عمومی ترین عملی که در اتاق های عمل مجهز انجام می شود سزارین است. با توجه به عمومیت این عمل، آیا انتخاب این روش خطرهایی را به همراه دارد؟
یک متخصص از کالج پزشکی ای اندام تگزاس توضیح می دهد
دکتر هکتور چاپا منشی مدیر مرکز زنان و زایمان این کالج میگوید: «با اینکه عمل سزارین اکنون به کرات انجام می شود، می تواند با مسائل و مشکلاتی همراه باشد. ممکن است خیلی به آن توجهی نشان ندهیم، اما در هر صورت یک عمل جراحی بزرگ شکمی محسوب می شود.»
امروزه یک سوم از کودکان با عمل سزارین بدنیا می آیند و طبق آخرین آمار، در ده سال گذشته تعداد آن ۵۰ درصد رشد داشته است.
همیشه قضیه از این قرار نبود که مادر باردار وارد مطب پزشک شود و تصمیم بگیرد نوزاد خود را با عمل سزارین بدنیا بیاورد. ممکن است پزشک در صورت بزرگی جنین یا کوچک بودن لگن مادر، یا وضعیت نامناسب جنین و شکست تلاش ها برای قرار دادن آن در وضعیت مناسب، انجام عمل سزارین را توصیه کند. با اینکه نمی توان گفت حداکثر تعداد انجام بیخطر عمل سزارین چقدر است، اما عموما این نظر مورد قبول واقع شده است که با هر بار عمل سزارین خطرات آن افزایش می یابد.
دکتر چاپا می گوید: «به عنوان یک پزشک، سخت است برای تعداد فرزندانی که یک زوج می خواهند داشته باشند محدودیت قائل شویم، اما شواهد نشان میدهد که پس از عمل سزارین سوم خطرات با سرعت بیشتری افزایش می یابد. به هر حال، شرایط هر مادری متفاوت است و هر مورد مناسبات مخصوص به خود را دارد. با این حال، با توجه به شواهد پزشکی کنونی، بیشتر متخصصان پزشکی می گویند، اگر قرار است چند بار عمل سزارین انجام بدهید، توصیه متخصصان حداکثر سه بار است.»
خطرات عمل سزارین
یکی از عوارض عمل سزارین می تواند شامل ایجاد اسکار و یا جای زخم قابل توجه ، عفونت (این خطر در مقایسه با زایمان طبیعی می تواند دو برابر باشد)، لخته خون و جراحت مثانه باشد. مشکلات بالقوه که با هر عمل سزارین متوالی پیش می آید، شامل چسبندگی جفت، رشد ناهنجار جفت و انسداد روده است.
وی می گوید: «درصورت تکرار سزارین این خطر وجود دارد که جفت بصورت ناهنجار به ماهیچه های رحم در محل برش قبلی بچسبد و باعث عارضه ای به نام چسبندگی جفت شود. چسبندگی جفت میتواند برای مادر بسیار جدی و حتی مرگبار و مستلزم تخلیه اضطراری رحم یا انتقال خون باشد.»
هر بار عمل سزارین خطر چسبندگی جفت را افزایش می دهد. در واقع احتمال چسبندگی جفت در سزارین اول و دوم و سوم هم وجود دارد و هر بار افزایش می یابد. اما در سزارین چهارم، احتمال بروز این عارضه ۲ درصد می شود و تا سزارین ششم به ۶ درصد افزایش می یابد.
عمل های جراحی متعدد برای مادر خطرات درازمدت دارد. هر بار که عمل سزارین انجام می شود، خطراتی در مورد بروز مشکلات بیهوشی وجود دارد. همچنین پس از جراحی، اسکار زخم نیز شکل می گیرد و اگر عمل جراحی در همان نقطه تکرار شود، احتمال آسیب به زخم بافت وجود دارد که میتواند باعث انسداد روده گردد.
ز آن جا که به نظر می رسد خطر مشکلات زایمان دو سال پس از انجام عمل سزارین کاهش می یابد، مهم است به زمان بندی بارداری و زایمان های بعدی توجه کنید. فاصله کم بین بارداری و عمل سزارین قبلی می تواند برای زایمان بعدی نیز مشکل آفرین باشد.
چطور باید زایمان کرد؟
این در دستان مادر است، اوایل دهه ۱۹۹۰ رویه معمول این بود که پزشک تصمیم میگرفت نوزاد با زایمان طبیعی بدنیا بیاید یا عمل سزارین و اگر مادر یک بار نوزاد خود را با سزارین بدنیا می آورد، زایمان های بعدی هم به همان ترتیب انجام می شد. اما حالا زایمان طبیعی پس از عمل سزارین برای مادران امری طبیعی و قابل انجام محسوب می شود و تصمیم آن اساسا با مادر است. مادران بسته به این که می خواهند درد زایمان طبیعی را انتخاب کنند یا درد بخیه های زایمان سزارین را باید یکی از این دو راه را برگزینند. در مدت زمان به این کوتاهی تغییرات بسیار زیادی رخ داده است. امروز به مادر اجازه می دهیم خطرات را ارزیابی و سپس مسیر را انتخاب کند. اگر پزشک با انجام عمل سزارین مشکل دارد، می توانند بیماران را به پزشکی ارجاع دهند که با انجام این عمل راحت است.
نظرت چیه؟