نوشته اصلی توسط
پارمین
منو همسرم ۲سال باهم دوست بودیم و بعدش عقد کردیم از اولدحس میکردم عاشقم نیست فقط دوسم داره...به نظرش زن معقولی هستم رفتارم با خانوادش و اطرافیان خوبه و زن خوبی هستم...الان۵ ساله که ازدواج کردیم خیلی مرد خوبیه ولی همیشه جای یه چیزی خالیه تو زندگیمون عشق...
ما زندگی خوبی داریم ولی همیشه ازین که از رو مصلحت باهام زندگی میکنه ناراحتم..فکر میکنم دارم خودمو بهش تحمیل میکنم...رابطه جنسیمون هم تقریبا یک سالی هست که کم شده حتی شاید ماهی یکبار قبلا درگیر یه استرسایی بودیم بهش حق میدادم ولی الان دو سه ماه اخیر همه چی نرماله������������ �����
من دوست داشتم یه زندگی عاشقانه داشته باشم ولی الان ندارم حسرتش به دلم مونده...از اینده رابطمون میترسم...نمیدونم ادامه دادنش کار درستیه یا نه...لطفا رانماییم کنید