امروزه زایمان تغییرات زیادی نکرده است و نوزادان هنوز به همان روش نسل های پیش متولد می شوند. اما بسیاری از دیدگاه ها در خصوص زایمان تغییر یافته است. "تینا اوت"، نرس ماما، تشریح می کند که چگونه در بیست سال گذشته بارداری و زایمان دگرگون شده است.

زایمان در دهه های پیشین
حدود ۲۰ سال پیش مادران باردار تمایلی برای سوال کردن از مراقبت پزشکی خود نداشتند و هر تصمیمی را که پزشک می گرفت، می پذیرفتند. اما به هر تقدیر، مادران تشنه ی اطلاعات بودند و به همین جهت آن روزها مادران از کلاس های بارداری استقبال بیشتری می کردند. از آنجا که دسترسی به اینترنت مثل امروز نبود کتابها و کلاس های آموزشی زایشگاه ها تنها روش کسب اطلاعات بود. البته در این دوران عملیات زایمان تکامل یافت و بانوان در حال زایمان به تحرک بیشتری تشویق شدند.
در بخش مسکن درد، اپیدورال ها محبوبیت بیشتری یافته بود و به شکل گسترده ای در سزارین ها استفاده می شد. استفاده از آب برای کنترل درد هنگام زایمان مقبول تر شده بود ( زایمان در آب).
در آن زمان، شیردهی پستانی مسیر سراشیبی را می پیمود. این فکر که جایگزینی شیر مادر با شیر خشک برای نوزاد بهتر است به درک غلطی در جامعه منجر شد. برخی معتقد بودند شیردهی پستانی ضروری نیست. به این ترتیب، استفاده از شیر خشک برای نوزادان فزونی یافت.
یک تغییر مثبت، لزوم تماس بیشتر پوست به پوست بود. در سال های ۹۰ میلادی، پژوهش ها نشان داد که جدایی مادر و نوزاد بلافاصله پس از زایمان مخرب است. بسیاری از متخصصان موافق بودند که برای انجام برخی آزمایش ها که می تواند بعدا اجرا شود، نباید نوزادان را خیلی زود از مادرانشان جدا کرد. آنها بر این عقیده بودند که بلافاصله پس از زایمان گذاشتن نوزاد روی سینه مادر برقراری پیوند را افزایش می دهد، نشانه های حیاتی نوزاد را بهبود می بخشد و شیردهی پستانی را تسهیل می کند.

امروزه زایمان چه تغییراتی کرده است؟
یکی از مشهودترین تغییرات در بسیاری از نقاط جهان افزایش مداوم زایمان های سزارین در بخش خصوصی است. طبق اعلام مجمع متخصصان آموزش بارداری و زایمانcepf) ) در سال ۲۰۱۲، در بسیاری از کشورها میزان سزارین در بخش خصوصی بیش از ۶۸٪ بوده که عوامل بالقوه فراوانی برای این امر وجود دارد. بسیاری از بانوان برای راحتی و آگاهی از اینکه چه زمانی فرزندشان متولد می شود، خواهان زایمان سزارین هستند. عده ای نیز از ترس روند زایمان طبیعی، سزارین را انتخاب می کنند. اکنون میزان القای زایمان نیز افزایش یافته است و اغلب نیز شتابان صورت می گیرد. زایمان های القایی به خطا رفته نیز به زایمان سزارین منجر می شود. بانوانی که با مسائل ناباروری مبارزه می کنند نیز اغلب زایمان سزارین را برمی گزینند آنها احساس می کنند که انتخاب این مسیر ایمن تر است. یکی دیگر از دلایل افزایش سزارین این است که پزشکان برای راحتی خود و هم چنین ترس از روندهای قانونی در صورتی که خطایی در زایمان طبیعی رخ دهد، سزارین را انتخاب می کنند.
البته امروزه برخی مواردی که در گذشته معمول بود، دیگر متداول نیست، مثل تراشیدن موهای ناحیه ی شرمگاهی بانوان پیش از زایمان با اجرای متداول اپیزیوتومی (برشی در واژن هنگام زایمان). هم چنین، وصل کردن مادر به سرم در زایمان طبیعی دیگر معمول نیست (گرچه هنوز برخی از زایشگاه ها این کار را انجام می دهند). در گذشته این کار انجام می شد تا در صورت بروز مشکل، پزشک بتواند داروهای لازم را از آن طریق به بدن مادر برساند. اما اکنون پژوهش ها نشان داده است که اتصال به سرم بدون داشتن دلیلی قاطع مفید نیست.
در گذشته پرهیز از خوردنی ها (جز آب، چای، سوپ و ژله) هنگام زایمان اجباری بود تا در صورت جراحی اورژانسی معده خالی باشد. اما طبق پژوهش ها این کار ضرورتی ندارد. اغلب از بی حسی موضعی بیش از حد معمول استفاده می شد. می دانیم که هنگام بیهوشی حتی محتویات شکم خالی (مثل اسید) نیز می تواند برای تنفس خطرناک باشد. بنابراین، امروزه به جز زایمان های خطرناک، بانوان می توانند هنگام زایمان بخورند و بنوشند. البته اکثر بانوان هنگام زایمان زیاد میل به خوردن ندارند، اما باید به آنان اجازه داده شود که در صورت گرسنگی میان وعده ای میل کنند. در امریکا، نوشیدن نوشابه های مخصوص بارداری یا نوشابه ی پروتئینی هنگام زایمان مرسوم است.
طبق پژوهش ها اکنون شیر مادر سالم ترین انتخاب برای بچه است و بانوان بیشتری خواستار شیردهی پستانی هستند، اما میزان شیردهی پستانی در بسیاری از نقاط جهان هنوز بسیار کم است. در واقع، بخشی از این امر به علت نبود اطلاعات و نیز نبود حمایت کافی از مادر در دوره ی پس از زایمان است.

دگرگونی های فناوری
اکنون حاملگی بسیار ایمن تر تلقی می شود که بخشی از آن مدیون فناوری است. اولتراساوند از عکس خاکستری و نامفهومی که بیشتر شبیه سطح ماه بود به تصویری تبدیل شده است که در حقیقت می تواند ظاهر بچه ی شما را به صورت سه یا چهار بعدی نمایش دهد.
فناوری بهتر نه فقط پنجره ای به دورن رحم باز کرده است، بلکه به کمک آن می توان جراحی های احتمالی را مدیریت کرد و خطر بروز عفونت و لخته خون را بسیار کاهش داد. اکنون راهکارهای مدیریت درد برای روند زایمان، ایمن تر و کم خطرتر است. اپیدورال درد را تسکین می دهد و مادر را نیز بی تحرک می سازد.
یکی دیگر از پیشرفت های جدید، ذخیره ی سلول بنیانی است که در پانزده سال گذشته تقریبا ناشناخته بود. اکنون اطلاعات زیادی از فواید این روند در دسترس است و سازمان هایی بسیاری هستند که این خدمات را مهیا می سازند.

تغییر به سوی بهبود
در سی و پنج سال گذشته، پدران تشویق شدند و به آنان اجازه داده شد تا شاهد تولد نوزاد خود باشند. در بسیاری از نقاط جهان، ورود آنان به اتاق زایمان ممنوع نیست. پدران می توانند در کلاس های زایمان با همسر خود حضور یابند. اغلب پدران اولین منبع پشتیبانی مادر هستند، زیرا جوامع ما نسبت به دوران گذشته تغییر کرده اند و والدین جدید ساختار حمایتی بیشتری دارند. در نتیجه، پدران نیز در پرورش بچه سهیم می شوند.
تماس پوست به پوست در اولین دقایق زندگی نوزاد نیز بیش از همیشه تشویق می شود. البته این مورد در تمام بیمارستان ها رعایت نمی شود. پژوهش ها جدا نکردن مادر از نوزاد در هنگام تولد را ارزشمند می دانند، اما بسیاری از بیمارستان ها با این دستاورد های پژوهشی هماهنگ نیستند.
اخلاق پزشکی نیز تغییر یافته است. پزشکان به نظرات مراجعان خود گوش می کنند و در خواست های معقول آنان را در نظر می گیرند. اکنون پزشکان به استقلال مادر در حال زایمان احترام می گذارند و این تفاهم وجود دارد که مادر حق سوال کردن دارد و پیش از هر درمان پزشکی خطرات، فواید و جایگزین های آن برای مادر تشریح می شود.

تغییر به سوی بدتر
ترس از زایمان و تولد بچه همیشه وجود داشته است. بیشتر بانوان در اثر داستان های وحشتناک و اطلاعات نادرست از روند زایمان هراسانند و این موضوع به چنین اعتقادی می انجامد که زایمان سزارین روش بهتر و ایمن تری برای گذار از این مسیر است. اواخر قرن گذشته، پس از سل، زایمان بیشترین تلفات را از بانوان می گرفت. حتی گرچه فناوری و درک جدید پزشکی این آمار را تغییر داد، اما گاهی زایمان طبیعی هم چنان ناایمن تصور می شود. در واقع برای اثبات فواید زایمان طبیعی برای مادر و نوزاد به قدر کافی کار نشده است. زایمان تجربه ی یک روند پزشکی است و خانم های کمی خود را برای جنبه ی معنوی و احساسی بارداری و زایمان آماده می کنند. برخی از بانوان اعتماد به نفس در توانایی بدن خود برای زایمان را از دست داده اند. این موضوع می تواند مادر را تبدیل به فردی کند که به توانایی های مادرانه خود اعتماد به نفس کمی داشته یا اصلا نداشته باشد. یا مادری را پرورش دهد که به غرایز خود اعتماد نکند و در تغذیه و پرورش فرزند خود موفق نباشد و میزان سرگشتگی پس از زایمان بسیار زیاد است.

آینده
مراکز زایشگاهی در کشورهای مختلف در حال گسترش و گرایش مادران به سوی زایمان طبیعی هستند. این کار اجازه می دهد که زایمان در آب معمول تر شود. در حالی که اکثر بیمارستانها امکانات زایمان در آب ندارند، ولی حداقل می توانند برای تسکین درد هنگام زایمان حمام و دوش آب را فراهم آورند.
اکنون بسیاری از آموزگاران کلاس های بارداری زایمان با هیپنوتیزم (روش های تنفس و آرام بخشی) را آموزش می دهند. همان طور که بارداران بیشتری این مهارت ها را می آموزند، باید در آینده شاهد مادران بیشتری در استفاده از این روش ها باشیم. تعداد مادرانی که احساس قدرتمندی می کنند، در آینده افزایش خواهد یافت.

آنچه می توانید از گذشته بیاموزید
آگاه شوید و درباره ی روند زایمان تحقیق کنید. برای درک جادویی که درون رحمتان اتفاق می افتد، وقت بگذارید. آنچه را که دوست دارید بدنتان هنگام زایمان انجام دهد تجسم کنید و به یاد داشته باشید که مثل میلیون ها خانمی که پیش از شما آن را انجام داده اند، شما نیز می توانید آن را انجام دهید.

منبع: نی نی پلاس