پس از سال ها تلاش بی فایده برای بارداری، تعداد بسیاری از بانوان برای به حقیقت پیوستن آرزوهایشان به کمک گرفتن از تخمک های اهدایی پناه می برند.
موفقیت و بچه!
میزان موفقیت از تخمک های اهدایی به سختی به ۵۰٪ می رسد. این میزان از آمادگی رحمی و کیفیت اسپرم، تاثیر می گیرد و تحت تاثیر آن نیز قرار می گیرد. به هر ترتیب، درصد بالایی از تمامی رویان ها به طور ذاتی غیرطبیعی هستند، پس امکان دارد حتی در شرایطی عالی (تخمک، اسپرم و رحم) نتیجه منفی باشد. اهدای تخمک یعنی بانوانی برای اهدای محرمانه ی تخمک اقدام می کنند تا به بانوانی که قادر به لقاح جنین نیستند، کمک کنند.
روند اهدای تخمک را می توان با میوه ها مقایسه کرد. بانوان هر ماه به طور طبیعی تعدادی از تخمک های تولیده شده خود را از دست می دهند. یک درخت سیب صرف نظر از اینکه بر میوه اش چه می گذرد، سیب ها را می اندازد (همان طور که تخمک ها رها می شوند و بدن را ترک می کنند). درمانی که به واسطه ی اهدا کننده ی تخمک انجام می گیرد، مثل این است که سبدی را زیر درخت قرار دهیم. به این ترتیب تخمک هایی را گردآوری می کنیم که به شکل طبیعی بدن آنها را از دست می دهد.
آن گاه تخمک های گردآوری شده به دریافت کنندگان محتاج اهدا می شود. در این روند با هماهنگ سازی دقیق چرخه ی عادت ماهیانه و چرخه ی تولید مثلی دریافت کننده و اهداکننده، توازن مورد نیاز برآورده می شود. در موارد عادی، بدن تخمک تولید می کند و رحم را برای نگهداری از رویان آماده می سازد. اکنون باید دو بدن را هماهنگ سازیم، تا مثل یک بدن رفتار کنند. سپس تخمک بارور شده (رویان هایی که با اسپرم مردانه در محفظه ای بارورسازی شده اند) در رحم آماده ی دریافت کننده جا گذاشته می شود. رویان های باقیمانده برای استفاده ی بعدی منجمد می گردد تا در صورت موفق نبودن تلاش اولیه از آنها استفاده شود.
قرعه به نام کیست؟
اهدای تخمک انتخاب خوبی برای زوج هایی است که برای لقاح جنین راه های دیگری را نیز امتحان کرده اند. معمولا بانوان وقتی به تخمک های اهدایی رو می آورند که خودشان تخمک گذاری نمی کنند یا به علت افزایش سن، بیماری ها یا دلایل ناشناخته ذخیره ی تخمدانی خود را از دست داده اند.
گاهی دلیل این مشکل "اختلال زودهنگام تخمدان" باشد، یعنی تخمدان ها بسیار زودتر مختل گردند و فرد در سن معمول باروری قادر به لقاح جنین نباشد. وقتی بانوان در برابر اختلالی ژنتیکی آسیب پذیرند و با آگاهی از اینکه مشکلی خاص دارند و نمی توانند با ژن های خودشان جنینی را بیافرینند، تخمک اهدایی انتخاب مناسبی خواهد بود.
اما چرا این روش هر روز عمومی تر می شود؟ این انتخاب از طریق تسهیل باردار شدن، رابطه ی ژنتیکی شریک مرد و ارتباط تجربی شریک زن را مهیا می سازد. به زبانی ساده، بچه از نظر ژنتیکی به یکی از والدین (پدر) مرتبط است و مادر نیز بارداری و زایمان فرزندش را تجربه خواهد کرد.
علل احتمالی دیگر توجه روز افزون به تخمک اهدایی، افزایش میزان ناباروری در دوران مدرن است.
علت دیگر گرایش به چنین روندی این است که کاملا ناشناس صورت می گیرد. فهرست ثبت شده ای از اهدا کنندگان وجود ندارد و در نتیجه اهدا کننده متوجه نخواهد شد که از تخمک هایش استفاده شده است یا نه و نمی تواند آنرا ردیابی کند. مادری که بچه را به دنیا می آورد، تمام مسئولیت ها و حقوق قانونی را داراست. مسئولیت های اهداکننده ی تخمک در روز اهدای تخمک پایان می پذیرد و دیگر هیچ حق قانونی و مسئولیتی ندارند. دریافت کننده ی تخمک نیز کاملا حق دارد تا تمامی جزئیات را به طور محرمانه در اختیار نگه دارد.
انتخاب اهداکننده
پیش از اینکه دریافت کننده بتواند انتخاب کند، قوانینی در خصوص اهدای تخمک وجود دارد. تمامی اهداکنندگان تخمک باید از سلامت جسمانی و روانی برخوردار باشند، شاخص توده ی بدنی آنان کمتر از ۳۰ باشد و نیز کمتر از ۳۵ سال داشته باشند.
توصیه می شود که اهداکنندگان حداقل ۲۱ ساله باشند و پس از طی آزمایش هایی، وقتی اهدا کننده تخمک ها را اهدا کرد، عکس نیمرخی از وی تهیه شود و دریافت کننده ی تخمک بتواند عکس اهداکننده را تماشا کند. (البته در قوانین کشورهای مختلف شرایط متفاوت است) دریافت کننده گان تخمک می توانند عکس هایی با جزئیات کامل از تمامی اهداکننده گان تخمک را در دسترس داشته باشند؛ البته جزئیات ویژگی های جسمانی، تاریخچه ی خانوادگی، تاریخچه ی پزشکی و تحصیلات نیز از آن جمله است.
اهداکننده و دریافت کننده هر دو باید در روند اهدای تخمک تحت غربالگری و مشاوره قرار گیرند.
باور اشتباه
بزرگترین باور نادرست عده ای این است که تصمیم گیری برای اهدای تخمک ها و لقاح جنین با تخمک های اهدایی را ساده تلقی می کنند. تمامی اهداکنندگان باید از نظر پزشکی و فیزیولوژیکی کاملا ارزیابی شوند. اهداکننده باید از نظر زمانی متعهد باشد و بخواهد تا تحت روند درمانی ivf قرار گیرد که شامل تزریقات روزانه، نظارت های اولتراساندی و سرانجام گردآوری تخمک ها تحت بیهوشی انجام می شود. اهداکننده گان آینده نگر باید مشاوره شوند، زیرا هم پیچیدگی های درمانی نادر است، و هم تحریک بیش از حد تخمدان ها بر سه تا پنج درصد از اهداکنندگان تاثیر می گذارد.
دریافت کننده گان نیز مشاوره می شوند. این عمل تصميم بسیار بزرگی است و اغلب زوج ها برای کنار آمدن با تخمک اهدایی به مشکل برمی خورند. امکان دارد والدین نگران باشند که استفاده از سلول های جنسی اهداکننده بر رابطه ی آنان با فرزندشان تاثیر می گذارد، اما این موضوع حقیقت ندارد. آنچه مهم است، ژنتیک نیست، بلکه پرورش بچه است.
داستانی واقعی
ازدواج ما با عشق و تفاهم بود و امنیت مالی نیز داشتیم. طبیعی بود که دلمان بخواهد بچه دار شویم. در واقع، با مشکلاتی روبه رو بودیم. پزشک زنان و زایمان مرا به متخصص باروری معرفی کرد و او به ما توضیح داد که بدون کمک گرفتن از تخمک های اهدایی غیرممکن است که بتوانیم بارور شویم. بسیار دلشکسته شده بودم. هرگز درباره ی تخمک اهدایی چیزی نشنیده بودم و اکنون به طور ناگهانی این تنها انتخاب ما بود. خوشبختانه، رحم من سالم بود و اسپرم همسرم نیز سلامت کامل داشت. پس از بررسی چرخهی عادت ماهیانه ام، به ما گفته شد که می توانیم کار را شروع کنیم. به سازمان گردآوری کننده ی تخمک معرفی شدم. در راه جدیدی گام گذاشته بودم. نمی دانستم که در تخمک های اهدایی چه چیزی باید جست و جو کنم. چنان بی صبرانه در انتظار مادر شدن بودم که تنها معیار من یافتن هرچه سریع تر یک اهداکننده ی تخمک بود. تفاوت های جسمانی او با من چندان مهم نبود. دست بر قضا، اهداکننده ی تخمکی که من انتخاب کرده بودم، عکس هایی از زمان کودکی خود نداشت و من فقط می توانستم ظاهر او را تجسم کنم. افکار زیادی در ذهن داشتم. چگونه یک شخص عادی می خواهد به من کمک کند و من چه رابطه ای با او دارم؟
بهترین کاری که می توانستم انجام دهم، خوب غذا خوردن بود و آماده سازی بدنم برای انتقال. متاسفانه، نتیجه ی اولین آزمایش بارداری من منفی بود. شوکه شده بودم. آیا اهداکننده ی دیگری نیاز بود. بار دوم نیز نتیجه منفی بود. دیگر امید خود را از دست داده بودم. اما هر دفعه با قول چرخه ی جدید اهدای تخمک امیدوارتر می شدم. به این نتیجه رسیدم که حتی اگر همه ی شرایط هم مساعد باشد، گاهی نتیجه منفی خواهد بود. سرانجام آنچه می خواستم، اتفاق افتاد: یک بارداری پس از شنیدن این خبر خوش، نمی توانستم لبخند را از چهره ام خود پنهان کنم. این زیباترین و شادترین لحظه ی زندگی من بود. اکنون که فرزندم را در آغوش گرفته ام، شخصی را تجسم می کنم که قطعه ی کوچکی از خود را به من اهدا کرد. در حالی که نمی دانم او کجاست. همیشه برایش دعا می کنم.
منبع: نی نی پلاس
نظرت چیه؟