دی‌ان‌ای هسته‌ای موجود در هسته یک سلول و دی‌ان‌ای میتوکندریایی موجود در بخشهای دیگر سلول با بالاتر رفتن سن، از برقراری ارتباط دست می‌کشند. با گذشت زمان، این فقدان ارتباط باعث کاهش قابلیت انرژی سازی سلول شده و نشانه‌های پیری و بیماری ظاهر می‌شوند.
دانشمند ایرانی دانشکده پزشکی هاروارد و همکارانش در تحقیقات خود موفق شدند با افزایش سطوح یک پروتئین به موش‌های دو ساله، بافت بدنی آنها را به اندازه شش ماهگی جوانتر کنند.
دکتر جاوید مصلحی و همکارانش توانسته‌اند با کمک به بهینه کردن ارتباط دی‌ان‌ای سلولی موشها در بدن موشها، ساعت بدن آنها را معکوس کنند. آنها پس از یک هفته بازیابی این ارتباطات دریافتند که موش‌های دو ساله از بافت بدن شش ماهه برخوردار می‌شوند.
به گفته محققان، در مورد سال‌های انسانی، این تغییر مانند تبدیل یک انسان 60 ساله به 20 ساله در برخی بافت‌های خاص است.
محققان دریافتند که دی‌ان‌ای هسته‌ای موجود در هسته یک سلول و دی‌ان‌ای میتوکندریایی موجود در بخشهای دیگر سلول با بالاتر رفتن سن، از برقراری ارتباط دست می‌کشند. با گذشت زمان، این فقدان ارتباط باعث کاهش قابلیت انرژی سازی سلول شده و نشانه‌های پیری و بیماری ظاهر می‌شوند.
محققان دریافتند که مشکلات ارتباطی به استهلاک پروتئینی موسوم به NAD مرتبط است. هنگامی که دانشمندان سطوح NAD را در سلولهای موشها افزایش دادند، فرآیند پیری معکوس شد. محققان اظهار کردند که فرآیند پیری کشف شده توسط آنها مانند زوجهای ازدواج کرده است. در زمان جوانی، آنها بخوبی با هم ارتباط برقرار کرده اما با گذشت زمان و زندگی در محلهای نزدیک، ارتباط از بین می‌رود. آنها اکنون در حال بررسی پیامدهای طولانی‌مدت ترکیب تولیدکننده NAD در موشها و چگونگی تاثیرگذاری آن بر روی کل بدن هستند.
این محققان همچنین به دنبال پاسخ این مساله هستند که آیا این ترکیب را می‌توان به طور ایمن برای درمان بیماری‌های نادر یا بیماری‌های رایج‌تر مانند دیابت نوع یک و دو استفاده کرد.
در درازمدت، آنها قصد دارند امکان ارائه یک زندگی سالمتر و طولانی‌تر به موشها را با این ترکیب بررسی کنند.
دکتر مصلحی و همکارانش همچنین دریافتند که مولکولی که در طول پیری روشن می‌شود، همان گزینه‌ای است که در زمان سرطان نیز فعال می‌شود. این یافته‌ها می‌توانند به ارتقای درمان بیماری‌ها کمک کنند. نتایج این پژوهش در مجله Cell منتشر شده است.
نظرت چیه؟