استفاده از تنفس برای کنار آمدن با زایمان ساده و کارآمد است.
برای آفرینش و حفظ انرژی، تنفس ساده ترین منبع در دسترس ماست. با اینکه به سادگی نفس می کشیم، اغلب فکر می کنند که این کار عملی بسیار ساده است، اما اکثر ما تنفس ضعیفی داریم.

تنفس و بارداری
در دوران بارداری، تنفس همراه با خودآگاهی اهمیت بیشتری می یابد، زیرا برای دو نفر نفس می کشید. رحم و دیافراگم شما به سمت بالا حرکت می کند و شش ها به سمت زیر بغل فشرده می شوند. قفسه ی سینه درد می کند و ساختار استخوانی بالاتنه تان ظاهرا درهم شکسته است. با این وضعیت جسمانی (که در بارداری متداول است) تنفس بسیار دشوار می شود. این مشکل باعث خستگی شدیدتر، انرژی کمتر و اکسیژن رسانی ضعیف به بدن و به فرزند در حال رشدتان می شود.
بارداری زمان مناسبی برای تنفس خودآگاه و برقراری پیوند با بدن و فرزندتان از طريق تنفس است. تنفس خودآگاه فقط به معنای توجه کردن به تنفس بدون کنترل آن یا پیروی از الگوهای تمرینی است. در حقیقت، این کار مشاهده ی الگوی تنفس طبیعی است. انجام روزانه ی مراقبه (توجه به تنفس) در مکانی ساکت، در حالی بر تنفس خود متمرکزيد، پیوند شما با فرزند درونتان را گسترش می دهد.
همیشه روند تنفس از سلامت، خودآگاهی و روان ماجدایی ناپذیر بوده و فقط به تازگی است که مقام تنفس را در حد تبادل دی اکسیدکربن و اکسیژن در دم و بازدم تنزل داده ایم.

تنفس از شکم
با این شکل از تنفس عمیق، دیافراگم را درگیر می کنید. دیافراگم لایه ای از ماهیچه هاست و فضای سینه را از فضای شکم جدا می سازد. تنفس از شکم نوعی از نفس کشیدن است که تاکید آن بر انبساط سمت پایین قفسه سینه است.
پیش از تنفس خودآگاه مطمئن شوید که اختلالی در کارتان وجود ندارد و تا حد امکان در وضعیت راحتی قرار دارید. زمانی را در آرامش استراحت کنید. همان طور که بدنتان به آرامش دست می یابد، توجه خود را به تنفستان معطوف کنید. یک دست را زیر قفسه سینه درست فضای زیر سینه ها قرار دهید و آرام بگیرید. از طریق بینی نفس را به درون و بیرون بفرستید، تمرین را با نفسی به بیرون شروع کنید که به هیچ وجه با فشار همراه نیست (بازدم به شکل طبیعی). توجه کنید که چگونه ناحیه ی زیر دستتان فرو می رود. اکنون اجازه دهید که هوا در شش ها جریان یابد و توجه کنید که چگونه ناحیه ی زیر دستتان متورم می شود. همان طور که بدنتان فرو می رود و متورم می شود، به تنفس خود توجه کنید. تصور کنید که تنش و اضطراب شما به بیرون بازدم می شود و در اطرافتان از بین می رود. هر بازدم تنش را از شما دورتر می کند. اکنون تصور کنید که با کشیدن نفس به درون (دم)، صلح و آرامش را به درونتان می فرستید و با هر نفس احساس آرامش بیشتری می کنید.

تنفس برای زایمان
استفاده از تنفس برای مدیریت تنش های همراه با زایمان و تولد فرزندتان بسیار ارزشمند است. حتی هنگام جراحی، تنفس می تواند شما را آرام کند و به سرعت هر اضطرابی را کاهش بخشد.
رحم برای ساعت ها کار کردن به اکسیژن احتیاج دارد. این سوختی است که به پیشرفت شما کمک می کند. هنگام زایمان دریافت کننده های (عصبی) درد در رحم به نبود اکسیژن واکنش نشان می دهند و وقتی با کمبود آن مواجه می شوند، بسیار آزرده می گردند. حفظ ذخیره ی پایدار اکسیژن هنگام زایمان درد را کاهش می بخشد.
خانم "دونا فارحی"، در کتاب تنفس می نویسد: اغلب مفهوم درد و آنچه باعث درد می شود، احساس واقعی نیست، اما واکنش نشان دادن ما نسبت به آن و اینکه رخدادهای پیش رو را چگونه تصور خواهیم کرد، اهمیت دارد، مثلا اگر درد بدتر شد یا از بین نرفت، چه اتفاقی رخ خواهد داد. وقتی هنگام زایمان این اتفاق افتاد، هورمون های استرس رها می شوند که هم چون ترمز برای زایمان است و شاید حتی با مقاومت بیشتر برای تنفس، باعث طولانی تر شدن زایمان نیز شود. تنفس عمیق و آهسته سیستم اعصاب را آرام می کند و این نشانه را می فرستد که اوضاع خوب است.
وقتی در انتظار شروع انقباض هستید یا اگر قرار است هنگام زایمان روندی دردناک را تحمل کنید، از بازدم هوا به بیرون کمک بگیرید.
واکنش طبیعی ما (که معمولا یاد گرفته ایم) کشیدن نفس به درون و نگه داشتن آن است. وقتی انقباض زایمان را با نفس به بیرون شروع می کنید، در واقع می گویید: می پذیرم که برای نزدیک کردن زایمان فرزندم و خوشامدگویی به او در درون بدنم این اتفاق می افتد. پس اخم نکنید و با آن مبارزه نکنید و از آن دور نشوید.
نسبت به تنفس از طریق دهان، تنفس از طریق بینی ترجیح داده می شود، زیرا مجرای بینی هوای ورودی را هم گرم و هم تصفیه می کند. تنفس را باید به معنای "اجازه دادن به ورود هوا" در نظر داشت، به جای فقط "نفس کشیدن".
حقیقت: خانم های حامله در دوران بارداری به %10 تا%20 اکسیژن بیشتری نیاز دارند.

چرا حفظ تنفس و آرامش هنگام زایمان بسیار دشوار است؟
درد شما را وادار می کند تا نفس خود را حبس کنید و البته ممکن است چنین احساس کنید که طی انقباض ها به شکل منظم نفس می کشید. اما به آن سادگی ها نیست. پس باید مفهوم تنفس فعال را درک کنید. تنفس فعال یعنی استفادهی خودآگاه یا خود به خودی از بازدم برای خنثی کردن تنش در بدن. برای از بین بردن استرس از تنفس فعال یا بازدم استفاده کنید تا بدن را از عقب نشینی دور کنید و از ترس زایمان رهایی یابید. ما بازدم طولانی تر از دم می خواهیم، زیرا استرس زیادی برای از بین بردن وجود دارد. بازدم طولانی تر شما را آرام تر می کند و معمولا از تنفس سریع نیز پیشگیری خواهد کرد.

منبع: نی نی پلاس