برای برخی از بانوان، آندرومتریوز به معنای درد شدید یا چالشی برای باروری است. اما برای عده ای کاملا بدون نشانه است.
آندرومتریوز عارضه ای است که بر بانوان در سال های باروری شان تاثیر می گذارد. این عارضه زمانی رخ می دهد که بافت آندرومتر یعنی بافت پوشش دهنده ی لایه های داخل رحم، خارج از آن (رحم) رشد کند. این بافت در هر جا از فضای شکمی می تواند جایگزین شود و رشد کند (معمولا در ناحیه ی لگن و پایین شکم، اما به طور نادر در دیگر بخش ها مثل شش ها یا ناف، گسترش می یابد). گاهی این بافت به صورت تکه هایی رشد می کند که کاشت خوانده می شود و به صورت برآمده است یا می تواند باعث کیست تخمدان شود که آن را "آندرومتریوما" می نامند. آندرومتریوما بافت اطراف خود را نیز درگیر می کند و بافتی شبیه جای زخم ایجاد می کند. آنچه این عارضه را چالش برانگیز می کند، این است که نشانه ها از فردی به فرد دیگر به شکل چشمگیری متفاوت است. نشانه های معمول شامل درد شدید عادت ماهیانه، درد هنگام یا پس از ارتباط جنسی و درد شدید پشت است.
دکتر "کریس ونتر"، از مرکز ويتالب می گوید: به صورت عمومی، این مشکل حدود هشت سال طول می کشد تا به حد تشخیص برسد و در طول این دوره، به شکل معمول پنج مرتبه با پزشک زنان ملاقات کرده اید، بنابراین، بیشتر اوقات تشخیص آن دشوار و زمان بر است. بانوانی که مادر یا خواهری مبتلا به آندرومتریوز دارند، با خطر بیشتری برای گرفتاری با آن روبه رویند.
به گفته ی دکتر ونتر، این روزها افراد بیشتری به این عارضه دچار می شوند و علت آن هم دو جنبه دارد: بانوان بیشتری تشکیل خانواده را عقب می اندازند و با بالا رفتن سن، احتمال لکه های آندرومتریوز نیز بیشتر می شود.

مبتلا به این عارضه تشخیص داده شده ام. حال تکلیف چیست؟
دو روش برای درمان آندرومتریوز وجود دارد. اولی، هورمونی است، یعنی استفاده از داروهایی که نشانه های بیماری را التیام می بخشد، اما احتمال باروری را بیشتر نمی کند. از داروهای مسکن می توان برای درمان نشانه های دردناک استفاده کرد که معمولا داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی و اوپیوئید است. برخی از بانوان به درمان های هورمونی به خوبی واکنش نشان می دهند. اما همه ی درمان ها برای همگی خانم ها پاسخگو نیست.
انتخاب درمانی دوم، جراحی لاپاراسکوپی است. این متخصص می گوید؛ می دانیم که درمان با جراحی شانس لقاح جنین طبیعی را بهبود می بخشد. اما هشدار می دهد که جراحی فقط باید زمانی در نظر گرفته شود که درمان هورمونی کارساز نبوده است، زیرا خطرات زیادی در آن وجود دارد. این جراحی بسیار حساس و مهم است. پس مطمئن شوید که جراح مجربی دارید. جراحی های مکرر خطرناک اند و باید از آن دوری کرد، مگر حیاتی باشد.

چگونه بر باروری تاثیر می گذارد؟
در بررسی های گوناگون نتایج کمی متفاوت اند. حدود ٪۵ تا ۱۰٪ جمعیت بانوان مبتلا به آندرومتریوز برای باردار شدن با چالش روبرو هستند. یعنی لقاح جنین خودبه خودی (بدون درمان باروری) و مدت زمان دستیابی به بارداری خود به خودی به طور چشمگیری طولانی تر خواهد بود. به گفته ی دکتر ونتر، موثرترین روش برای درمان آندرومتریوز مرتبط با حاملگی، باروری آزمایشگاهی (ivf) است. البته بانوانی که دچار عارضه ی آندرومتریوز هستند، نباید نگران تاثیر این روش بر بارداری یا جنین باشند. شواهدی وجود ندارد که فرد مبتلا به آندرومتریوز نتایج ضعیف تری
برای بارداری داشته باشد. اگر خانمی دچار آندرومتریوز باشد یا نباشد، نتیجه ی بارداری یکسان است.
در واقع، بارداری تاثیر بسیار مثبتی بر آندومتریوز دارد. در برخی از بانوان، بارداری بیماری را بدتر می کند. بنابراین، ممکن است بیماری از مرحله ی سوم به مرحله ی دوم تغییر یابد و در بهترین حالت، طی نه ماه حاملگی، بیماری از بین می رود. چنین توصیه می شود که شاید بهترین حالت برای رفع مشکل آندرومتریوز، باردار شدن باشد.

خصوصیات شخصی شما چه تاثیری بر آندرومتریوز می گذارد؟
بانوان نوع a (نوع a و b دو نمونه ی خلاف یکدیگرند) کسانی هستند که برای لقاح جنین مبارزه می کنند، ولی بر اساس پژوهش های بانوانی که در این گروه قرار می گیرند، به احتمال بسیار زیاد دچار آندرومتریوز می شوند. به گفته ی دکتر ونتر، نمودار مشخصات فردی خانم های مبتلا به آندرومتریوز نشان می دهد که هرچه خصوصیات شخصی آنان افراطی تر باشد، خانم هایی با استرس بیشتر که زیاد سیگار می کشند یا شاخص توده ی بدنی آنان کم است، در برابر ابتلا به این بیماری آسیب پذیرترند.
دکتر "مندی رودریگز" متخصص ناباروری می گوید، پس از بیست سال پژوهش، کشف کرده است که همه ی بانوانی که دچار آندرومتریوز می شوند دو مشخصه ی مشترک دارند: عجول (شتاب زده، افراد رئيس مأب) و کمال گرا. او می گوید: آنان ضرورتا پاکیزه و دقیق نیستند، ولی از خود و دیگران انتظارات زیادی دارند. آنها همه چیز را سیاه و سفید می بینند و به خودشان فشار می آورند. دکتر رودریگز و همکارانش متوجه شدند که هر چه استرس و آنان کاهش یابد، از نشانه های آندرومتریوز نیز کاسته می شود و این خانم ها باردار می شوند.
این فرضیه از چنین اعتقادی سرچشمه می گیرد که "رابطه ای بین ذهن و جسم وجود دارد". اگر شتاب زده و کمال گرا هستید، هورمون های "نورآدرنالین" و "کورتیزول" بیشتری ترشح می کنید، یعنی و بیش از افراد عادی و این دو هورمون، و سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند.
وقتی سیستم ایمنی ناکارامد باشد، بدن در برابر رشد سلول ها و آندرومتریوز به خوبی مبارزه نمی کند.
خوشبختانه، برای اشخاصی با چنین خصوصیت هایی نیز وضعیت ناامیدکننده نیست. اگر بتوانیم و استرس را از بین ببریم، می توانیم از آندرومتریوز پیشگیری کنیم و میزان باروری را بهبود بخشیم.

منبع: نی نی پلاس