سلام
من یه پسر 30 ساله و مجرد با موقعیت خوب اجتماعی و تحصیلات بالا هستم.و حتی ظاهرمم خوبه. ولی یه بدبختی دارم که هرچی بیشتر میگذره بیشتر عصبی میکنه منو و بیشتر داره از خودم بدم میاد. اونم نیاز دائمی به حرف زدنه! اصلا انگار باید یه ادمی همیشه 24 ساعت کنار من باشه که من هر وقت دلم خواست باهاش حرف بزنم و اونم سریع جواب بده. بعد تازه کلی اطلاعات و سواد توی همه زمینه ها هم داشته باشه تا بتونه با من بحث کنه(آخه خودم مطالعم زیاده و به همه چیزم فکر میکنم و انگار همش دلم میخواد این اطلاعات و افکار رو با یکی که همسطح و بالاتر از منه به اشتراک بذارم و نظرشو بدونم و ...)
بعضی وقتها اینقدر حرف میزنم که خودم سر درد میگیرم و به خودم فحش میدم که چقدر حرف میزنی بابا!
البته حرفایی که میزنم معمولا همیشه غیر تکراریه. و حرف سطحی و دم دستی نیست و غالبا تحلیل یه موضوع و یا اتفاقه، ولی چون حجمش خیلی زیاده و درواقع راجع به همه چیز به ذهنم یه حرفی میرسه واسه گفتن که دوست دارم به یکی بگم، خسته کننده و نفسگیر میشه!! شبیه یه کلاس درس که درسته مطالبش خوبه ولی وقتی هر روز 5 تا کلاس درس پشت سر هم بری دیگه حالت بهم میخوره!(چقد تحویل گرفتم خودمو) )
خلاصه نمیدونم چکار کنم و ادمای اطرافم هم بعد یه مدت یا فراری میشن. و یا بی تفاوت گوش میکنن و انگار تو ذهنشون به چیز دیگه فکر میکنن، و این رفتار خیلی سنگین هست واسم و عصبانی میشم و منم ساکت میشم و به خودم قول میدم دیگه با کسی حرف نزنم. ولی نهایت بعد چند روز کم کم دوباره شروع میکنم به همون روند.
دوستای صمیمیم که منو میشناسن هم بهم میگن تو شخصیتت خیلی خوبه و حرفاتم همینطور(بالاخره دوسته و نوشابه هاش)، ولی اینکه زیاده روی میکنی باعث میشه ارزش جفتشو بیاری پایین.
آیا واقعا راهی هست برای درمان این معضل؟ راهی که شبیه مسکن نباشه و ریشه ی این اتفاق رو از بین ببره درون من؟
ضمنا اینم بگم که من در 90 درصد موارد به عنوان فرد کم حرف و مغرور و کسی که خودشو میگیره شناخته میشم، چون جالبه بدونید در اکثر جمع ها کم حرفم و علاقه به حرف زدنم ندارم. ولی با یه تعداد ادم محدود که حس کنم حرف منو میفهمن و میتونن باهام بحث کنن، طوری جوگیر میشم و اینقدر حرف میزنم که اون 90 درصد ساکت بودنمو جبران کنم و بلکه بیشتر!!
یا مثلا قبلا که نامزد داشتم دوست داشتم دائم بهش پیام بدم در طول روز و اونم همون موقع جواب بده و اگر پیامم حالت بحث کردن داره اونم باهام بحث کنه و دیر جواب دادن اعصابمو خورد میکرد! و یا الان که با کسی نیستم همش الکی توی اینستا و واتس اپ و تلگرام و ... میگردم و کامنت میذارم و خلاصه میخوام وقت تلف کنم. (درواقع کارهامم میکنم ولی بدبختی من درست زمانیه که وقت ازاد و استراحتم حساب میشه و اونجا دوست دارم یکی باشه باهاش حرف بزنم و همون موقع جوابمو بده)
نظرت چیه؟
نوشته اصلی توسط mardetanha
