حمله وحشت زدگی عبارت از ترس شدید و ناگهانی از ترور شدن و ترس یا هراسی می باشد که بدون وجود داشتن خطر واقعی صورت می گیرد. علائم مربوط به حمله های وحشت زدگی معمولا به صورت اتفاقی صورت می گیرند، در طول ۱۰ دقیقه به بالاترین سطح می رسند و بعد از آن تقلیل می یابند.

با این وجود، ممکن است که برخی از حمله ها طولانی تر باشد و یا به صورت متوالی باشند که در این صورت تعیین زمان پایان یافتن و شروع حمله های بعدی، به سختی امکان پذیر است.
سه نوع از حمله های وحشت زدگی

حمله های عصبی به سه نوع تقسیم بندی می شوند که عبارتند از:

حملات وحشت زدگی خود انگیخته یا بدون نشانه که بدون هشدار و یا پیش بینی نشده صورت می گیرد. هیچ یک از محرک های موقعیتی یا محیطی در مورد این حمله وجود ندارد. این نوع از حملات حتی می توانند در طول خواب یک شخص هم صورت بگیرد.
حملات وحشت زدگی دارای نشانه یا مربوط به موقعیت، که بعد از قرار گرفتن در یک محیط خاصی صورت می گیرد و قابل پیش بینی است. این موقعیت ها عوامل راهنما یا محرک هایی برای موارد وحشت زدگی جنبی می باشند. برای مثال، فردی که از محیط های بسته می ترسد، در زمان وارد شدن یا فکر کردن در مورد وارد شدن به یک آسانسور، یک حمله وحشت زدگیی را تجربه می کند.
حمله های عصبی مستعد موقعیت خاص، که بلافاصله بعد از قرار گرفتن در یک موقعیت ترسناک یا نشانه خاصی صورت نمی گیرد، ولی احتمال تجربه حمله های وحشت زدگی در چنین موقعیت هایی زیاد است. برای مثال، شخصی که از موقعیت های اجتماعی می ترسد، ولی در تمامی موقعیت های اجتماعی وحشت زدگی های جنبی را تجربه نمی کند، یا شخصی که بعد از قرار گرفتن در یک محیط اجتماعی در یک دوره زمانی طولانی، یک وحشت زدگی تاخیری را تجربه می کند.
معیار dsm – iv – tr

بر اساس توضیحات dsm – iv – tr، یک حمله وحشت زدگی باید دارای حداقل چهار مورد از علائم زیر باشد:

تپش قلب، ایست قلبی یا ضربان قلبی سریع
عرق کردن
ترسیدن و لرزش
احساس تنگی نفس یا خفگی
احساس مسدود شدن
درد و ناراحتی سینه
تهوع و ناراحتی شکمی
احساس سرگیجه، لرزش، از دست دادن هوشیاری یا غش کردن
احساس غیر واقعی (دگر سان بینی محیط) و یا احساس جدایی از خود (زوال شخصیتی)
ترس از دست دادن کنترل یا دیوانه شدن
ترس از مردن
بی حسی یا احساس سوزش
احساس سردی یا گرمی

وجود داشتن کمتر از چهار مورد از علائم بالا، می تواند به عنوان علائم محدود حمله وحشت زدگی در نظر گرفته شود.

آیا داشتن یک حمله وحشت زدگی، به معنای اختلال وحشت زدگی می باشد؟

نکته مهمی که باید مد نظر قرار داده شود عبارت از این مورد می باشد که ممکن است که برخی از فراد یک حمله وحشت زدگی را برای یک بار و یا چند بار در زندگی شان تجربه کنند.

به منظور تشخیص صورت گرفتن اختلال وحشت زدگی، فرد باید ایجاد مجدد حمله های وحشت زدگی را تجربه کند که عامل آن داروها، الکل و یا سایر مواد و شرایط روان شناختی نمی باشند.

این امکان وجود دارد که چند حمله وحشت زدگی، بدون ایجاد مجدد وضعیت مزمن و شدید در فرد ایجاد شود. ولی به دلیل اینکه علائم شبیه وحشت زدگی، می تواند شبیه اختلال های روان شناختی و پزشکی باشد، بررسی کردن علائم موجود به همراه پزشک خودتان، یک عامل مهمی می باشد.