سلام من مهربان 25 سالمه ازدواج کردم و یه پسر 2 سال و نیمه دارم خیلبی بد اخلاق و پرخاشگرم سریع عصبانی و طوفانی میشم خیلی بددهنی میکنم یعنی اون لحظظه ای که عصبانی میشم دیگه هیچی نمیفهمم بددهنی میکنم و داد میزنمو زود پشیمون میشم و گریه میکنم و بعد میرم عذر خواهی میکنم ولی میدونم همسرم از رفتارام راضی نیست. گاهی وقتها از خودم بدم میاد .همیشه اخمو هستم ولی میخوام خودمو تغییر بدم خواهش میکنم راهنماییم کنید ممنونم دوستان
خواهش میکنم منو راهنمایی کنید چی کار کنم ادم خوبی باشم؟
مهربان جان آخه اینم شد مشکل؟؟
شوخی کردم...
1. عزیزم این کار نیاز به تمرین کردن داره باید زمان هایی که حالت خوبه و اعصابت آرومه به اون موضوعاتی که قبلا عصبیت کرده فکر کنی و به خودت بگی این که اصلا مسئله مهمی نبود که به خاطرش عصبی شدم وقتی این حرفا رو زیاد برای خودت تکرار کنی به مرور توی ذهنت مونه
2. از موارد کوچیک شروع کن. یعنی از موضوعات جزئی که عصبیت میکنه شروع کن به تمرین کردن برای حفظ آرامشت
3. وقتی عصبی میشی لازم نیست بخندی یا حرفای قشنگ بزنی سعی کن فقط سکوت کنی یا اون محل رو ترک کنی مثلا اگه با همسرت حرفتون شده از پیشش برو به یه اتاق دیگه و سعی کن با خودت تنها باشی تا بتونی بهتره به اون ماجرا فکر کنی
4. به نظرم البته به نظر پزشکان طب سنتی، خلق و خو به طبع آدم و نوع خوراک آدم هم بستگی داره. در این مورد من چیزی نمیدونم اما اونایی در مورد طب سنتی اطلاع دارن بپرس که مزاجت چیه و چه چیزایی باید بخوری
موفق باشی
ممنونم از راهنماییت عزیزم ولی میدونی چیه همه با دیگران مشکل دارن ولی من با خودم مشکل دارم جوری شدم که حتی نمیتونم با همسرم یه گفت و گوی ساده هم داشته باشم شروع میکنم به پرخاشگری و نیش زدن و بد دهنی کردن حتی با بچمم همینجوریم.بد دهنی و پرخاشگری بدترین عادتیه که یه ادم میتونه داشته باشه به نظرت این یه مشکل خیلی کوچیکیه که من دارم؟!!!!!!؟!!!!!!
چرا با خودت مشکل داری؟ از دستت خودت دلخوری؟ اعتماد به نفس نداری؟ مشکلت با خودت چیه؟
نمیدونم چی بگم؟خیلی بددهن شدم روز به روزم این عادت زشت بیشتر و بیشتر توو وجودم ریشه میدوونه وخیلی ناراحتم همش سر موضوعات خیلی کوچیک با همسرم بحث میکنم و سریع شروع به فحش دادن میکنم دیگه از دست خودم ذله شدم نمیدونم چی کار کنم پیش یه مشاور رفتم ولی اون مشاور متاسفانه هیچی حالیش نبود که منو راهنمایی کنه خواهش میکنم کمکم کنید....
نمیدونم چی بگم؟خیلی بددهن شدم روز به روزم این عادت زشت بیشتر و بیشتر توو وجودم ریشه میدوونه وخیلی ناراحتم همش سر موضوعات خیلی کوچیک با همسرم بحث میکنم و سریع شروع به فحش دادن میکنم دیگه از دست خودم ذله شدم نمیدونم چی کار کنم پیش یه مشاور رفتم ولی اون مشاور متاسفانه هیچی حالیش نبود که منو راهنمایی کنه خواهش میکنم کمکم کنید....خیلی عذاب وجدان دارم به خدا این خیلی سخته که ادم کنترل زبونش و حرفاشو نداشته باشه...من عاشق شوهرم و بچمو و خانوادمم ولی در اکثر اوقات ناراحتشون میکنم و بهشون توهین میکنم و بعد زود پشیمون میشم دیگه خیلی خسته شدم ...هر بار توبه میکنم فقط 24 ساعت به زور دووم میارم
قبل از ازدواج هم همینجوری بودی؟ یعنی عصبی و بد دهن؟
1. مهربان جان اون قضیه طب سنتی رو جدی بگیر. من مطمئنم یکی از علل این رفتارهات مربوط به طبعت میشه. از خودم نمیگم. از یکی از کارشناسان این زمینه شنیدم. برو از یه متخصص طب سنتی، طبعت رو بپرس و بپرس که چه غذاهایی باید مصرف بکنی و چه چیزایی رو نباید بخوری
2. عزیزم به نظرم همسرت هم باید کمکت کنه و وقتی عصبی هستی در آروم کردن تو تلاش کنه و نسبت به حرف های زشت تو واکنش نشون بده. نه اینکه اون هم داد بزنه بلکه میتونه رفتارش رو با تو سرد کنه تا تو سریع متوجه بشی.
3. اگه به چیزی وسواس داری باید درمانش کنی مثلا به تمیزی بیش از حد و ... یا اگه اخلاق های خاصی مثل تجمل گرایی و چشم و هم چشمی داری باید باهاش مقابله کنی چون این موارد روی آرامش آدم تأثیر منفی داره.
4. نمی خوام جانماز آب بکشم یا کلیشه ای حرف بزنم اما خود تلاوت قرآن و خوندن دعا روی آرامش آدم تأثیر مثبت داره
اینکه من روی آرامشت تأکید دارم به خاطر این هست که بددهنی تو ناشی از عدم آرامش اعصابت هست
سعی کن آروم حرف بزنی و در حالتی که عصبی نیستی از کلمات زیبا استفاده کنی تا برات تمرین بشه و ملکه ذهنت بشه
بودم ولی نه تا این حد .....کجا باید دنبال کارشناس طب سنتی باشم؟وسواس روی شستن پاهام دارم و روی پاکی و نجسی حتی با وجود اینکه نماز نمیخونم فقط گاهی اوقات نماز میخونم..خیلی از خدا دور شدم...خیلی غمگینم...اون هیچی نمیگهوووخیلی صبوره فقط خیلی که عصبانی بشه میره توو اتاق درشو میبنده یا جوابم میده و میره ولی من بعدش ازش عزر خواهی میکنم ولی ادم چقدر میتونه یه ادمو ببخشه؟
1. معمولا پزشکای طب سنتی تعدادشون زیاد نیست اما توی اگه توی شهرهای بزرگ ساکن هستین، مثل مشهد، شیراز ، تهران، و .... محل های هست برای حجامت، این افراد با طب سنتی آشنایی دارن و میتونن طبع افراد رو شناسایی کنن . اگه پیدا نکردین به من بگین تا منم دنبالش باشم
2. این موردی رو که عرض کردم با همسرتون درمیون بذارین و بهشون بگین که کمکتون کنن.
3. از کارهای خونه کم کنین و خودتون رو و اعصابتون رو روی تمیز کردن خونه خراب نکنین. منظورم اینه که خیلی توی تمیز کاری منزل وسواس نشون ندین
4. چرا نماز گاهی میخونین؟ به خاطر وسواستون هست؟؟ اگه اینطور هست یه دست لباس برای زمان نمازتون جدا بذارید و وقت نماز اون ها رو بپوشید اینجوری اگه لباس های خونتون کثیف هم بشه هیچ اشکالی نداره. نماز شاید در نگاه اول خیلی بی معنی باشه و یا حتی انجام دادنش و مقدماتش به آدم استرس بده اما به مرور که اون رو ترک کنین روی اعصابتون تأثیر میذاره و آرامشتون رو از دست میدید.
عزیزم من توو تمیزی خونه اصلا حساس نیستم فقط توو شست و شوی پا و دست...یعنی دقیقا به شوهرم بگم چی کار کنه؟ من یزدی ام.میدونی فک میکنم ایمانم قوی نیست...ممنونم از کمکتون
عزیزم به همسرت بگو که وقتی من عصبی میشم و حرفای ناجور میزنم شما سکوت نکن یا محل رو ترک نکن یه اگه میتونی منو آروم اگر هم نمیتونی طوری سرد رفتار کن تا من متنبه بشم
نمازت رو هم حتما بخون حتی اگه شده دست و پات از نظر خودت کثیف باشه یا حتی اگه خلی توی نماز تمرکز نداری هر جور شده بخون مهم نیست خیلی خیلی خوب باشه
اصلا روی تمیزی خونه حساس نیستم فقط وسواس شست و شوی پا و دستمو دارم.از شوهرم دقیقا چی بخوام؟من اهل یزدم
باشه سعی خودمو میکنم ممنونم
دیشب شوهرم میخواست که به همراه خانوادش خونه ی یکی از اقوام بره منم خیلی دلم گرفته بود ولی نمیخواستم اونجا برم بالاخره از شوهرم اصرار و از من انکار شوهرم خیلی بهم اصرار کرد بیشتر از بیست بار بهم گفت بیا بریم به خاطر من بیا ...ولی من فقط مقاومت کردم و فحش و بد و بیراه بهش دادم و سرش داد کشیدم و بعدش با پسرم دوتایی رفتند ولی بعد یه دقیق دیدم پسرمو فرستاد و خودش برگشت و نشست و هر چی ازش سوال پرسیدم هیچی جواب ندتد و چشماش پر اشک شد و بعد های های شروع کرد به گریه کردن و من نشستم کنارش و ازش عذرخواهی کردمو و ازش پرسیدم که چشه؟او هم با گریه میگفت مگه یه ادم چقدر میتونه صبر داشته باشه؟نمیدونم کجا؟به کی؟بدی کردم؟چه گناهی مرتکب شدم که انقدر دارم زجه میزنم و میچرزم ...
سلام
اگه اراده کردی پس دیگه چی میخوای؟ همین کافیه، مصمم برو جلو و تمام انگیزت رو شاد کردن همسرت قرار بده. هر وقت دیدی داری این تصمیمت رو فراموش میکنی یاد این شب بیفت یاد گریه های همسرت. یاد مظلومیت بچه ت که باید توی یه محیط پر از تشنج و خشن، بزرگ بشه.
میدونستی برای یک زن بزرگترین گناه اینه که شب بخوابه، در حالی که همسرش رو آزار داده و از دلش درنیاورده؟
نه نمیدونستم...ولی ....کار من از این حرفا گذشته... ولی کلا اون همیشه همه چیو میبخشید و گذشت میکرد ...ولی ته دلش از من خیلی میرنجیده...و هیچی نمیگفته منم که فک میکردم ادم خونسرد و بیخیالیه نگو که همه چیو توو دلش میریخته تا اینکه دیشب یهو فوران کرد و خیلی گریه کرد وقتی یه مرد گریه میکنه یعنی خیلی خیلی از یه چیزی رنجیده ...میدونی یاد گریه هاش که میفتم نفسم میگیره میخوام بمیرم
سلام مهربان جان
خوبی ؟
چخبر؟
جریانت به کجا کشید؟
راستش من با عشقم این مشکلو دارم
نمی دونم چرا انقد زود از دستش عصبی می شم و حرفایی میزنم که نباید
البته ماله من به شدته ماله تو نیست
مثلا سره یه چیزه کوچیک ازش ناراحت میشم دیگه باهاش حرف نمی زنم اونم اصرار می کنه حرف بزنم من بازم حرف نمی زنم اونم کم کم ناراحت میشه عصبی میشه یه چیز می گه من بیشتر عصبی می شم همیشه بهش می گم تو باید یه جوری این مواقع منو از ناراحتی در بیاری ولی بلد نیست اینکارو به جاش خودشم ناراحت میشه و منو بیشتر ناراحت می کنه آخرشم بعد چند ساعت قهر و دعوا اون همیشه عذرخواهی میکنه
ما خیلی همو دوست داریم نمی دونم چرا اینجوری میشه
اگه تونستی پست منو بخون
منظر جوابت هستم
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟
