هرچند که حضانت کودک معمولا در حین طلاق گرفتن مطرح می شود، ولی یک سری شرایط دیگری هم وجود دارند که شما نیاز خواهید داشت تا یک درخواست مجزایی را برای حضانت بچه تان ارائه دهید.
معمولا درخواست حضانت کودک را در زمانی ارائه خواهید داد که به دلیل ازدواج نکردن با سرپرست دیگر کودک، هیچ نوع طلاقی صورت نخواهد گرفت.
هر چند که فرآیند مربوط به حضانت در ایالت های مختلف و حتی در دادگاه مختلف متفاوت می باشند، ولی مهمترین فرآیندهای مربوط به درخواست حضانت کودک در سرتاسر ایالات متحده مشابه هم هستند.
بخش یک – پیشنویس کردن درخواستتان
1. یک دادگاه مناسبی پیدا کنید.
به دلیل اینکه هر دادگاهی قوانین خاص خودش را در مورد درخواست های حضانت دارد، اولین کار مهمی که باید انجام دهید عبارت از مشخص کردن دادگاهی می باشد که می خواهید درخواستتان را در آن ارائه دهید.
معمولا نیاز خواهید داشت در یک شهری درخواست حضانت بدهید که بچه تان در آن زندگی می کند.
این نکته را در نظر داشته باشید که شما در برخی از شهر ها درخواست خودتان را باید در دادگاه های عمومی ارائه بدهید، در حالیکه در سایر شهرها باید به دادگاه خانوادگی مخصوص مسائل مربوط به طلاق و حضانت کودک مراجعه کنید.
در صورتیکه دادگاه بخواهد سرپرستی یک کودک را بررسی کند، یا شما یک تعهد دیگری برای حمایت از فرزندتان داشته باشید، باید درخواست حضانت خودتان را در دادگاه ثبت کنید.
2. مستندات و مدارک لازم را جمع کنید.
بر اساس متن درخواست حضانتی که به دادگاه ارائه می دهید، باید مستندات و مدارک لازم را به همراه درخواستتان به دادگاه ارائه دهید.
معمولا نیاز خواهید داشت یک سری مدارکی ارائه دهید که نشان دهند شما سرپرست اصلی فرزندان هستید.
این مدارک معمولا شامل سوگندنامه تاییدیه سرپرستی که در حین تولد کودک توسط هر دو والدین امضاء شده است، یک اظهار نامه مربوط به سرپرستی که توسط پدر ارائه شده است یا یک دستور دادگاه است که مردی را معرفی می کند که پدر قانونی کودک است.
همچنین شما به گواهی تولد کودک و یک سری کپی هایی از دستورات دادگاه، همانند دستور حمایت از کودک نیاز خواهید داشت که مربوط به کودک است.
در صورتیکه گواهی مربوط به پدر بودن خودتان را نداشته باشید، قبل از هر کاری باید درخواست این گواهی را بدهید. معمولا فرآیند درخواست حضانت کودک مشابه درخواست گواهی پدر بودن است.
3. یک سری فرم های مناسبی را پیدا کنید.
اکثر دادگاه ها یک سری فرم های پیش نویس شده و آماده ای دارند که شما با پر کردن جاهای خالی آن می توانید درخواست حضانت کودک بدهید.
برای پیدا کردن فرم هایی که نیاز دارید، می توانید از وب سایت دادگاه استفاده کنید یا به اداره کارمندان دادگاه بروید که باید در آنجا درخواست خودتان را ارائه دهید.
همچنین ممکن است که اداره های کمک قانونی یا کلینک های حقوق خانواده یک سری فرم های مورد قبول دادگاه را داشته باشند و شما بتوانید از آنها استفاده کنید.
در صورتیکه دادگاه خاصی که شما به آن مراجعه می کنید وب سایت خاصی نداشته باشد، می توانید از یک سری وب سایت های خود کمکی استفاده کنید و فرم های مورد نیازتان را برای هر ایالتی که می خواهید، تهیه کنید.
در صورتیکه بخواهید از این فرم ها استفاده کنید، باید دستور العمل های موجود را با دقت بخوانید.
این نکته را به یاد داشته باشید که فرم های ایالتی نمی توانند در برخی از دادگاه ها استفاده شوند.
علاوه بر این، برخی از شهرها یک سری فرم های دیگری هم دارند که باید در درخواست شما قرار بگیرند.
معمولا در دستورالعمل موجود در فرم ها، هر نوع تفاوت و انتظارات موجود نوشته می شود.
وب سایت های اطلاعات حقوقی، همانند FindLaw یک سری لینک هایی برای فرم های مربوط به حضانت کودک، حمایت از کودک و توافقات مربوط به سرپرستی دارند که برای تمامی ایالت ها وجود دارند.
4. درخواست خودتان را پیش نویس کنید.
در صورتیکه از یک فرم آماده استفاده کنید، باید تمامی بخش ها را با صداقت و به صورت کامل پر کنید
در صورتیکه نتوانید یک فرمی پیدا کنید، باید خودتان درخواست را بنویسید.
از کارمندان دادگاه بخواهید که یک کپی از درخواست هایی که در این دادگاه ارائه شده است را در اختیارتان قرار دهند و به عنوان راهنما از آن استفاده کنید
باید از فرمت این نمونه های درخواست کپی کنید – شما باید لحن موجود در درخواست را تغییر دهید تا با مورد شما مناسب باشد.
5. سایر فرم های مورد نیاز را پر کنید.
دادگاه های مختلف یک سری فرمهایی دارند که باید همراه با درخواست حضانت کودک ارائه شوند.
در برخی از ایالت ها، کارمند احضاریه هایی را پر خواهد کرد و از سرپرست دیگر درخواست خواهد کرد که در دادگاه حاضر شود؛ در سایر ایالت ها خود شما باید حداقل بخشی از احضاریه ها را پر کنید و آن را به همراه درخواست خودتان ارائه دهید.
در صورتیکه دادگاه قبلا هیچ دستوری در مورد حمایت از کودک نداده باشد، باید یک سری فرم های دیگری را هم پر کنید و هزینه های مربوط به حمایت از کودک را در آن محاسبه کنید.
همچنین ممکن است یک سری برگه های مربوط به مسولیت های والدین وجود داشته باشد که باید به همراه درخواست حضانت ارائه دهید.
در صورتیکه یک فایل از فرم های مربوط به دادگاه را دانلود کرده باشید، معمولا باید در این فایل ها یک اطلاعیه مربوط به دستورالعمل هایی وجود داشته باشد که یک سری راهنمایی هایی را در مورد نحوه و زمان پر کردن یا ارائه دادن اسناد مختلف بیان می کنند.
در صورتیکه بخواهید روند مربوط به حضانت را بررسی کنید، در برخی ایالت ها نیاز خواهید داشت که اطلاعیه مربوط به دیدن پرونده را پر کنید و ارائه دهید. در صورتیکه یک وکیل استخدام کرده باشید، وی می تواند این کار را به جای شما انجام دهد.
بخش دو – ارائه یک درخواست
1. درخواست خودتان را امضاء کنید.
در برخی از محاکم قضائی نیاز خواهید داشت که درخواست خودتان را در یک سر دفتر اسناد رسمی عمومی امضاء کنید.
یک درخواست یا دادخواهی به یک مهر و امضاء سردفتر اسناد رسمی نیاز دارد که در این صورت نام آن عبارت از دادخواهی بازبینی شده خواهد بود.
سردفتر از طریق بررسی کردن اسناد شناسایی شما و قبل از اینکه شما اسناد دادگاهی خودتان را امضاء کنید، هویت شما را مشخص خواهد کرد.
قبل از آنکه درخواستتان را امضاء کنید، اطلاعات نوشته شده را یک بار دیگر بررسی کنید تا مطمئن شوید که همه چیز درست است.
همچنین باید سایر اسناد مورد نیاز برای درخواست را هم ارائه بدهید.
همچنین تمامی سوگند نامه های شما هم باید در مقابل یک سردفتر اسناد رسمی امضاء شوند، چرا که بر مبنای سوگند و قسم هستند.
2. کاغذهای خودتان را به کارمند دادگاه بدهید.
کارمند دادگاه که مورد شما را می پذیرد، باید درخواست شما را فایل بندی کند و یک شماره ای برای آن مشخص کند.
شما به اصل مستندات و دو کپی از آنها نیاز خواهید داشت. یک کپی را باید در پیش خودتان نگه دارید و کپی دوم برای سرپرست دیگر کودک خواهد بود. کارمند دادگاه برگه های اصلی را در فایل های دادگاه نگه خواهد داشت.
کارمند برگه های اصلی و کپی آن را که فایل بندی شده است و دارای شماره است، مهر خواهد کرد. باید هزینه مربوط به فایل بندی این مستندات را بپردازید.
این هزینه در دادگاه های مختلف متغیر است، بنابراین باید قبل از فایل بندی درخواست خودتان از کارمند دادگاه بپرسید که هزینه ارائه درخواست و فایل بندی آن چقدر است.
معمولا یک هزینه ای مابین 100 تا 300 دلار را باید برای درخواست حضانت کودک در نظر بگیرید.
در صورتیکه نتوانید این هزینه را تامین کنید، می توانید آن را قسط بندی کنید. کارمند یک فرم تقاضایی در اختیارتان قرار خواهد داد که باید آن را پر کنید و اطلاعات مربوط به درآمد و دارایی های خودتان را در آن ثبت کنید.
در صورتیکه شما به عنوان یک فرد دارای درآمد پایین در نظر گرفته شوید، دادگاه هزینه های دادگاهی شما را قسط بندی خواهد کرد.
3. سرپرست دیگر هم باید مطلع شود.
بعد از آنکه شما درخواست خوتان را ارائه بدهید، باید یک اعلانیه ای به سرپرست دیگر فرستاده شود و به وی اعلان شود که شما درخواست تعیین حضانت کودک را به دادگاه داده اید.
کارمند دادگاه یک احضاریه ای به سرپرست دیگر خواهد فرستاد تا در دادگاه حاضر شود.
معمولا شما باید یک هزینه ای به افسر دادگاه یا نماینده مامور دادگاه بپردازید تا خودش به صورت دستی احضاریه ها و درخواست را به دست سرپرست دیگر برساند.
همچنین می توانید از یک پست مجاز استفاده کنید و از آنها بخواهید که رسید تحویل را به شما برگردانند.
در صورتیکه پیدا کردن محل زندگی سرپرست دیگر سخت باشد، در این صورت دادگاه می تواند از یک فرآیند خاصی برای پیدا کردن او استفاده کند و برگه ها را به دستش برساند.
4. گواهی مربوط به ارسال درخواست به سرپرست دیگر را بایگانی کنید.
بعد از آنکه درخواست شما به سرپرست دیگر تحویل داده شود، معمولا نیاز خواهید داشت یک سری اسنادی را بایگانی کنید که نشان دهد شما احضاریه را به سرپرست دیگر فرستاده اید.
در صورتیکه اسناد را با استفاده از پست مجاز فرستاده باشید، رسید تحویل می تواند به عنوان یک سند مورد استفاده قرار بگیرد.
معمولا این سند به فرم های دادگاه الحاق می شود که در آن نشان می دهید به چه نحوی سرپرست دیگر را مطلع کرده اید و وی در چه زمانی نسبت به درخواست حضانت شما مطلع شده است.
این نکته را در نظر داشته باشید که مشخص شدن دستور نهایی حضانت دادگاه می تواند تا چند ماه طول بکشد؛ این مدت زمان به دوره ای از سال که در آن قرار دارید و میزان شلوغ بودن دادگاه بستگی دارد.
فرم هایی که دادگاه شما به آن نیاز خواهد داشت، می تواند شامل فرم سوگند نامه و سایر فرم هایی باشد که باید توسط فردی امضا شود که سرپرست دیگر را نسبت به این درخواست مطلع کرده است.
بخش سه – آمادگی برای شنیدن
1. منتظر پاسخ سرپرست دیگر باشید.
بعد از اینکه سرپرست دیگر نسبت به این درخواست شما مطلع شود، معمولا یک فرصت زمانی را برای آماده کردن پاسخ مربوط به این درخواست شما خواهد داشت.
اکثر دادگاه ها بعد از اطلاع یافتن از درخواست حضانت به سرپرست دیگر به مدت 20 تا 30 روز فرصت می دهند تا پاسخ خودش را برای درخواست حضانت شما آماده کند.
در صورتیکه تاریخ مربوط به آخرین مهلت تعیین شده تمام شود و سرپرست دیگر کودک هیچ پاسخی به دادگاه ارائه ندهد، معمولا رای دادگاه به صورت پیشفرض به نفع شما خواهد بود و با درخواست حضانت یا سرپرستی که در دادخواست خودتان بیان کرده اید، موافقت خواهد شد.
در برخی از دادگاه ها، به جای درخواست پاسخ کتبی یک جلسه دادرسی اولیه در نظر گرفته می شود تا سرپرست دیگر کودک در آن حاضر شود. کارمند دادگاه مرحله بعدی مربوط به پرونده تان را به شما اطلاع خواهد داد.
در صورتیکه جلسه دادرسی اولیه در نظر گرفته شود، شما هم باید در این جلسه حضور داشته باشید، و گرنه درخواست شما مختومه اعلام خواهد شد.
2. از یک وکیل کمک بگیرید.
هر چند که فرآیند مربوط به حضانت غیر قابل اعتراض به اندازه کافی ساده است و شما خودتان می توانید آن را انجام دهید، ولی در صورتیکه سرپرست دیگر به درخواست شما اعتراض کند و به خصوص در صورتیکه سرپرست دیگر یک وکیل استخدام کند، در این صورت نیاز خواهید داشت که یک نماینده قانونی داشته باشید.
در اکثر ایالت ها، سرپرستی مشترک به عنوان بهترین شرایط ممکن برای تامین منافع کودک در نظر گرفته می شود.
در صورتیکه به دنبال این باشید که به تنهایی حضانت کودکتان را بر عهده بگیرید، باید دادگاه را متقاعد کنید که در واقع این شرایط بهترین شرایط ممکن برای تامین منافع کودکتان است.
در چنین موقعیت هایی، استخدام یک وکیل می تواند بهترین روش ممکن برای دستیابی به هدف باشد، به خصوص درصورتیکه سرپرست دیگر سابقه خشونت یا سوء استفاده داشته باشد.
در صورتیکه برای تامین هزینه های استفاده از یک وکیل با مشکل مواجه باشید، باید به نزدیک ترین اداره کمک حقوقی مراجعه کنید و شرایط استفاده از خدمات آنها را بررسی کنید.
همچنین در اکثر جاها کلینیک های حقوق خانواده یا کلینک های مدرسه حقوقی وجود دارند که می توانید از خدمات رایگان یا ارزان قیمت آنها استفاده کنید.
در صورتیکه سرپرست دیگر کودک دارای سابقه خشونت یا سوء استفاده باشد، برای تامین امنیت خودتان و کودکتان می توانید از یک سری منابع اضافی موجود در نزدیک ترین پناهگاه خشونت خانگی استفاده کنید.
3. در همه کلاس های سرپرستی مورد نیاز شرکت کنید.
برخی از دادگاه ها والدینی را که می خواهند حضانت کودک را بر عهده بگیرند، ملزم می کنند که در کلاس های سرپرستی شرکت کنند؛ این کلاس ها مربوط به جنبه های مختلف حضانت قانونی و منافع کودک است.
زمانی که شما می خواهید درخواست حضانت بدهید، کارمند دادگاه اطلاعات مربوط به هر نوع کلاس یا برنامه سرپرستی مورد نیاز را در اختیارتان قرار خواهد داد و یک توضیحی در رابطه با موارد مورد نیاز در این برنامه ها و مکان هایی که این کلاس ها در آنجا برگزار می شوند به شما بیان خواهد کرد.
معمولا این کلاس ها روش های رفتاری مناسب با کودکانی که والدین آنها از هم جدا شده اند و همچنین نحوه اجتناب از آسیب زدن به کودک را آموزش می دهند.
همچنین شما در این کلاس ها با فرآیند مربوط به دریافت حضانت کودک و نحوه بررسی حضانت توسط دادگاه با استفاده از استاندارد "بهترین منافع ممکن برای کودک" آشنا خواهید شد.
4. شرکت کردن در جلسات وساطت.
اکثر دادگاه ها والدین درگیر در فرآیند حضانت را ملزم می کنند که به یک توافقی دست پیدا کنند تا نیازی به برگزاری جلسه دادرسی وجود نداشته باشد.
در صورتیکه سرپرست دیگر پاسخ خودش را به دادگاه ارائه دهید یا در جلسه دادرسی حاضر شود، دادگاه می تواند دستور یک جلسه وساطت و میانجی گری بدهد تا در مورد برنامه سرپرستی کودک بحث و توافق شود.
این نکته را به یاد داشته باشید که در حالت کلی، بهترین شرایط ممکن برای کودک و سرپرستان عبارت از توافق کردن بر روی برنامه سرپرستی به جای دستور دادگاه می باشد.
در صورتیکه بتوانید در نتیجه وساطت به یک توافق دست پیدا کنید، کنترل بیشتری بر روی شرایط پیش آمده خواهید داشت و می توانید یک برنامه ای برای حضانت کودک در نظر بگیرید که برای همه طرفین مناسب باشد.
حتی در صورتیکه در نتیجه وساطت به یک توافق دست پیدا کنید، در اکثر موارد نیاز خواهید داشت که همچنان به دادگاه بروید، چرا که دادگاه باید برنامه سرپرستی که شما و سرپرست دیگر پیشنهاد می دهید را قبول کند.
5. شواهد و اطلاعات خودتان را جمع آوری کنید.
در صورتیکه شما و سرپرست دیگر به یک توافق خاصی در مورد حضانت کودک دست پیدا نکنید، باید خودتان را برای جلسه دادرسی آماده کنید.
این موضوع را در نظر داشته باشید که رای دادگاه در مورد حضانت کودک، بر مبنای بهترین منافع ممکن برای کودک خواهد بود.
بنابراین باید نشان بدهید که برنامه مورد نظر شما برای حضانت، بیشترین منافع ممکن برای کودک را تامین خواهد کرد.
معمولا باید نشان بدهید که کودک در کنار شما یک محیط زندگی ثابت و پایداری دارد و می توانید نیازهای مبنایی کودکتان را تامین کنید.
همچنین باید نشان دهید که روابط مناسبی با کودکتان دارید و می توانید حمایت عاطفی مناسبی از وی داشته باشید و سرپرستیش را به عهده بگیرید.
علاوه بر هر نوع شواهد مستند، همچنین باید شاهد هم داشته باشید؛ شاهد شما می تواند یک رهبر مذهبی یا معلم کودکتان یا مربی وی باشد که به نفع شما شهادت خواهد داد.
همچنین خودتان هم باید برای سوگند خوردن آماده باشید. دادگاه از شما یک سری سوالاتی در رابطه با کودک، سرپرست دیگر و درخواست حضانت خواهد پرسید.
نویسنده: Jennifer Mueller, JD
به روز رسانی شده در: 29 مارچ 2019
نظرت چیه؟