تنوع نقش مهمی در شکل گیری، تاریخ کانادا ایفا کرده است. امروز، کانادا دارای بالاترین درصد شهروندان خارجی است که نسبت به هر کشور دیگری در بین کشورهای G8 وجود دارد. در سال 2012، کانادا در هفتمین سال متوالی تعداد قابل توجهی از مهاجران را با 257،515 تازه وارد، را با ویزا کانادا پذیرش کرد. کانادا همزمان با باز کردن درهای کشورش به روی مهاجران، جامعه ای از زبان های مخلوط، فرهنگ ها و ادیان را ایجاد کرده است.
تاریخ مهاجرت به کانادا
کانادا، ملت تازه واردان است. در اصل اولین ساکنان این سرزمین، بومیان کانادا بودند، ویزای کانادا با فرانسوی ها و مستعمرات بریتانیایی در قرن 17 آغاز شد. این روند مهاجرت به کانادا، در قرن های 18 و 19 با وفاداران امپراتوری متحده که در طول جنگ داخلی آمریکا فرار کرده بودند، ادامه یافت. موج بعدی مهاجرت از اروپا پس از جنگ جهانی دوم بود که، بسیاری از فرهنگ ها، زبان ها و گروه های مذهبی را به کانادا فراخواند و موجب تغییرات بسیاری در سیاست های دولت و اولین قوانین برای حفاظت از این تنوع شد. در طول 60 سال گذشته، مهاجرت به کانادا همچنان به رشد خود ادامه داد و تازه واردان از هر گوشه ای از جهان به کانادا مهاجرت کردند. در سال 1971، کانادا اولین کشور در جهان بود که یک سیاست رسمی چند فرهنگی را تصویب کرد، نشان داد که تنوع در منظر سیاسی و اجتماعی، چه مقدار ارزشمند است. قانون اساسی کانادا که توسط نخست وزیر Trudeau در سال 1982 اجرا شد، حاوی منشور حقوق و آزادی هایی بود که چند فرهنگی را حفظ می کرد. قانون چند فرهنگی کانادایی در سال 1988 معرفی شد و بودجه های فدرال در بین گروه های قومی تقسیم شدند تا به آنها در حفظ فرهنگ خود کمک کنند. امروزه بسیاری از مراکز فرهنگی - اجتماعی که ایجاد شده اند در نتیجه این بودجه ایجاد شده است.
تنوع در تعداد
امروز، مهاجران بیش از 20 درصد از کل جمعیت کانادا را تشکیل می دهند، که بیشترین نسبت را در بین کشورهای G8 دارد. بر طبق آمار کانادا، اکثریت شهروندان خارجی کانادا در اُنتاریو، بریتیش کلمبیا، کبک و آلبرتا زندگی می کنند و بیشتر در شهرهای بزرگ ساکن هستند. بیش از 200 ریشه قومی در سرشماری سال 2011 گزارش شده اند و 13 قوم از بین این 200 قوم، جمعیتی بیش از یک میلیون نفر دارند.
تنوع در گویش
اگر در یکی از خیابان های شهرهای بزرگ در کانادا راه بروید، واقعا از تعداد زیاد لهجه ها، زبان ها و گویش هایی که می شنوید، شگفت زده خواهید شد. اگر چه کانادا دارای دو زبان رسمی (انگلیسی و فرانسوی) است، اما:
بیش از 200 زبان در سرشماری سال 2011 به عنوان زبان اصلی یا زبان مادری گزارش شده است.
17.5% اعلام کرده اند که حداقل به 2 زبان در داخل خانه هایشان صحبت می کنند که که این آمار در سال 2006 در حدود 14.2% بود.
در سال 2011، 80% از جمعیت که اعلام کردند به زبان دیگری غیر از زبان انگلیسی، فرانسوی یا زبان بومی صحبت می کردند، در یکی از شش شهر بزرگ کانادا زندگی می کردند (تورنتو، ونکوور، مونترال، کلگری، ادمونتون و اُتاوا).
آینده این تنوع
انتظار می رود تنوع در جمعیت کانادا، در دو دهه آینده به طور قابل توجهی افزایش یابد، به ویژه در کلان شهرها. آمارها نشان می دهد که کانادا تا سال 2031، بین 25 تا 28 درصد از جمعیت کانادا را، خارجی ها تشکیل خواهند داد و 29 تا 32 درصد از جمعیت هم متعلق به یک گروه اقلیت قابل مشاهده می باشند. انتظار می رود که اقلیت های قابل مشاهده 63 درصد جمعیت تورنتو، 59 درصد از ونکوور و 31 درصد از مونترال را تشکیل دهند.
نمایش گسترده ای از تنوع
تنوع در کانادا فراتر از نژاد و قومیت است، اما شامل زبان، جنسیت، وابستگی های مذهبی، گرایش جنسی، توانایی ها و وضعیت اقتصادی است. بازار کار در کانادا، مسئله ای است که در زمینه چند فرهنگی در مورد آن بحث می شود. کارفرمایان کانادایی، گام هایی را برای اطمینان از اینکه شرکت هایشان نماینده جمعیت چند فرهنگی کانادایی هستند، برداشته اند. در هفت سال گذشته، رقابتی بین بهترین کارفرمایان تنوع فرهنگی در کانادا برگزار شده است که آنان را تشویق می کند که، برنامه های تنوع کاری و برنامه های انعطاف پذیر را دربرابر پنج گروه عمده کارکنان ایجاد کنند: زنان، اعضای اقلیت های قابل رویت، افراد معلول، مردم بومی و همجنسگرایان، دوجنسگرا و ترنس ها.منبع:ویزای کاناد
نظرت چیه؟