عوامل مختلفی در تعیین طول مدت باقی ماندن مسکالین[۱] در بدن شما تاثیر گذار هستند که شامل نوع آزمایش داروی مورد استفاده می باشد.

مسکالین – که همچنین به صورت دکمه ها، کاکتوس، مسک، دکمه های پیوت[۲] شناخته می شوند –

در مدت زمان کوتاهی توسط برخی از آزمایش های قابل کشف شدن می باشند، ولی برخی از آزمایش ها وجود دارند که می توانند تا سه ماه بعد از مصرف آن، وجود داشتن آن را تشخیص بدهند.

زمان مربوط به پیدا کردن مسکالین در سیستم، همچنین به متابولیسم، وزن بدن، سن، سطح آب دهی، فعالیت فیزیکی، شرایط سلامتی و عوامل دیگری بستگی دارد که باعث می شوند تعیین زمان مناسب برای مشخص شدن مسکالین در آزمایش دارو، غیر ممکن باشد.

در ادامه یک دامنه زمان های تخمین زده شده یا بازه های زمانی پیدا کردن ارائه شده ست که مسکالین می تواند توسط روش های آزمایش مختلف کشف شود:

ادرار: در طول ۲ تا ۳ روز، مسکالین می تواند از طریق آزمایش ادرار مشخص شود.
خون: برخی از اطلاعات در دسترس نشان می دهد که مسکالین تا ۲۴ ساعت بعد از مصرف می تواند در آزمایش خون مشخص شود.
آب دهان: آزمایش آب دهان می تواند ۱ تا ۱۰ روز بعد از مصرف مسکالین، وجود داشتن آن را نشان دهد.
مو: مسکالین، همانند اکثر داروهای دیگر، می تواند تا ۹۰ روز بعد از مصرف، در آزمایش مواد پیازچه مو مشخص شود.

پیشگیری از تاثیرات جانبی

مسکالین از یک گیاه کاکتوس پیوت کوچک به دست می آید که همچنین می تواند به عنوان ساخته مصنوع از ترکیبات شیمیایی به دست بیاید.

معمولا فقط یک مقدار بسیار محدود – ۰٫۳ تا ۰٫۵ گرم – از مسکالین برای ایجاد توهم لازم می باشد. تاثیرات این دارو می تواند تا ۱۲ ساعت ادامه داشته باشد، ولی مدت زمان بیشتری در سیستم بدن فرد باقی می ماند.

تاثیرات فیزیکی مسکالین می تواند شبیه به مواد توهم زا باشد که عبارتند از:

افزایش دمای بدن
افزایش ضربان قلب
حرکات نا هماهنگ
عرق ریزی بیش از حد
سرخ شدن
تاثیرات بلند مدت

بر اساس گزارشات موسسه ملی سوء مصرف دارو[۱] (nida)، در مورد برخی از مصرف کنندگان، استفاده بلند مدت و تکراری از مسکالین می تواند منجر به ایجاد پسیکوز یا بیماری روانی شود. علائم مربوط به پسیکوز می تواند شامل موارد زیر باشد:

پارانویا
اختلالات روانی
مشکلات بصری
تفکر نا منظم
فلش بک ها یا hppd

nida گزارش کرده است که برخی از افراد مصرف کننده مواد توهم زا، شامل مسکالین، می توانند فلش بک ها را تجربه کنند که یک پدیده ای می باشد که به عنوان اختلال درک مداوم روان گردانی[۱] (hppd) شناخته می شود.

حتی در زمانی که این افراد مسکالین را مصرف نمی کنند، برخی از آنها گزارش می کنند که اشیا می چرخند یا یک هاله ای در اطراف افراد یا اشیاء قرار دارد.

این علائم می تواند آن چنان ماندگار باشد که برخی مواقع با علائم آسیب یا تومور های مغزی اشتباه گرفته شوند.

علائم مربوط به پسیکوز مداوم یا hppd حتی توسط مصرف کنندگانی که فقط یک بار مصرف داشته اند هم گزارش شده است. با این وجود، بر اساس گزارش nida علائم پسیکوز ماندگار در مصرف کنندگان مسکالین به ندرت بروز می کند و بیشتر در افرادی صورتی می گیرد که سابقه مشکلات روان پزشکی داشته اند.