در سه ماه اول جز خوردن، خوابیدن و دلربا بودن، فرزندتان مهارت های حرکتی و رشدی خود را بنیان می گذارد.
در ادامه مهم ترین نقاط عطف سه ماه اول زندگی نوزادان را می خوانید.

کنترل سر
کنترل سر اولین حرکت جسمانی است که نوزاد بر آن مسلط می شود و برای دستیابی به دیگر مهارت های حرکتی مثل نشستن، خزیدن و راه رفتن به آن نیاز دارد. به گفته ی خانم "مگ فائور"، نویسنده ی کتاب حواس نوزادان، نوزاد دو ماهه به سختی تلاش می کند تا کنترل سر خود را به دست آورد. وقتی نوزاد روی پشت خود دراز می کشد، باید بتواند سر خود را مستقیم نگه دارد تا شی متحرک بالای گهواره را ببیند. وقتی روی شکم دراز کشیده است، با بلند کردن سرش ماهیچه های پشت خود را تقویت می کند. در سه ماهگی وقتی روی شکمش دراز کشیده است، باید بتواند سرش را در زاویه ۴۵ درجه نگه دارد. مطمئن شوید که وقتی نوزاد روی شکمش دراز کشیده است، می تواند سر خود را نگه دارد و یا وقتی در حالت عمودی قرار دارد، قادر به پشتیبانی از سر خود است. حدود شش هفتگی نیز وقتی برای آروغ زدن او را روی شانه تان قرار می دهید، باید بتواند سر خود را بالا نگه دارد و به شانه و گردن شما تکیه نکند.

خندیدن
برخی از مردم مزاح می کنند که نوزادان در شش هفتگی برای اینکه مهر مادر خود را بدست آورد، می خندند. حدود شش هفتگی، شاید نوزاد به هر کسی که اول به او بخندد با خنده پاسخ می گوید. اولین خنده ی فرزندتان نقطه عطف هیجان انگیزی است که به مادر و پدر احساس شادی درونی می بخشد. این خنده نشانه ی مهمی است و نشان می دهد که او از نظر روانی در حال رشد و بلوغ است. وقتی فرزندتان می خندد، به شما نشان می دهد که قادر به شناسایی شما و اجتماعی است که باید با آن روبه رو شود. او با خنده به صدای شما پاسخ می گوید.

آرام ماندن
خانم فائو توضیح می دهد: آرام ماندن در حضور محرک، نقطه ی عطف رشدی و احساسی است که فرزندتان باید در سه ماهگی به آن دست یابد. ممکن است نوزادان بسیار کوچک با هر تغییری در محرک های محیطی مضطرب شوند، مثلا وقتی برای حمام کردن لباس آنها را در می آورید یا وقتی پوشک آنان را عوض می کنید. آنها به سادگی و بیش از حد تحریک می شوند و در نتیجه، شروع به گریه می کنند. در سه ماهگی فرزندتان باید این مراحل را سپری کرده باشد.

هنگام نگرانی چه باید کرد؟
حدود شش هفتگی وقتی نوزاد بصورت عمودی نگه داشته می شود، باید بتواند سر خود را کنترل کند. در غیر این صورت، به پزشک اطلاع دهید.
خانم فائور می گوید: در سه ماهگی وقتی نوزاد روی شکمش قرار دارد، اگر نتواند سر خود را در زاویه ی 45 درجه نگه دارد، نگران نخواهم شد، برای دستیابی به این هدف می توانید بیشتر او را روی شکمش قرار دهید، اما اگر در شش تا ده هفتگی هم نتواند چنین کاری کند، باید ارزیابی شود.
اگر حدود شش هفتگی نوزاد نمی خندد، باید به دقت او را زیر نظر گیرید تا مطمئن شوید که ارتباط او با شما برقرار است. پس از چند هفته اگر هنوز نخندید و با شما نیز تماس چشمی برقرار نکرد یا سرش را به سمت صدا برنگرداند (اکثر نوزادان نهایتا در هشت هفتگی این کار را انجام میدهند)، باید پزشک را مطلع سازید. خندیدن یکی از نقاط عطف اصلی نوزاد است (که اغلب پیش از شش هفتگی اتفاق می افتد). اغلب مادر فکر می کند که خنده های اولیه ی فرزندش تقلبی است، اما این طور نیست.
این خندهای واقعی است. اگر نوزادی نخندد، احتمال خطر اوتیسم وجود دارد که مادران باید مراقب باشند. برای کمک به دستیابی فرزندتان به این نقطه عطف مهم چند فعالیت وجود دارد که می توانید با او انجام دهید. وقتی فرزندتان از نظر جسمانی در وضعیت تثبیت شده ای است، خنده باید اتفاق افتد. فرزندتان را در حالتی متمایل وحدود بیست سانتی متر از خودتان نگه دارید و با آوایی نسبتا زیر و با صدایی مهربان با او صحبت کنید.

منبع: نی نی پلاس