زمان صرف غذا را طوری اعلام کنید که او متوجه شود ("وقتی فیلم تمام شد، غذا می خوریم" یا "ساعت داخل آشپزخانه که زنگ زد، غذا می خوریم") بعد هم طبق برنامه غذا خورده و سفره را جمع کنید (به فرزندتان هم تذکر ندهید) درصورتی که فرزندتان بعد از صرف غذا آمد، به او بگویید که غذا تمام شده و تشویقش کنید وعده بعدی به موقع سر میز حاضرشود "فردا صبح یک صبحانه خوشمزه داریم."



1- در مورد غذایی که قصد دارید طبخ کنید، نظر فرزندتان را بپرسید. اجازه دهید فهرستی از غذاها تهیه کند، سبزیجات و دسر را خودش انتخاب کند (می توانید دو یا سه مورد را پیشنهاد دهید تا او از بینشان یکی را انتخاب نماید).

2- یک روز در ماه یا هفته را "روزانتخاب بچه ها" بنامید و اجازه دهید فرزندتان غذای آن روز و ظروف غذا خوری را انتخاب کند یا تصمیم بگیرد همگی به رستوران بروید. اگر چند فرزند دارید می توانید این برنامه را نوبتی اجرا کنید (یعنی هر ماه برای یکی از بچه ها) یا از آنها بخواهید با هم در مورد غذا و مکان غذا خوردن تصمیم بگیرند.

3- به سلیقه های فرزندتان احترام بگذارید. اگر غذایی را دوست ندارد سعی کنید مواد آن را به شکلی دیگر طبخ کنید.

4- غذای اصلی را آن قدر نخورید که جایی برای دسر نداشته باشید.

5- غذا را دهان فرزندتان نگذارید، خصوصا اگر غذایش را نمی خورد و مدام سر خوردن غذا با هم بگومگو دارید.

6- اگر غذایی که آماده کرده اید را دوست ندارد، یک جایگزین مثل برشتوک، بیسکویت ترد، پنیر یا کره بادام زمینی و مربا برایش بیاورید.

7- و
قتی فرزندتان اشتها ندارد، وادارش نکنید غذا بخورد خصوصا اگر عادت کرده چندین بار صدایش کنید و بعد هم عصبانی شده و او را به زور سر میز بنشانید. فقط زمان صرف غذا را طوری اعلام کنید که او متوجه شود ("وقتی فیلم تمام شد، غذا می خوریم" یا "ساعت داخل آشپزخانه که زنگ زد، غذا می خوریم") بعد هم طبق برنامه غذا خورده و سفره را جمع کنید (به فرزندتان هم تذکر ندهید) درصورتی که فرزندتان بعد از صرف غذا آمد، به او بگویید که غذا تمام شده و تشویقش کنید وعده بعدی به موقع سر میز حاضرشود "فردا صبح یک صبحانه خوشمزه داریم."
اگر از جر و بحث با فرزندتان به خاطر غذا نخوردن خسته شده اید و نمی توانید غذای خود را با آرامش بخورید یا مجبورید برای هر وعده غذا چندین بار صدایش کنید تا بالاخره سر سفره بیاید، از این راهکار استفاده کنید. والدینی که تنها یک بار از این روش استفاده کرده اند کاملا به نتیجه مطلوب رسیده اند و مشکلشان حل شده است. (بعضی از والدین برای فرزندشان که از وعده غذا محروم شده بود، کمی میوه یا آبمیوه جا گذاشته بودند).

8- فرزندتان را تشویق کنید در خرید مواد غذایی، طبخ غذا و چیدن سفره کمکتان کند.

9- غذا را نوعی مشوق یا ابزار تنبیه کودک ندانید، مخصوصا از شیرینی و شکلات برای انگیزه دادن به فرزندتان یا وادار کردنش به انجام کاری استفاده نکنید.



10- زمانی که کودکتان ناراحت، تنها یا عصبانی است برای خوشحال کردنش از غذا (به خصوص شیرینی و شکلات) استفاده نکنید. غذا را نوعی گول زنک ندانید.

11- به فرزندتان بیاموزید وقتی غذایی را دوست ندارد یا حتی از آن متنفر است بگوید "متشکرم، نمی خورم". (به جای گفتن: "اه، این چیه؟" )

12- وقتی کودکتان می گوید: "متشکرم، نمی خورم" به خواسته اش احترام بگذارید و با گفتن این که کلی وقت صرف کرده اید تا این غذا را درست کنید یا باید خوشحال باشد که چنین غذایی برای خوردن دارد و خیلی از بچه ها در دنیا گرسنه هستند و حسرت این غذا را دارند او را تحت فشار نگذارید و وادار به خوردن نکنید.

13- هر چند وقت یک بار غذای مورد علاقه فرزندتان را درست کنید.

14- سعی کنید موقع غذا خوردن، جو خانه آرام و بدون استرس باشد. سر سفره جای سرزنش کردن، سخنرانی، جر و بحث و حل اختلافات نیست. میز غذا را به صحنه نبرد و میدان جنگ تبدیل نکنید.

15- ذائقه ها تغییر می کنند و بسیاری از بچه ها وقتی بزرگ می شوند جرات چشیدن طعم های جدید را پیدا کرده و عادات بد غذاییشان را به مرور کنار می گذارند. صبر داشته باشید!

16- بچه هایی مشکلات غذایی (کم خوری، پرخوری و ایراد گرفتن از غذا) ندارند که والدینشان آنها را به خاطر غذا تنبیه نمی کنند، مدام وزنشان را به رخشان نمی کشند و اصرار ندارند غذا خوردن آنها را کنترل کنند.
تشویق کودک به غذا خوردن، پذیرش او و اعتماد به توانایی اش در غذا خوردن، در دراز مدت مانع بروز مشکلات مربوط به تغذیه و جر و بحث سر این مسئله می شود.

"وقتی پای مسئله جسم و غذای کودک به میان می آید، خودش باید تصمیم گیرنده باشد."