سلام به همه عزیزان.لطفا روانشناسان عزیز پاسخ بدهند.

مادر من ۶۰ سالشه و من تک فرزند هستم که ده ساله ازدواج کردم و ۳۴ ساله هستم.

خواهر خانم و برادرخانم های بنده خارج از کشور ساکن هستند و با توجه به مسایل و مشکلات زندگی در ایران و عدم موفقیت در زندگی ای که در این مملکت داریم مجبور به مهاجرت شدیم...همسرم و خودم تمایل بسیار زیادی به رفتن داریم ولی متاسفانه مادرم بدون هیچ فکری میگه اگر بری منو تنها بزاری اینکارو میکنم اونکارو میکنم و هزاران تهدید یا ناسزا یا حرف های دیگه.از طرفی مادر من حقوق بازنشستگی میگیره و در شرایط جسمی خوبی هست خدارو شکر...از طرفی اگر صبر کنم تا ی روزی خدایی نکرده اتفاقی واسش بیفته من دیگه این سن و سال رو ندارم و به عبارتی بخاطر مادرم تمام اینده خودم و همسرم نابود خواهد شد. حالا من موندم بین رفتن و مادرم...از یک طرف میدونم اگر نرم دیر میشه برای رفتن و دیگه اینده ای ندارم از یک طرف این شکلی از سمت مادرم و همسرم تحت فشار هستم....لطفا راهنماییم میکنید؟

من مشهد هستم..اگر دکتر سرشناسی میشناسید لطف میکنید معرفی کنید یا اینجا واسم بنویسید؟سوالی هم بود بگید جواب بدم برای راهنمایی بیشتر و بهتر..تشکر میکنم.روزتون بخیر