معـاشرت با همکـاران

[R e z a]

با همکاری که این رفتار را دارد و مدام کار زیادی را از سر خود باز کرده و به گردن شما می‌اندازد یک گپ خصوصی ترتیب دهید. ممکن است همکارتان آدم تنبلی نباشد اما درگیر کارها و مشکلات خانوادگی و شخصی دیگری است و همین مسئله منجر به چنین رفتاری در او شده است

بعضی از همکاران مسئولیت‌هایشان را به گردن همکاران دیگر خود می‌اندازند، دیگران را بخاطر اشتباهات خودشان مقصر می‌کنند یا برای انجام کارها بسیار کم تلاش می‌کنند و تکمیل کردن کارها را به گردن دیگران می‌اندازند. این افراد فرهنگ «متهم‌سازی» ایجاد می‌کنند که می‌تواند کل یک سازمان یا شرکت را آلوده کند. اما نگران نباشید، راه‌هایی برای محافظت از خودتان درمقابل ایندسته از همکارانتان وجود دارد.

مشکل اصلی را مشخص کنید

همه مواردی که همکارانتان مسئولیت و تقصیرها را به گردن کسی می‌اندازند را در یک ماه یادداشت کنید. ازآنجاکه این رفتار معمولاً با سایر رفتارهای سمی همکاران در محیط کار همراه است، می‌توانید با مدیریت سازمان برای پیدا کردن مشکلات خاص در محل‌کار که منجر به چنین رفتارهایی می‌شود، مشورت کنید.

بمانید یا بروید؟

زمانیکه فهمیدید این رفتار در سازمان تا چه میزان گسترش یافته است، می‌توانید تصمیم بگیرید که بهترین استراتژی برایتان پیدا کردن یک کار تازه است یا خیر. ممکن است محیط‌کارتان به هیچ وجه قابل تغییر نباشد. اگر دوست دارید در کار کنونی‌تان بمانید، می‌توانید با همکارانتان صحبت کنید و برای آنها مرز تعیین کنید.

با همکارتان صحبت کنید

با همکاری که این رفتار را دارد و مدام کار زیادی را از سر خود باز کرده و به گردن شما می‌اندازد یک گپ خصوصی ترتیب دهید. ممکن است همکارتان آدم تنبلی نباشد اما درگیر کارها و مشکلات خانوادگی و شخصی دیگری است و همین مسئله منجر به چنین رفتاری در او شده است و خودش متوجه نیست که کار زیادی را به گردن شما می‌اندازد. شما می‌توانید خیلی محترمانه این مسئله را به او گوشزد کنید و حد و حدود او را مشخص نمایید.

مرز تعیین کنید و همه چیز را مستند کنید

از انجام کارهای مربوط به آن همکارتان خودداری کنید. محترمانه طی یک ایمیل عنوان کنید که دوست دارید به او کمک کنید اما وقتتان پر است. فعالیت‌هایتان روی پروژه‌های مشترک را جمع‌بندی کرده و یادداشت و تبادلات کاری خود با آن همکار را برایش ایمیل کنید و هرگونه اشتباه یا تاخیری که توسط او انجام می‌شود را گوشزد کنید. گزارش منظم کارهایتان را به اطلاع مدیرتان برسانید تا برای او مشخص باشد که سهم کاری‌‌تان را انجام داده‌اید.

[R e z a]

وقتی یکی از همکاران در کارها به کمک شما می آید، تشکر و قدردانی فراموشتان نشود، حتی اگر کمکی ناچیز و جزئی باشد. و وقتی هم که یکی از همکارات از ساعت ناهارش برای کمک به شما می گذرد، به نظر من یک هدیه کوچک یا یک دعوت به ناهار ضروری باشد.

رابطه مثبت با همکاران باید بر مبنای احترام به حریم شخصی، مقام و شخصیت آنها باشد و مراقب کلیه رفتارهای خود، گپ های دوستانه، شوخی و خنده، و اختلافات باشید.

در گفتگوهای خود با همکارانتان، چه گپ های دوستانه باشد و چه صحبت های جدی کاری، یکی از سریعترین راه ها برای از خود راندن دیگران، تجاوز به حریم شخصی آنهاست.

• به جای ازدحام کردن به دور کسانی که با آنها صحبت می کنید، کمی عقب تر بایستید (نیم متر فاصله به نظر مناسب است).
• اگر یکی از همکارن صدایی آرام و ملایم داشت، ممکن است برای درک صحبت های او کمی خم شوید، اما وقتی نوبت به حرف زدن خودتان رسید باید به حالت معمول برگردید.
• هنگام گفتگو با طرف مقابل ارتباط چشمی پیدا کنید. داشتن سیمایی مشتاق و علاقه مند، که با ارتباط چشمی آغاز می شود، تاثیر بیشتری بر مخاطب خواهد گذاشت.
• حواستان به اختلاف های قدی باشد: اگر با یکی از همکاران اختلاف قدی زیادی داشتید، هنگام صحبت کردن با وی، به اندازه کافی از او دور بایستید تا او مجبور نباشد مدام بالا یا پایین را نگاه کند.
• مراعات حال همکاران ناتوان جسمی خود را بکنید—مثا آنها که روی ویلچر هستند یا آنها که مشکل ناشنوایی دارند.
• اگر با همکاران بین المللی در ارتباط هستید، باید از فرهنگ و آداب سخن گفتن آنها آگاه باشید.

درخواست و اعاده کمک
مسلماً هیچکس از افرادی که کار و مسئولیت هایشان را خودشان به موقع انجام نمیدهند و برای اتمام کار خود همکاران را وادار به کمک می کنند، خوشش نمی آید. همینطور آندسته از افراد که سیستم فایل بندی شرکت را هیچوقت یاد نمی گیرند و مدام برای آموزش به این و آن متوسل می شوند. در نتیجه، بعضی از کارمندان خوب هم به خاطر اینکه می ترسند با چنین افراد بی مسئولیتی اشتباه گرفته شوند، در درخواست کمک از همکاران خود تردید می کنند. اما در بیشتر شرکت ها و ادارات، کارمندان برای کمک به آندسته از همکاران که قبلاً به یاری آنها آمده اند، مشتاقند.
بهترین راه برای درخواست کمک، کمک کردن به دیگران است. مثلاً اگر وقتی می بینید یکی از همکاران در ساعت ناهار مشغول رسیدگی به پرونده های مشتریان است که روی هم تلمبار شده، به او کمک کنید، مطمئناً این سخاوت و خیرخواهی شما بیپاسخ نخواهد ماند. البته این کار داوطلبانه جزء اضافه کاری های شما ثبت نخواهد شد که با ازای آن مزد بگیرید، پاداش شما تشکر و قدردانی همکارتان خواهد بود. از این دید نگاه نکنید که هر کار نیکتان باید با مزد و اجرت جبران شود، و هیچوقت هم این کمک های دوستانه تان را به همکاران خاطرنشان نکنید تا ثابت کنید چه انسان فداکار و باگذشتی هستید.

و وقتی هم یکی از همکاران در کارها به کمک شما می آید، تشکر و قدردانی فراموشتان نشود، حتی اگر کمکی ناچیز و جزئی باشد. و وقتی هم که یکی از همکارات از ساعت ناهارش برای کمک به شما می گذرد، به نظر من یک هدیه کوچک یا یک دعوت به ناهار ضروری باشد.

تعریف کردن و تعریف شنیدن
همه ی کارمندان گه گاه نیاز دارند تا کسی از آنها تعریف و تمجید کند. مدیران شرکت معمولاً مشاورانی را استخدام می کنند تا به آنها آموزش دهند که چطور کارمندان را مورد تشویق و تحسین قرار دهند، اما راهکرد اصلی این است که فردی همدل باشید و برای دیگران احساس داشته باشید. گفتن "آفرین"، یا "کارت عالی بود" به کارمندان، انگیزه و روحیه آنها را بالا می برد. همچنین نشان می دهد شما فردی باملاحظه و هوشیار هستید و می دانید که چه زمان باید چه کسی را تشویق و تحسین کنید. اما حواستان باشد که اغراق نکنید و بیش از اندازه از همکارانتان تعریف نکنید، چون اینکار ارزش تمجیدهایتان و صمیمیتتان را کم می کند.

قدردانی از تعریف و تمجیدهای دیگران برای خیلی از افراد به نظر مشکل است. خیلی ها که از بچگی یا گرفته اند خودنما و فخر فروش نباشند، آنقدر درمورد شایستگی نداشتن در برابر تعریفات دیگران موشکافی می کنند، که جنبه منفی به آن می دهند. این اندازه شکسته نفسی و فروتنی هم اصلاً خوب نیست. پس از این به بعد به جای دلیل و برهان آوردن برای عدم لیاقت و شایستگی شما برای تعریف فلان نفر از کارتان، بهتر است بگویید، "کارم را خوب انجام دادم، نه؟"

حل همه ی این مشکلات با گفتن یک کلمه ساده حل می شود: "متشکرم".
چه بگویید وقتی....

یکی از همکاران نامزد یا عروسی می کند
"تبریک می گویم"، "برایت آرزوی خوشبختی و موفقیت می کنم"، "عروسیت مبارک باشد". طبیعتاً در چنین مواقعی باید برای فرد مورد نظر آروزی خوشبختی کنید. درمورد همسری که انتخاب کرده، کنجکاوی نکنید. لازم هم نیست برای او توصیه های مخصوص ازدواج بکنید یا تجربیات تلخ خود و اطرافیانتان را برای او عنوان کنید.

یکی از همکاران حامله می شود
اظهار خوشحالی کنید، اما دست از فضولی کردن بردارید. از ارائه توصیه هایی که مخالف پزشکی روز است هم خودداری کنید. مطمئن باشید او برای خود پزشک متخصص دارد که راهنماییش کند. از تعریف کردن داستان های وحشتناک درمورد وضع حمل و این قبیل چیزهای مربوط به حاملگی و به دنیا آوردن بچه خودداری کنید.

یکی از همکاران سقط جنین می کند
سقط جنین هم مرگ یک انسان است که باید برای آن غصه دار شد. با درک عمق این فقدان برای همکارتان، با او همدلی کنید. از گفتن جملاتی مثل "خدا اینطور خواسته..." یا "حتماً صلاح بر این بوده.." و از این قبیل خودداری کنید. و هیچوقت، تحت هیچ شرایطی به همکارتان نگویید که این سقط جنین به خاطر کارهایی است که او کرده یا نکرده.

یکی از همکاران طلاق می گیرد
طلاق هم نوعی مرگ است. در چنین موقعیتی بهتر است به جای حرف زدن به حرف های همکارتان گوش بدهید. در صورت لزوم هم می توانید توصیه های خود را (درمورد مراقبت از فرزندان، مالیات بر درآمد به عنوان سرپرست خانواده و.....) ارائه دهید.

یکی از همکاران یا اطرافیان او بیمار می شود
اگر یکی از همکاران یا نزدیکان او شدیداً بیمار می شود، رفتار و عمل شما بیش از حرف هایتان اهمیت پیدا می کند. با کمک به فرد مورد نظر در کارهایش، همدلی خود را به او نشان دهید. از غیبت های او گلایه نکنید. می توانید کسی را برای جانشین موقتی او در شرکت بگذارید تا کارهای مربوط به او را انجام دهد. و فرد مورد نظر را از جریان کار آگاه کنید.
یکی از نزدیکان همکاران فوت می کند
وقتی یکی از همکاران عزیز خود را از دست می دهد، تسلیت خود را به صورت کتبی و شفاهی به او اعلام کنید. اگر از همکاران نزدیک شماست، حتماً در مراسم تدفین و عزاداری شرکت کنید. از گفتن جملاتی مثل، "خدا را شکر کن، عذابش تمام شد" یا مشیت خدا این بوده" و ... خودداری کنید. کارهایی که از دستتان برمی آید را برای او انجام دهید و موقعیتش را درک کنید. مرگ یکی از عزیزان ممکن است حال وهوای همکارتان را به کلی تغییر دهد، پس توقع نداشته باشید بعد از یکی دو هفته همان همکار سابق شما شود.

یکی از همکاران اخراج شده یا منتقل می شود
با او همدردی کنید، اما طوری در این رابطه با او صحبت نکنید که داغش را تازه تر کنید. توضیح او را درمورد دلیل اخراجش بپذیرید و بیش از آن کنجکاوی نکنید. اگر کمکی از دستتان برمی آید دریغ نکنید، توصیه ای، تنظیم دوباره رزومه، پیدا کردن کاری جدید، یا هر چیز دیگری. اما این همدلی خود را تا جایی ادامه ندهید که دست به همکاری در اعمال مخرب او مثل نوشتن نامه های تهدیدآمیز و...بزنید. و تعجب نکنید اگر آن همکار سابق از زندگی شما بیرون برود، چون او دیگر عضوی از محل کار شما نیست و به جای جدید وارد می شود و ممکن است شما را فراموش کند.

[R e z a]

امروزه دامنه اطلاعات در هر زمینه ای بسیار گسترده است و حتی فعالیت در جزیی ترین بخش های کاری نیز به صورت امری تخصصی درآمده است. در چنین شرایطی بدیهی است، برای انجام ساده ترین پروژه ها نیز همکاری گروهی از افراد متخصص لازم است اما در انجام کار گروهی ممکن است، کارکرد نادرست یکی از افراد گروه بر کار شما نیز تاثیر منفی بگذارد؛ مثلا یکی از همکاران، وظیفه محوله را در زمان مناسب تحویل دهد، یا در انجام کار دچار اشتباه شود یا در انجام محاسبات یا جمع آوری اطلاعات به طور غیرعمدی اشتباه کند.

در چنین شرایطی شما باید با این همکار چه برخوردی داشته باشید؟ برای کسب مهارت بیشتر در زمینه انجام کار گروهی و نحوه تعدیل اثر منفی یکی از همکاران بر کارتان، نکات زیر می تواند کمک کننده باشد.


الف) قضاوت پیش از کسب اطلاعات کافی ممنوع

باید متوجه شوید دلیل کم کاری یا اشتباه همکارتان کوتاه مدت است و مثلا از مشکل خانوادگی، بیماری و استرس ناشی شده است؛ یا از فقدان مهارت کافی یا عدم تطابق با سازمان ریشه گرفته و بلندمدت خواهد بود.

برای کسب اطلاعات و قضاوت صحیح در مورد همکارتان می توانید با سایر همکاران در این مورد صحبت کنید و نظر آنها را نیز در مورد تائید و یا رد قضاوت تان بخواهید. پس قبل از قضاوت، اطلاعات بیشتری کسب کنید شاید همکار شما در شرایطی قرار گرفته که به حمایت بیشتری نیاز دارد.

ب) مکالمه در محیطی آرام

با همکاری که مرتکب اشتباه شده است، در یک محیط خصوصی و غیررسمی صحبت کنید. به یاد داشته باشید نه او را متهم کنید و نه مورد سرزنش قرار دهید، بلکه تاثیر منفی اقدام انجام شده بر کلیت کار را به طور کامل برای او شرح داده و کوتاهی او را به صورت بروز اختلال در رسیدن به یک هدف مشترک برای گروه نشان دهید.

در حقیقت به جای حمله به خود شخص به رفتار و عملکرد او حمله کنید. در پایان نظر خود او را در مورد دلیل اشتباهی که رخ داده بخواهید، ممکن است نظر او زوایایی از مسئله را به شما نشان دهد که از چشم تان پنهان مانده است.

ج) حمایت و کمک رسانی

پس از ریشه یابی مشکل همکار خاطی، اگر مشکل او کوتاه مدت بود و از درگیری خانوادگی یا بیماری حاصل شده بود، بهتر است موضوع را به اطلاع همکاران دیگر رسانده و به او پیشنهاد کمک دهید، کمک کردن در چنین شرایطی نه تنها به بهبود روابط همکاران با یکدیگر منتهی می شود، بلکه به اعتبار شما برای دریافت کمک مشابه در آینده نیز می افزاید.

البته بهتر است به همکارتان یادآوری کنید که این یاری رسانی موقتی است. اگر مشکل همکار شما طولانی مدت بوده و از فقدان مهارت کافی یا عدم تطابق با سازمان ناشی شده بود، به او در یافتن راه حل این مشکل کمک فکری برسانید و به او بگویید حتی می تواند از مشورت با رئیس تان نیز در این مورد بهره ببرد.


زمانی که باید تدافعی عمل کنید

اگر همکارتان به قصد کارشکنی و تخریب شما از انجام صحیح وظایفش خودداری می کند زمان آن رسیده تا از خودتان دفاع کنید. البته فرض عمدی بودن و کارشکنی را همیشه در مرتبه آخر قرار دهید و ابتدا از عدم صحت سایر دلایل کم کاری اطمینان حاصل کنید.

در چنین حالتی ابتدا به طور مستقیم موضوع را با همکار خاطی در میان بگذارید و به عقب نشینی او امیدوار باشید اما اگر او همچنان به کارشکنی ادامه داد، نقش خود را در انجام کارها پررنگ جلوه دهید؛ در صورتی که کار نیاز به ارائه داشته باشد، شما برای جلب توجه سایرین، ارائه را به عهده بگیرید.

همچنین در زمان تحویل کار به رئیس تان برای او مشخص کنید که دقیقا کدام بخش از کار حاصل زحمات شماست.

در صورت تداوم اشتباهات چه باید کرد

در صورتی که این کارشکنی ها ادامه پیدا کرد و از راه حل های ارائه شده در بالا استفاده کردید اما به نتیجه نرسیدن، بهتر است از همکاری با این فرد در آینده خودداری کنید اما اگر ناچار به ادامه همکاری بودید، می توانید موضوع را با رئیس تان در میان بگذارید و بدون انتظار از او برای مداخله در مشکل، تنها برای رفع مشکل تان مشورت بخواهید. البته از آنجا که شکایت به رئیس در کار گروهی نقص محسوب می شود، بهتر است تنها در موارد ضروری که اشتباهات فرد خاطی به شکست گروه منتهی می شود، به رئیس تان مراجعه کنید.


چکیده

با همکاری که مرتکب اشتباه شده است، در یک محیط خصوصی و غیررسمی صحبت کنید. به یاد داشته باشید نه او را متهم کنید و نه مورد سرزنش قرار دهید، بلکه تاثیر منفی اقدام انجام شده بر کلیت کار را به طور کامل برای او شرح دهید.