پلکان شایستگی آگاهانه یک رویکرد مشهور و سودمند است که به ما کمک می کند هیجان های خود در طول فرایند یادگیری را مدیریت کنیم و بدون مقاومت بدانیم و بپذیریم که در کدام پله از پلکان ایستاده ایم. هم چنین اگر در حال آموزش مهارتی به دیگران هستیم می توانیم بیشتر با احساسات آنها در حین یادگیری و در ارتباط باشیم.





زمانی که ما می فهیم چیز مهمی را نمی دانیم، اغلب انگیزه پیدا می کنیم که بیشتر بیاموزیم. اما اگر از انکارکردن خود آگاه نباشیم، نمی توانیم درباره آن کاری بکنیم.
یکی از نخستین گام ها برای حرکت در مسیر کسب مهارت های جدید آگاه شدن از آن چیزی است که نمی دانیم. شاید این کشف کار آسانی نباشد زیرا پذیرفتن این موضوع که شما در چیزی به اندازه کافی خوب نیستید و مهارت ندارید دردناک است. اما این مرحله گام نخست به سمت یادگیری است.
پلکان شایستگی آگاهانه یک رویکرد مشهور و سودمند است که به ما کمک می کند هیجان های خود در طول فرایند یادگیری را مدیریت کنیم و بدون مقاومت بدانیم و بپذیریم که در کدام پله از پلکان ایستاده ایم. هم چنین اگر در حال آموزش مهارتی به دیگران هستیم می توانیم بیشتر با احساسات آنها در حین یادگیری و در ارتباط باشیم.


پلکان شایستگی آگاهانه چیست؟

بر اساس این مدل ، آگاهی اولین قدم در کسب دانش است. برای یادگیری مهارت های جدید و پیشرفت در حرفه لازم است که از دانسته ها و نادانسته های خود باخبر باشید.
شایستگی در واقع توانایی انجام کار است. شما ممکن است در یک حوزه توانایی و شایستگی بالایی داشته باشید اما در حوزه ای دیگر توانایی اندکی داشته باشید. موفقیت و پیشرفت شما به این بستگی دارد که ضعف ها و قوت های خود را به خوبی بشناسید.
زمانی که شما در حال کسب تخصص در یک زمینه هستید در واقع از " عدم شایستگی ناآگاهانه " به سمت "عدم شایستگی آگاهانه" و سپس به " شایستگی آگاهانه" حرکت می کنید و در نهایت به "شایستگی ناآگاهانه "می رسید.
در ادامه به شرح این 4 مرحله می پردازیم:

1. عدم شایستگی ناآگاهانه:
(نمی دانید که نمی دانید)
در این سطح شما غافل هستید و ضعف های خود را نادیده می گیرید. شما در یک یا چند مهارت یا اطلاعات کاستی دارید. ممکن است که از این نقص مهارت خود آگاه نباشید و اعتماد زیادی به خودتان داشته باشید.

2. عدم شایستگی آگاهانه
(می دانید که نمی دانید)
در این سطح متوجه می شوید که نیاز به یادگیری مهارت هایی دارید و ممکن است از اینکه بفهمید دیگران در این مهارت ها از شما موفق تر هستند، شوکه شوید. همین طور که متوجه می شوید توانایی تان محدود است، اعتماد به نفستان افت پیدا می کند.

3. شایستگی آگاهانه
(می دانید که می دانید)
در این سطح شما به کسب دانش و مهارت می پردازید. شما یادگیری خود را تمرین می کنید و اشکالات خود را برطرف می کنید. در حال حاضر روی عملکرد خود تمرکز می کنید اما هرچه تمرین و تجربه تان بیشتر می شود، انجام مهارت بیشتر به سمت خودبه خودی پیش می رود.

4. شایستگی ناآگاهانه
(نمی دانید که می دانید. این خیلی آسان به نظر می رسد)
مهارت های جدید شما در این سطح به عادت های شما تبدیل می شوند و شما این کار را بدون تلاش آگاهانه و به صورت اتوماتیک انجام می دهید. این مرحله اوج اعتماد به نفس و توانایی شما است.

پیشنهاداتی برای بهتر سپری کردن هر مرحله:

مرحله 1:
از آنجایی که بسیاری از حقایق در ذهن ناهشیار ما قرار می گیرند و ما از وجود آنها بی خبریم ، بهتر است هر چند وقت یکبار ارزیابی واقع گرایانه ای از خودمان به عمل آوریم و نقاط ضعف مان را کشف می کنیم. حتی می توانیم از دوستان، همکاران و اعضای خانواده مان بخواهیم به ما بگویند نیاز داریم در چه زمینه ای اطلاعات یا مهارت کسب کنیم.
مرحله 2:
حالا که متوجه شدیم به چه مهارتی نیاز داریم بهتر است افکار و احساسات خود را در جهت مثبت حمایت کنیم. از هر گونه مقایسه خود با دیگران و سرزنش کردن خودتان بپرهیزید. به جای آن خوشحال باشید که جزو افرادی نیستید که در مرحله 1 باقی می مانند.
مرحله 3:
بهتر است که در این مرحله با افرادی که قبلا این مهارت را آموخته اند مشورت کنید تا متوجه شوید بهتر است از چه مسیری برای یادگیری مهارت جدید استفاده کنید. سعی کنید با مثبت اندیشی و برنامه ریزی صحیح سریع تر به هدفتان برسید.
مرحله 4:
از اینکه در این کار مهارت پیدا کرده اید به خود ببالید. خوب است برای اینکه کار به حالت یکنواختی و کسالت نرسد ، گه گاه با آگاهی آن را ارزیابی کنید و از خودتان سوال کنید آیا می توانم این کار را به شیوه جدید و خلاقانه های انجام دهم؟ خلاقیت از شما انسان متفاوتی می سازد.