گرچه مطالعات نشان می دهد که در دوران بارداری، مهرورزی بین زوج ها افزایش می یابد، ولی توجه داشته باشید که این موضوع به طور خودکار رخ نمی دهد. داشتن تعهدی مشترک به ارتباط زناشویی و بارداری، برای تداوم زندگی بهتر و شادی شما و همسرتان حیاتی است.
هر خانمی مسیر بارداری منحصر به فردی دارد و در برابر دگرگونی ها به روش خودش واکنش نشان می دهد. خانم "کلر هارت"، مشاور روانی در مرکز روانی کلارتی ژوهانسبورگ، می گوید: تجربه ی بارداری سرشار از تغییرات شگفت انگیز است. در واقع، همان طور که هورمون ها قدرت را به دست می گیرند، ظاهرا این دگرگونی ها خارج از کنترل و حالت های احساسی پیش بینی ناپذیر می شوند. تمامی این موارد بر رابطه ای که با همسرتان دارید تاثیر می گذارد، در نتیجه تعجبی ندارد که برخی از روابط زناشوئی طی این دوران پر چالش و تحت فشار قرار گیرد.
خانمی سی و شش ساله که اکنون سه ماهه ی سوم بارداری دومش را سپری می کند، می گوید: احساس فوق العاده ای داشتم ولی جذاب نبود. بارداری اول من سخت، اما این مرتبه ساده بود. برای این بچه ام کاملا خود را سلامت و آماده می بینم. ولی این موضوع باعث بروز مشکلاتی با همسرم شده است.

حال خوشی ندارم
طی بارداری و زمانی که زوج ها باید بیشتر به یکدیگر نزدیک شوند، گاهی زوج هایی را می بینیم که در این دوران احساسی از یکدیگر جدا می شوند. گاهی تمامی حس مهرورزی ظاهرا ناپدید می شود و هیچ یک از زوج ها چرایی آن را نمی دانند. اما حقیقت امر نباید چنین باشد. متخصصان می گویند: کلید حل معما، درک معنای مهر ورزیدن و مهربانی با همسرتان طی مراحل متفاوت بارداری است. احتمالا در آغاز بارداری احساس حالت تهوع و خستگی می کنید و پستان های بسیار حساسی خواهید داشت. در چهار ماهگی حالتان بهتر می شود و حرکت فرزندتان را احساس خواهید کرد. بیشتر به خودتان می اندیشید و خود را برای تولد فرزندتان و مادر شدن آماده می کنید. اواخر بارداری، از حمل بچه ای سنگین خسته می شوید و پاها و دست های متورم فکر شما را به زایمان مشغول می کند. این مراحل متفاوت از نظر احساسی و جسمانی پذیرش اوضاع را دشوار می سازد. گاهی همسرتان نیز احساس مسئولیت بیشتری می کند که این امر نیز می تواند تنش زا باشد.
این موضوع فقط مربوط به تغییرات هورمونی نیست و می تواند بر کیفیت مهرورزی زناشویی تان نیز تاثیر داشته باشد. خانم "شلینا مهاراج"، مشاور روانی، می گوید: باردار بودن تصمیم گیری های جدیدی را می طلبد که اکثرا پیرامون مسائل اقتصادی می چرخد. از جمله، چه کسی مراقب بچه خواهد بود، آیا به کار کردن ادامه خواهید داد، و آیا مرخصی بارداری و مدت زمان آن کافی خواهد بود. امکان دارد تصمیم گیری شما و همسرتان درباره ی این موضوع ها با هم یکی نباشد که در این صورت، محیطی پرتنش را به وجود می آورد. به علاوه، با در نظر گرفتن تغییرات هورمونی، افکار متفاوتی در ذهن خود می پرورانید. امکان دارد آنچه امروز خوب است، به راستی خوب نباشد.
خانمی چهل و سه ساله که تازه پسر سومش را به دنیا آورده است، می گوید: این بارداری با دوتای دیگر فرق داشت و خیلی برایم غریب بود. افزایش وزن زیادی داشتم و دائما برای آمیزش جنسی آماده بودم. فکر می کنم، در آن زمان همسرم از درخواست های جنسی ام هراسان شده بود. بارداری فرصتی را مهیا می سازد تا به رابطه ی زناشویی خود بپردازید، با یکدیگر حرف بزنید و به عنوان والدین به یکدیگر متعهد شوید. این عمل، شما و رابطه ی زناشویی تان را برای والدشدن و تغییرات و چالش های جدیدش آماده می سازد.

مهرورزی در سه مرحله از بارداری
- سه ماهه ی اول (لقاح جنین تا هفته ی دوازدهم)
معمولا سه ماهه ی اول برای بانوانی که دچار حالت تهوع، استفراغ، خستگی مفرط و پستان هایی حساس می شوند، از نظر جسمانی بسیار خسته کننده است. در این مرحله احتمالا میل جنسی کاهش می یابد که البته نباید به معنای پایان مهرورزی باشد. خانم "کلر هارت"، مشاور روانی، می گوید: از آنجا که آمیزش جنسی اغلب مهم ترین بیان مهرورزی در رابطه ی زناشویی است، این دوران برای شما و همسرتان برای برقراری ارتباط احساسی مشکل خواهد شد. با شیوه های جدید بیان مهرورزی مثل نوازش، ماساژ و لمس کردن می توان به این احساس خوشایند دست یافت.
- سه ماهه ی دوم (از هفته دوازدهم تا سی و دوم)
این دوران در بارداری معمولا هیجان انگیز است، زیرا بچه احساس حضور خود را نمایان می سازد. گرچه نزدیکی جنسی اغلب گرمایی دوباره می یابد، اما این احساس که با حضور شخص سومی آمیزش جنسی می کنید، به کاهش دفعات هم آغوشی منجر می شود. خانم کلر هشدار می دهد: وقتی این واقعیت پذیرفته شد که شما و همسرتان صاحب فرزندی شده اید، تنش های انتظار برای ورود یک بچه و پرورش او، تشدید می شود. در این زمان، رابطه ی شما دشوار و متناقض می شود، زیرا شما و همسرتان تصمیماتی درباره ی شغل، هویت و مسئولیت های پیرامون فرزندتان اتخاذ می کنید. این زمان بهترین فرصت برای جست وجوی مشاوره و یادگیری روش های جدیدی از تعامل با یکدیگر است.
- سه ماهه ی سوم ( از هفته سی و دوم تا زایمان)
در این مرحله، درباره ی بچه و زایمان او اضطراب و شک بیشتری را تجربه می کنید. خانم کلر می گوید: ممکن است اضطراب های روزانه و تغییرات لگنی در میل جنسیتان نوسان هایی ایجاد کند. غالبا در این مرحله فعالیت جنسی شدید است و در پی آن دوره ای آرامش می آید و دوباره بر بدن و آمادگی تان برای زایمان متمرکز می شوید. کنار آمدن با این تغییرات برای زندگی بهتر شما و همسرتان و اجرای وظایف جدید والد بودن، اهمیت بسزایی می یابد.

نکاتی مهم؛ احیای مهرورزی طی بارداری
- گفت و گو
در هر رابطه ی انسانی، گفت و گو ضروری است. درباره ی تغییرات جسمانی و احساسی خود که در حال تجربه کردن آن هستید، با همسرتان حرف بزنید. از نگرانی ها و اضطراب هایتان بگویید. شاید او (مرد یا زن) نیز نگرانی های مشابهی داشته باشد. شما می توانید در این دوران احساسی، پشتیبان یکدیگر باشید.
- اتحاد خود را حفظ کنید
بارداری تمامی تفاوت ها بین شما و همسرتان را آشکار می سازد و به این ترتیب، هردوی شما پی می برید که احتمالا رابطه متوازنی ندارید. بنابراین تمرکز بر چیزهایی که در آنها اشتراک دارید، اهمیت بیشتری خواهد داشت. کنار آمدن با تغییرات اساسی و گفت و گوی دوباره درباره ی رابطه زناشویی تان طی دوران بارداری و پس از آن مستلزم خودآگاهی و مشارکت از جانب هردوی شماست.
- پژوهش
جمله ى "دانش قدرت است" را به یاد آورید در این زمان برایتان بسیار مفید است. هر چه بیشتر درباره ی تغییرات بدنی خود بدانید، در مدیریت بهتر آنان، تواناترید.
از خودتان مراقبت کنید استراحت کنید، خوب بخورید و ورزش کنید. علاوه بر این، گاهی بیشتر از خودتان پذیرایی کنید، در وان کف دراز بکشید، ماساژ پا بگیرید و به زیبایی خود برسید. همسرتان به احساس خوب شما پی خواهد برد.
- وقتی کلافه اید، به یاد آورید که "این نیز بگذرد"
احتمالا تغییرات متعدد بدنتان موجب پریشانی تان می شود. مثل این که چیزی بر بدنتان غلبه کرده و نسبت به شما اولویت یافته است. شکل بدنی خود را نمی پذیرید و به مهرورزی همسرتان توجهی نکنید. بهتر است این تغییرات را بپذیرید و بدانید که آن را سپری خواهید کرد. به خود تذکر دهید که نتیجه ی نهایی، "یک فرزند زیباست".
خانمی بیست و چهار ساله در هفته ی نوزدهم بارداری خود می گوید: از زمانی که احساس بارداری کردم، رابطه ی زناشویی من و همسرم بهتر شد، گرچه گاهی هجوم هورمونی و تنش ها وقوع هر پیشامدی را غیرممکن می کند.

منبع: نی نی پلاس