افسردگی و کنکور.کمک لطفا

[frozen]

سلام.دختر 18 ساله هستم.سال دوممه که می خوام کنکور تجربی بدم.پارسال رتبم 6400 شد بدون اینکه به اندازه کافی بخونم. امسال با اینکه الان چهارمین ماهه سال تحصیلیه هنوز به طور جدی شروع نکردم بخونم...فکر می کنم دچار افسردگی شدم..اعتماد به نفسم خیلی پایینه..فوق العاده نگرانم و همش خودم و سرزنش می کنم به خاطر شکستای کوچک و بزرگی که خوردم..فوق العاده منفی نگر شدم..توی جمع بی قرارم و بد اخلاق.حس بدی نسبت به خودم دارم..هبچ کاری و نمی تونم شروع کنم..از ضعف های خودم بدم میاد! گاهی وقتا از شدت افکار منفی دچار سردرد میشم...نگرانی های دیگه رو بذارم کنار بزرگتربن دغدم کنکوره..اما نمی تونم درس بخونم..قدرت یادگیریم اومده پایین به خاطر منفی نگریم..و این اذیتم می کنه..
آیا نیاز به درمان دارویی هست؟
در ضمن درسم هم توی دبیرستان خیلی خوب بوده تا پیش دانشگاهی..تقریبا از اون موقع افسرده و ناامید شدم..

[Dream High]

سلام دوست عزیز خوش اومدی
شکست هایی که تجربه کردین چی بوده؟چرا رتبه 6400 رو شکست می بینید؟توقع خانواده شما در چه حده؟شما انسان کمال گرایی هستید؟
هدفتون از کنکور چیه؟

[frozen]

ممنون.
شکست خاصی به اون صورت منظورم نیست ولی خب من همیشه تقریبا اعتماد به نفس پایینی داشتم(نه تو همه موارد)..خجالتی بودم..و اینه که فکر می کنم هیچ وقت نتونستم خودمو بروز بدم.الان همه کارای کوچیک و بزرگی که نتونستم انجام بدم تو ذهنمه و در واقع افکار منفی تبدیل به افکار همیشگیم شده..رتبه 6400 با توجه به میزان تلاشم خوب بوده اما مشکل اینه که پارسالم من همین حالت افسردگی و داشتم و به خاطر همین نمی خوندم..اما الان خیلی شدیدتر شده و شامل همه کاری میشه! از طرف خانواده استرسی ندارم انتظارشون همون انتظار خودمه.
بله فکر می کنم آدم کمال گرایی باشم..
هدفم آوردن رتبه ی حدود 1000 2000 هست.

[هدیه]

سلام مشکل ماها این هس که از کنکو ی قول بی شاخ و دم ساختیم وقتی تو درس نخونده اینه رتبت مطمن باش درس بخونی ایشالا به ایده ال ی که داری می رسی بشین ی برنامه ریزی بکن نسبت به رشته ی دلخواهت و دانشگاهی که دوست داری بول بشی زمان بذار مثلن روزی یه ساعت نیازه درس بخونی یا حداقل 8 ساعت ؟؟؟
یکمی استرس لازم هست برا کنکور که ادم پشت گوش نندازه درسا رو ولی زیادیش چرا؟؟؟؟؟
توقعت زیاده از خودت ؟عایا؟ مشکلات دیگه ای هست عایا ؟؟؟؟
چرا منفی نگری تا زمانی که می شه مثبت نگاه کرد ؟؟؟؟

[بیتا99]

سلام دوسته خوبم
امیدوارم خیلی زود غلبه کنی به این وضعیت
ااما چطوری ؟؟
باید بگم هرکس تو مقطعی دچار این وضعیت میشه اینو میگم که بدونی من یه دختری بودم با اعتمادبنفس فوق العاده یه مدت دچار خود درگیری شدم انقدر درگیر گذشته و هدف و اینده شدم که از حالم غافل شدم بایدبدونی اینده درگرو حاله
یه دفعه درسو گذاشتم کنار واین برا معلما یه علامت تعجب ایجاد کرد اون علامت تعجبو تبدیل به علامت سوال کردم اما خودم دلیلی براش پیدا نکردم در جوابه این سوال که مشکل چیه ؟؟ هیچ جوابی نداشتم تا رسیدیم به امتحانا
به قوله معلم حسابانمون وقتی چند روز درس نخونی میشه برات یه عادت .شد یه عادت وشبه امتحان یه کابوس وتوی کابوس گریه ودر انتها تبدیل شدم به یه ادم خنثی
همه داشتن سعی میکردن به من کمک کنن اما خودم جاخورده بودم ازین همه نگرانی
دوسته گلم اینا رو میگم که بدونی اگه خودتو ازین وضعیت درنیاری حال وجود داره اما باعذاب/ اینده وجود داره اما باعذاب و زندگی تبدیل میشه به یه کابوس مبهم
فکر کن برا یه مدت فقط فکر کن **فقط خودتی که میتونی خودتو نجات بدی شک نکن**
من هنوز صدای گریه های خودم تو گوشمه نذار به این مرحله برسی
امیدوارم موفق باشی اگه نتیجه ای گرفتی خوشحال میشم بگی

[FAS]

سلام دوست عزیز
وقت شما بخیر
منم مثل شما رشته ام تجربیه و مثل شما سال پیش دانشگاهی دچار این مشکل شدم با اینکه وضعیتم عالی بود و خیلی خوب و با انگیزه درس میخوندم.واقعا نمیدونم چرا اینجوری میشه و این برای خودم هم یه سوال بزرگ شده.وقتی که شنیدم چند نفر از دوستام هم وقتی با انگیزه داشتن درس میخوندن یهویی پنچرشدن،این بیشتر ذهنمو درگیر کرد
حالا جدا از این حرفا میخوام اینو بهتون بگم که بذارید این مشکل بیاد و بره.همین.باهاش نجنگید،ولی تسلیمش هم نشید.من امسال سال دومیه که شرکت کردم ولی متاسفانه نتونستم خوب بخونم و از اون بدتر اینکه تازه فهمیدم این مشکل برام پیش اومده.
من قصد نصیحت ندارم چون افراد افسرده معمولا پس از شنیده شدن حرفاشون نصیحت میشنون این از نظر روانشناسی اثبات شده است.و جالب تر اینه که این نصیحت ها نه تنها اثر نمیکنه بلکه حال آدم رو بدتر هم میکنه.من قصد دارم باهاتون بیشتر انگیزشی صحبت کنم.
من چون به روانشناسی علاقه مندم یه تکنیکی یاد گرفتم که خیلی حالمو بهتر میکرد.بعضی وقت ها حمله ی شدید به آدم میشه و ممکنه چند روز توی خودت باشی و نتونی از اون احساس خارج بشی.برو یه جای آروم بشین یا دراز بکش.چشماتو ببند و با خودت حرف بزن به موقع سلامتیت فکر کن و به خودت بگو که اینا دوباره میاد.به خودت تلقینهای مثبت کن اگرچه فکر کنی دروغن ولی احساسشون کن با تمام وجودت.بعد از 10 دقیقه یا یک ربع بلند شو به طرز راه رفتن و قرارگرفتن شونه هات قبل این تمرین و بعدش توجه کن.احساس افسردگی نمیکنی،حس میکنی کم کم اعتماد به نفست داره برمیگرده و و و هزار تا اثر مثبت دیگه

اینم یادتون باشه مدام به خودتون یادآوری نکنین که من افسرده ام(میدونم که اینجور افکار منفی خیلی میاد سراغ آدم)وقتی افکار منفی بهتون هجوم آورد خودتونو با یه چیز دیگه مشغول کنین.
تمرین هارو هم هرروز انجام بدین تا اینکه کم کم احساس سلامتی پیدا کنید.
اینم همیشه یادتون باشه کسایی که تو زندگیشون هدفی ندارند و بیخیال آینده شونن هیچ وقت افسرده نمیشن پس شما به خودتون باید افتخار کنید که زندگی هدفمندی دارید.به عقیده من خدا یه استراحت موقت به شما داده تا یه ریکاوری حسابی بشین و دوباره به راهتون با قدرت ادامه بدید پس از این استراحتتون لذت ببرین.در ضمن مراجعه به رواننپزشک یا روانشناس هم فراموش نشه که خیلی تو بهبودی موثره.
همچنین در همه مراحل زندگیتون (چه مریضی چه مشکل چه آسایش و ...)اینو فراموش نکنین که ما اشرف مخلوقاتیم و کائنات گوش به فرمان ما هستند تا خواسته هامون رو برآورده کنن.وقتی به مشکلی برخوردین اینو به خودتون یاداوری کنین که خیلی حالتون بهتر میشه.
بعضی وقتها هم لازمه به حرف اطرافیانت گوش ندی چون به اعتقاد من هیییییییییچ کسی که اینو تجربه نکرده نمیتونه کاملا درکش کنه که اینجور آدما چه حالی دارن.
اامیدوارم تونسته باشم کمک کوچیکی بهتون کرده باشم.
«فاذکرونی اذکرکم...»مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم...