورت اقدام نمایید.

حواستان باشد عشق بخشى از نيمکره را از کار مى اندازد.
امید است زندگی خوبی را در آینده داشته باشید، انشاءالله

[peyman5]

سلام و درود

با توجه به اینکه باید چهارسال دیگه ،دختره درس بخونه،پس لزومی نداره ،ترس ازدست دانش رو به خودتون راه بدید.

اگر از اقوام باشن ، هم حُسنِ خوبی داره و هم حُسنِ بد.
حُسنِ خوبش اینه که ...هم دختره و هم خانواده اش شما و خانواده تون رو میشناسن.پس این یعنی یک قدم جلو هستید.
و اما حُسن بدش اینه که معمولاً ، نزدیکان ،اقوام درجه یک و غیره... همدیگرو قبول ندارن...اگر که برای شما اینطور پیش بیاد راه سختی در پیش دارید...

اینکه وضع مالیم خوبه و یا خوب خواهد شد ، کلماتی هستن که نمیشه روشون حساب کرد .با این کلمات، هرگزهیچ دختری، حتی دختره هم حاضر به تشکیل زندگی با شما نخواهدبود.
به رخ کشیدن ثروتی که دارید ،که احتمالا مال پدرتون هست ، و ثروتی که شما در جمع کردنش ، جز خوردن و خرج کردن و استفاده بردن سهمی نداشته اید،راضی کننده برای خانواده های دختران نخواهد بود.
تشکیل زندگی ، مثل زمان نامزدی و دوست دختر بودن نیست..از شما انتظاراتی میره که تا بحال هرگز انجام نداده اید.
این قانون رو فراموش نکنید*** دارا که باشید، ساراها خودشون میان***
اگر واقعا هم فقط این دختر خانم رو میخواهید،باید ثابت کنید...اما چطوری...

باتوجه به اینکه هنوز یکسال از تحصیل خودتون باقی مونده ،هنوز شغلی ندارید...و زندگی مشترک بدون شغل،یعنی گدایی مشترک.
همسر آینده از شما انتظار ساخت یک زندگی جدید رو داره، نه خوردن از دسترنج پدرتون.
درجواب سوال اولتون:
پیشنهاد میکنم در ابتدا یک شغل داشته باشید سپس اقدام به تشکیل زندگی و خواستگاری بکنید... در حالت کنونیتون،در زندگی شما آینده خوبی پیش بینی نمیشه،چرا که زندگیتون رو به دست شاید ها سپرده اید ،، نه به دست باید ها...و این روش صحیح زندگی کردن نیست.

د رجواب سوال دومتون هم :
زمانی که تصمیم به گرفتن شغل کردید و این توانایی رو در خود حس کردید که می تونید بر احساساتتون غلبه کنید و بعد از داشتن شغل خواستگاری برید؛ پس الآن میتونید که یک پیشنهاد ساده بدید.
دادن یک پیشنهاد ، اینکه من از شما خوشم اومده و دوست دارم با شما رابطه دوستی یه قصد ازدواج داشته باشم،البته نه الآن ازدواج... هیچ اشکالی نداره.در مورد پیش آمدن کدورت هم ،نگران نباشید ، هیچ کدورتی پیش نمیاد...قتل که نمیکنید، گناه که نمی کنید، فقط یه پیشنهاد میدید،مثل همه ، همین...
برای پیشنهاد دادن هم ، بایستی بگم اعتماد به نفس داشته باشید... از دریافت جواب منفی دلهره و نگرانی به خودتون راه ندید...هر چی قسمت باشه ، همون میشه...
جوابشون یا قبول می کنند یا خیر...
ولی معمولا دخترا دوست دارند که چند بار بهشون اشاراتی داده بشه در دانشگاه یا محل و یامکان خاصی،و یا پیشنهاداتی داده بشه.ولی به هیچ وجه رسمی نکنید،چون یادتون باشه ، شما هنوز شغل ندارید،و آینده شما مبهم و نامعلومه...و هرگز هیچ دختری { با عرض پوزش و کمال احترام} مگر دخترای داف و جلف ،بقیه حاضر نخواهند شد ،تن به ازدواج به فرد بیکار بدهند.

اگر جواب منفی باشد ، فقط جوابشون برای اولین بار احتمالا منفی باشه،غیر ازاین قرار نیست هیچ اتفاقی بیفته،.در صورت جواب منفی: به هیچ وجه همه چیز را تمام نکنید...پیشنهاد میکنم پل های پشت سرتون را خراب نکنید.

برای پیشنهادرابطه دوستی و عاطفه هم ، هر جوری دوست دارید پیشنهاد بدید، اینش به خود شما و شرایط و رسوماتتون مربوطه...ولی امروزه هر جور پیشنهاد بدید،تقریبا یکیه.ولی بازهم مربوط به خودتونه.
مارو از دعای خیرتون بی نصیب نکنید
براتون آرزوی موفقیت و خوشبختی دارم...
به درود

[fateme.68]

سلام
بهتره از خود دختر خانم در کمال ادب ببینین چه نظری درمورد شما دارن و غیرمستقیم باشه بهتره
بعد به خانواده اطلاع بدین
چون به قول خودتون اگه خدایی نکرده منفی باشه باعث کدورت میشه

فرستاده شده از LG-D855ِ من با Tapatalk

[reza1]

سلام
بهتره از خود دختر خانم در کمال ادب ببینین چه نظری درمورد شما دارن و غیرمستقیم باشه بهتره
بعد به خانواده اطلاع بدین
چون به قول خودتون اگه خدایی نکرده منفی باشه باعث کدورت میشه

فرستاده شده از LG-D855ِ من با Tapatalk

ضمن تایید نظر خواهرم ، بهتره غیر مستقیم توسط آشنای مورد اعتماد که زبونش محکمه و راز نگه دار ، در مورد شما و ازدواج یک نظرش رو اول جویا بشین بعد به خواستگاری رسمی برین بهتر از ارتباط های پنهانیه .

[hashoor]

با سلام
از همگی بخاطر اینکه جوابم را دادین و وقت گذاشتین ممنونم. حرفاتون خیلی خوب و موثر بود.

رشته درسیت چیه و آینده شغلیت چجوری قراره باشه با چه کاری؟

اگه میشه بخاطر موارد امنیتی نگم اما شغل فنی آزاد و پردرآمدی هست. دولتی هم اگه بخوام برم به راحتی میتونم. فقط باید درسم تمام بشه.

با توجه به اینکه باید چهارسال دیگه ،دختره درس بخونه،پس لزومی نداره ،ترس ازدست دانش رو به خودتون راه بدید.

اتفاقا از همین مورد ترس دارم!!! ازدواج‌های داشجویی خیلی زیاد شده و خودم به کرات دیدم. میترسم دست رو دست بگذارم دو روز دیگر بیایند بگویند عقد فلانی است...

اینکه وضع مالیم خوبه و یا خوب خواهد شد ، کلماتی هستن که نمیشه روشون حساب کرد .با این کلمات، هرگزهیچ دختری، حتی دختره هم حاضر به تشکیل زندگی با شما نخواهدبود.
به رخ کشیدن ثروتی که دارید ،که احتمالا مال پدرتون هست ، و ثروتی که شما در جمع کردنش ، جز خوردن و خرج کردن و استفاده بردن سهمی نداشته اید،راضی کننده برای خانواده های دختران نخواهد بود.
تشکیل زندگی ، مثل زمان نامزدی و دوست دختر بودن نیست..از شما انتظاراتی میره که تا بحال هرگز انجام نداده اید.

دقیقا حرفتون درست است. قبول دارم.
اما اگر به من فرصت بدهند که درسم تموم بشه خودم رو خیلی زود اثبات میکنم! و وضع مالیم را خوب میکنم. مطئمن هستم که میتونم! تازه اگر خود دختر هم در جریان باشه من دارم بخاطر اون تلاش میکنم انگیزه‌ام بیشتر هم خواهد شد.

پس الآن میتونید که یک پیشنهاد ساده بدید.
دادن یک پیشنهاد ، اینکه من از شما خوشم اومده و دوست دارم با شما رابطه دوستی یه قصد ازدواج داشته باشم،البته نه الآن ازدواج... هیچ اشکالی نداره.در مورد پیش آمدن کدورت هم ،نگران نباشید ، هیچ کدورتی پیش نمیاد...قتل که نمیکنید، گناه که نمی کنید، فقط یه پیشنهاد میدید،مثل همه ، همین...

ولی به هیچ وجه رسمی نکنید،چون یادتون باشه ، شما هنوز شغل ندارید،و آینده شما مبهم و نامعلومه...و هرگز هیچ دختری { با عرض پوزش و کمال احترام} مگر دخترای داف و جلف ،بقیه حاضر نخواهند شد ،تن به ازدواج به فرد بیکار بدهند.

فکر نمیکنم رابطه ی دوستی به قصد ازدواج را قبول کنند. طرف هم آشناس شاید فکر بد بکنند و بدتر شود.
به نظر خودم اگر رسمی باشد و نامزد یا عقد کنیم و بهم فرصت بدهند بهتر باشد.

بهتره از خود دختر خانم در کمال ادب ببینین چه نظری درمورد شما دارن و غیرمستقیم باشه بهتره
بعد به خانواده اطلاع بدین
چون به قول خودتون اگه خدایی نکرده منفی باشه باعث کدورت میشه

میشه بیشتر راهنمایی کنید؟ غیرمستقیم چطوری؟ مثلا خواهرم بره باهاش صحبت کنه؟ اگه خودم بگم خیلی بد میشه؟

ضمن تایید نظر خواهرم ، بهتره غیر مستقیم توسط آشنای مورد اعتماد که زبونش محکمه و راز نگه دار ، در مورد شما و ازدواج یک نظرش رو اول جویا بشین بعد به خواستگاری رسمی برین بهتر از ارتباط های پنهانیه .

نه من اصلا قصد ارتباط پنهان و ... ندارم.
فقط دلم میخواست قبل اینکه به پدر یا مادرم بگم که قضیه رو بطور رسمی مطرح کنند نظر خود دختر خانم را بدونم... که اگر اصلا به دلش نیستم اقدامی نکنم و کسی هم نفهمه.
اگر هم گفت نظری ندارم و... بلافاصله توسط خانوادم اقدام کنم.

اینو مطمئن هستم که بخاطر شرایط مادی و یا ... ردم نمیکنن و بهم فرصت میدن تا خودمو بکشم بالا... اما خب باید علاقه ای هم وجود داشته باشه.



یکی دیگه از دلیل هایی که این تاپیک را زدم این بود که نظرات مختلفی از افراد مختلفی شنیده ام و حسابی گیجم کرده اند..
مثلا یکنفر میگه اگه بصورت مستقیم به دختر بگی بدش میاد و بی احترامی میدونه!
و یکنفر میگه اگه بهش نگی و مامان باباتو بفرستی جلو دختر فکر میکنه بی عرضه هستی و جنم نداری!!

در این مورد هم اگه میشه نظرات خودتون را اعلام کنید. مخصوصا خانم های گروه. دوست دارین خواستگارتون چطوری بهتون پیشنهاد ازدواج بده؟؟

البته در مورد من باید فامیل بودن هم در نظر گرفت!!!


در کل با نظرات دوستان فکر میکنم باید از طریق خانواده بصورت رسمی اقدام کنم.


باز هم از همگی ممنونم

[YAshin.SAhAkiyAn]

عرض سلام و احترام
اگر فامیل نزدیک هستند و شما از اینکه جواب ایشون چی باشه و تاثیرش روی روابط خانوادگی چطور میتونه باشه نگران هستید...
بهترین کار برای شما این هست:از یک شخص بی طرف در نزدیکانتون که باتجربه و پخته و دنیادیده باشن و کاملا قابل اعتماد که سن و سال
بالاتری هم دارن و ترجیحا زن باشن استفاده کنین تا نقش واسطه رو برای شما بازی کنن.کسیکه بقدری قابل اعتماد و باتجربه باشن تا هم
بتونن پیام شمارو بدرستی به اون دختر منتقل کنن و هم از اول تا آخر ماجرا دهان قرصی داشته باشن و نذارن هیچکس از قضیه باخبر بشه

اگر همچین کسیو پیدا کردید ازشون بخواین بطور کاملا مخفیانه نظر دخترخانوم رو در مورد شما بپرسن و به ایشون بگن که هدف شما از این
کار این بوده که : اولا نمیخواستید شخصا وارد صحبت با دخترخانوم بشین که به اصطلاح ایشون برداشت بدی از رفتار شما نداشته باشن و
دوما اگر جواب و نظر اولیه دختر در مورد شما منفی بود و هیچ میلی نداشتن این قضیه همونجا ختم به خیر بشه و تا ابد از چشم خانواده ها
مخفی بمونه تا خدایی نکرده کدورت و ناراحتی ای بین خانواده ها پیش نیاد و مثل گذشته به روابط عاددی ادامه بدن بدون اینکه چیزی بدونن

بسیار واجبه که واسطه ی شما این موارد گفته شده رو بدرستی درک کنه و پیام شمارو همینطور با بیان و صداقت کامل و بدون کم و کاست
و کاملا مخفیانه به دخترخانوم برسونه و همینطور جواب ایشون رو به شما. و اگر جواب اولیه ی ایشون مثبت بود که میتونید با خیال راحت با
خونواده مطرح کنید و اقدام رسمی کنید.و اگر منفی هم بود همونطور که بالاتر اشاره شد همونجا قضیه بین شما 3نفر تمام و فراموش بشه

اینکه گفتم واسطه ی شما ترجیحا یک زن باشه هم به این جهت بود که حالا ممکنه در فامیل و نزدیکان شما مردی هم باشه که کاملا باتجربه
و دنیادیده و مورد اعتماد هردوی شما باشه.اما بنده فرض رو بر این گرفتم که شاید دخترخانوم نتونه براحتی احساساتش رو با یک مرد در
میون بزاره و پیش ایشون راحت حرفشو بزنه.برای همین پیشنهاد دادم ترجیحا واسط زن باشن.حالا میتونه یک خاله باشه.یا عمه.یا زن عمو
یا حتی زنی یا مردی از فامیل و آشنایان دورتر که جواب مثبت و منفی دخترخانوم روی زندگی ایشون هم تاثیری نداشته باشه.فرقی نداره
مهمترین نکته اینه که موارد بالا رعایت بشه و ایشون کاملا فردی قابل اعتماد باشن و اگر جواب منفی بود قضیه رو تا ابد مخفی نگه دارن.
امیدوارم که صحبتهای بنده و دیگر عزیزان به اندازه ی کافی مفید واقع بشه.
سلامت و سربلند باشید.

[hashoor]

اگر فامیل نزدیک هستند و شما از اینکه جواب ایشون چی باشه و تاثیرش روی روابط خانوادگی چطور میتونه باشه نگران هستید...
بهترین کار برای شما این هست:از یک شخص بی طرف در نزدیکانتون که باتجربه و پخته و دنیادیده باشن و کاملا قابل اعتماد که سن و سال
بالاتری هم دارن و ترجیحا زن باشن استفاده کنین تا نقش واسطه رو برای شما بازی کنن.کسیکه بقدری قابل اعتماد و باتجربه باشن تا هم
بتونن پیام شمارو بدرستی به اون دختر منتقل کنن و هم از اول تا آخر ماجرا دهان قرصی داشته باشن و نذارن هیچکس از قضیه باخبر بشه

اگر همچین کسیو پیدا کردید ...

سلام ممنون از پاسختون فکر خوبی است. اما اگر کسی را پیدا نکردم چی؟! به نظرتون خواهرم که باهاش همسن است مطرح کند خوب است؟

سلام.

چقدر از دختر خانم شناخت دارید؟ از نظر اخلاقی و طرز فکر منظورمه. باهم رفت و آمد دارید؟ باهم حرف میزنید؟ یا سالی یکبار همو میبینید، در حد سلام و علیک؟

بنظرم نیازی نیست همین الان در مورد آشنا شدن و ازدواج بهشون پیشنهاد بدید. میتونید خودتون یا خواهرتون یا مادرتون اول دختر خانم رو خوب بشناسید.

مثلا روابط خونوادگیتون رو بیشتر کنید. توی مهمونیا یا دورهم شدنا خواهرتون باهاش دوست بشه. یا توی شبکه های اجتماعی مثل فیس بوک و اینستاگرام و تلگرام باهاش در ارتباط باشید. بیشتر باهم صمیمی بشید. به صورت غیرمستقیم نظرشو درمورد ازدواج توی سن بیست سالگی بفهمید. ببینید اصلا دختره قصد ازدواج داره یا نه. شاید دختره بگه من اصلا تا چهارسال دیگه به ازدواج فکر نمیکنم. شاید اصلا دختر دوست پسر داشته باشه و عاشق باشه. شاید دختره کلا از ازدواج فامیلی خوشش نیاد.
شایدم متوجه شدید که دختره با ازدواج توی سن بیست سالگی و با فامیل موافق باشه.

بنظرم این چیزا رو بدونید راحت تر میتونید تصمیم بگیرید که چکار کنید.

سلام ممنون از پاسختون
بله رفت آمد داریم و خوب میشناسیم همو.. اما ارتباط من و ایشون در حد همون سلام و علیک بود.
اما در همین عید نوروز بیش از 10بار دیدمشون! و سعی کردم با رفتارم علاقه ی خودم را بهشون برسونم. مثلا با شوخی‌هایم و نگاه‌هایم... نمیخوام خودمو گول بزنم اما حس کردم علاقه‌ای از طرف ایشون هم هست و جواب نگاه‌هایم را داد. (اگر حسم درست متوجه شده باشد).
چندبار هم دیدم که زیرچشمی بهم نگاه میکنه و وقتی نگاش میکنم سریع رویش برمیگردوند.

خواهرم خیلی باهاش دوست و صمیمی هست و در جریان قضیه هم هست...همسن هم هستند.. اگه چیزی میدونست بهم میگفت.



دوستان ممنون میشم جواب این سوالم هم بدهید:

یکی دیگه از دلیل هایی که این تاپیک را زدم این بود که نظرات مختلفی از افراد مختلفی شنیده ام و حسابی گیجم کرده اند..
مثلا یکنفر میگه اگه بصورت مستقیم به دختر بگی بدش میاد و بی احترامی میدونه!
و یکنفر میگه اگه بهش نگی و مامان باباتو بفرستی جلو دختر فکر میکنه بی عرضه هستی و جنم نداری!!

در این مورد هم اگه میشه نظرات خودتون را اعلام کنید. مخصوصا خانم های گروه. دوست دارین خواستگارتون چطوری بهتون پیشنهاد ازدواج بده؟؟

[JOY]

سلام ممنون از پاسختون فکر خوبی است. اما اگر کسی را پیدا نکردم چی؟! به نظرتون خواهرم که باهاش همسن است مطرح کند خوب است؟







سلام ممنون از پاسختون
بله رفت آمد داریم و خوب میشناسیم همو.. اما ارتباط من و ایشون در حد همون سلام و علیک بود.
اما در همین عید نوروز بیش از 10بار دیدمشون! و سعی کردم با رفتارم علاقه ی خودم را بهشون برسونم. مثلا با شوخی‌هایم و نگاه‌هایم... نمیخوام خودمو گول بزنم اما حس کردم علاقه‌ای از طرف ایشون هم هست و جواب نگاه‌هایم را داد. (اگر حسم درست متوجه شده باشد).
چندبار هم دیدم که زیرچشمی بهم نگاه میکنه و وقتی نگاش میکنم سریع رویش برمیگردوند.

خواهرم خیلی باهاش دوست و صمیمی هست و در جریان قضیه هم هست...همسن هم هستند.. اگه چیزی میدونست بهم میگفت.



دوستان ممنون میشم جواب این سوالم هم بدهید:

من خواستگار فامیل داشتم که مادرشون مطرح کردند ولی من خودم ترجیح میدم شخص اعلام کنه به خودم بعد من با خانوادم حرف میزنم چون اونطوری حس می کنم اون شخص فقط برای معرفی می گوید و آن اقا پسر خودشون شاید نپسندند.

[farokh]

1. قبل از هر چیز از خودتان بپرسید واقعا آماده ازدواج هستید؟ می دانید از ازدواج چه می خواهید؟ آیا این فرد کسی است که دوست داشته باشید برای همه عمر او را مقابل خود ببینید؟ پیش از آنکه پیشنهاد ازدواج دهید درباره اهداف خود فکر کنید و با او صحبت کنید.
ببینید آیا اهداف مشترکی دارید یا صرفا چون از او خوشتان می آید و دلتا می خواهد مدت بیشتری او را ببینید، دارید به او پیشنهاد ازدواج می دهید. در واقع آیا ازدواج برای شما به معنی مجوزی برای بیشتر دیدن کسی است که دوستش دارید یا می خواهید ادامه زندگی تان، اهدافتان و سنگ بنای بقیه زندگی تان را با او بچینید؟


2. هیاهو نکنید. اگر قصد پیشنهاد ازدواج دادن به کسی را دارید، همین قدر که خانواده شما در جریان باشند کفایت می کند. همکاران و دوستان و فامیل را تا مشخص شدن نتیجه نهایی مطلع نکنید. اگر برای مطرح کردن درخواستتان نیاز به واسطه ای از دوستان خود، دوستان طرف مقابل یا همکاران مشترک تان دارید، می توانید او را در جریان بگذارید. به شرطی که از رازداری او مطمئن باشید.
3. ازدواج چیزی نیست که بخواهید بخاطر انگیزه های آنی وارد آن شوید. نباید فکر کنید چون او خیلی زیباست، چون خواستگاران زیادی دارد یا چون ممکن است به زودی فکر رفتن از ایران به سر او بزند، باید سریع وارد عمل شوید و او را شکار کنید. باید ارزش‌های شما با ارزش‌های همسرتان یکسان باشد. اگر در مورد فردی که می‌خواهید با او ازدواج کنید تردید دارید، بهتر است بیشتر برای شناخت او وقت بگذارید.

چطور پیشنهاد را بگوییم؟
1. حتما در این مدت اطلاعات حداقلی درباره روحیات او به دست آورده اید. جدی است یا شوخ طبع؟ فانتزی فکر می کند یا خیلی رسمی؟ صحبت کردن درباره ازدواج را به فضایی که مورد علاقه او است ببرید. مثلا می توانید این کار را تلفنی انجام دهید اما چندان خوشایند نیست. صحبت درباره یک زندگی مشترک به چیزی بیشتر از گفتگوهای تلفنی نیازمند است. قرارتان را در یک محیط فرهنگی تنظیم کنید. کافی شاپ یک فرهنگسرا یا موزه محل مناسبی به نظر می رسد. اگر او را به محلی ببرید که پاتوق جوان های پرهیاهو است، مثلا کافه ای شلوغ پر از بوی دود سیگار، قطعا نتیجه مناسبی نخواهید گرفت.
2. از او نخواهید سوار ماشین شما شود تا در خیابان یا همین طور که در حال رانندگی هستید موضوع را با او در میان بگذارید. پیشنهاد ازدواج دادن و صحبت درباره آینده نیازمند فضای مناسب و مکان مناسب است.
3. در جلسه ای که برای صحبت درباره آینده نزد او می روید، هدیه و گل نبرید. این کار ممکن است حس بدی به همسر آینده شما بدهد و فکر کند به جای صحبت درباره ازدواج، قرار است درباره یک رابطه دوستی با او صحبت کنید.
4. از قبل آماده کنید که چه باید به او بگویید. پراکنده گویی نکنید و خیلی راحت با یک مقدمه کوتاه سر اصل موضوع بروید. به او بگویید چرا به فکر ازدواج با او افتاده اید و چه نقاط مثبتی در او دیده اید. خودتان را معرفی کنید و به او بگویید آمادگی دارید به سوالات او صادقانه پاسخ دهید. مراقب باشید در گفتن از محسنات خود زیاده روی نکنید وگرنه او را فراری خواهید داد.
انتظار نه شنیدن را داشته باشید. ممکن است او به هر دلیلی شما را نپسندد یا فکر کند آینده مشترکی با شما نخواهد داشت. بنابراین تحمل و ظرفیت پذیرش آن را در خود ایجاد کنید و محترمانه به او حق انتخاب بدهید





بعد از پیشنهاد
1. به او فرصتی برای فکر کردن بدهید و مجبورش نکنید فورا نظرش را درباره شما اعلام کند. از او بخواهید درباره پیشنهادتان فکر کند و در صورت موافقت موضوع را با خانواده اش درمیان بگذارد و از او وقتی بگیرید تا با خانواده به منزل آنها مراجعه کنید.
2. انتظار نه شنیدن را داشته باشید. ممکن است او به هر دلیلی شما را نپسندد یا فکر کند آینده مشترکی با شما نخواهد داشت. بنابراین تحمل و ظرفیت پذیرش آن را در خود ایجاد کنید و محترمانه به او حق انتخاب بدهید. بگویید: «پاسخ شما منطقی و محترم است ولی اگر بیشتر درباره این موضوع فکر کنید و نتیجه را به من اعلام کنید ممنون خواهم شد. چون واقعا مایلم به طور جدی درباره آینده مشترک فکر کنیم و امیدوارم بتوانیم به نقاط مشترکی برسیم.»
3. در پایان به یاد داشته باشید که زود یا دیر پیشنهاد ندهید. اگر او تازه وارد محل کار یا دانشگاه شما شده است، نمی توانید ظرف یک ماه به او پیشنهاد ازدواج بدهید. همین طور اگر 2-33 سال از آشنایی تان می گذرد، تقریبا زمان دیری را برای پیشنهاد دادن انتخاب کرده اید. اما اگر شرایط مساعدی دارید و مانعی برای ازدواج نمی بینید، سعی کنید زمانی میان این دو را برای پیشنهاد انتخاب کنید.

[یلدا 25]

سلام
میتونین با توجه به شناختی که از اخلاق ایشون دارین اقدام کنین
چون بعضی دخترها هستن خواستگاری سنتی رو میپسندن و بعضی ها هم میخوان اول نظر خودشونو اعلام کنن و بعد خونواده مطلع بشه یا از طریق واسط اول نظرشون رو مطرح کنن
ولی به نظرم از طریق واسط و خونواده باشه بهتر هست تا اینکه پسر خودش مستقیم مطرح کنه
وقتی خونواده پشت آدم باشن خیلی بهتر میشه
هر چند نظرات در این مورد متفاوت هست.
خوشبخت بشین.

[ostooree]

با سلام
از همگی بخاطر اینکه جوابم را دادین و وقت گذاشتین ممنونم. حرفاتون خیلی خوب و موثر بود.


اگه میشه بخاطر موارد امنیتی نگم اما شغل فنی آزاد و پردرآمدی هست. دولتی هم اگه بخوام برم به راحتی میتونم. فقط باید درسم تمام بشه.



اتفاقا از همین مورد ترس دارم!!! ازدواج‌های داشجویی خیلی زیاد شده و خودم به کرات دیدم. میترسم دست رو دست بگذارم دو روز دیگر بیایند بگویند عقد فلانی است...




دقیقا حرفتون درست است. قبول دارم.
اما اگر به من فرصت بدهند که درسم تموم بشه خودم رو خیلی زود اثبات میکنم! و وضع مالیم را خوب میکنم. مطئمن هستم که میتونم! تازه اگر خود دختر هم در جریان باشه من دارم بخاطر اون تلاش میکنم انگیزه‌ام بیشتر هم خواهد شد.






فکر نمیکنم رابطه ی دوستی به قصد ازدواج را قبول کنند. طرف هم آشناس شاید فکر بد بکنند و بدتر شود.
به نظر خودم اگر رسمی باشد و نامزد یا عقد کنیم و بهم فرصت بدهند بهتر باشد.



میشه بیشتر راهنمایی کنید؟ غیرمستقیم چطوری؟ مثلا خواهرم بره باهاش صحبت کنه؟ اگه خودم بگم خیلی بد میشه؟



نه من اصلا قصد ارتباط پنهان و ... ندارم.
فقط دلم میخواست قبل اینکه به پدر یا مادرم بگم که قضیه رو بطور رسمی مطرح کنند نظر خود دختر خانم را بدونم... که اگر اصلا به دلش نیستم اقدامی نکنم و کسی هم نفهمه.
اگر هم گفت نظری ندارم و... بلافاصله توسط خانوادم اقدام کنم.

اینو مطمئن هستم که بخاطر شرایط مادی و یا ... ردم نمیکنن و بهم فرصت میدن تا خودمو بکشم بالا... اما خب باید علاقه ای هم وجود داشته باشه.



یکی دیگه از دلیل هایی که این تاپیک را زدم این بود که نظرات مختلفی از افراد مختلفی شنیده ام و حسابی گیجم کرده اند..
مثلا یکنفر میگه اگه بصورت مستقیم به دختر بگی بدش میاد و بی احترامی میدونه!
و یکنفر میگه اگه بهش نگی و مامان باباتو بفرستی جلو دختر فکر میکنه بی عرضه هستی و جنم نداری!!

در این مورد هم اگه میشه نظرات خودتون را اعلام کنید. مخصوصا خانم های گروه. دوست دارین خواستگارتون چطوری بهتون پیشنهاد ازدواج بده؟؟

البته در مورد من باید فامیل بودن هم در نظر گرفت!!!


در کل با نظرات دوستان فکر میکنم باید از طریق خانواده بصورت رسمی اقدام کنم.


باز هم از همگی ممنونم

سلام. روز بخیر تا اونجاییکه من میدونم خانما اکثرا شروع یک رابطه را از طریق خود اون اقا بهتر میپسندن و اون حرف شما که گفتین محول کردن دادن پیشنهاد از طریق خانواده رو از بی جنمی مرد میدونن. من فکر میکنم بنا به تجربیات خودم شما خودتون باید غیر مستقیم در قدم اول به اون دختر نزدیک بشین و کم کم و کم کم پبشنهادتون رو مطرح کنین.توجه کنید اروم اروم بهشون بگین نه سریع وتند.هنگام صحبت کردن باهاشون سعی کنین با کلمات بازی کنین. حرفهای بی ربط و جوک های الکی تعریف نکنین معمولا اکثر خانما از بحث های فلسفی خوششون میاد اول نظرشون راجع به یه موضوع بپرسین یا سعی کنین علاقه شون رو در مورد یه موضوع پیداکنین و بعد اطلاعاتتون رو درمورد اون موضوع بالا ببرین و این مدلی شروع کنین. راههای زیادی وجود داره که این یه موردش بود.
دوست دارم قسمت کوچکی از تجربه خودمو بگم که من و همسرم قبل از ازدواج هفت سال هردو بدون اینکه بدونیم به هم علاقه داشتیم. من با اینکه بهشون علاقه داشتم اماچندین بار از طرف خانوادشون و بقیه فامیل جواب رد بهشون دادم تا اینکه خودشون با من صحبت کردن و واقعا نیاز داشتم که از زبان خودشون بفهمم و ایشون هفت سال به دلیل غرور بی جایی که داشتن خودشون جلو نمی اومدن و الان همیشه ابراز پشیمونی میکنن که کاش خودشون زودتر جلو می اومدن.
یه نکته دیگه که من فکر میکنم بگم بهتره اینه که هر چه زودتر تشکیل زندگی بدین و اقدام کنین زودتر صاحب همه چیز میشین در واقع هر یه قدم شما به جلو حرکت کردن به نوعی ده قدم شما رو جلو میندازه.
به امید موفقیت و خوشبختی شما

Sent from my E6533 using Tapatalk