سلام. لطفا مرا راهنمایی نمایید. پسرم 19 ساله است پس از سه ماه سربازی اش را ترک کرده و خانه هم نمی آید. میگه نمیتونه خدمت کنه و میخواد معاف بشه.... مستاصل شده ام.... چه کنم.
سلام. لطفا مرا راهنمایی نمایید. پسرم 19 ساله است پس از سه ماه سربازی اش را ترک کرده و خانه هم نمی آید. میگه نمیتونه خدمت کنه و میخواد معاف بشه.... مستاصل شده ام.... چه کنم.
نوشته اصلی توسط Minamina12
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
معاف شدن از خدمت ( سربازی ) شرایط خاص خودش رو داره
نظیر مشکلات جسمی ( ضعف بینایی شدید / صافی کف پا و........)
کفیل مادر شدن : درصورتی میتونه کفیل مادرش باشه که شما همسر نداشته باشین و در جهت ارتزاق روزانه نیازمند فرزندتون باشین
درمورد پدرش هم اگر ایشون توانایی مالی کافی نداشته باشن و از لحاظ جسمی دچار بیماری باشه درحدی که بدون فرزندش نتونه از پس کارهای روزانه خودش بر بیاد وایشون هم برای ارتزاق نیازمند پسرش باشه پسرتون میتونه کفیل بشه ( البته با گذروندن مراحل خودش نظیر رفتن به باجه نظام وظیفه توی پلیس + 10
یا اینکه گواهی پایان خدمتش رو با پرداخت هزینه بخرین
باتوجه به اخرین مدرک تحصیلی قیمت خرید گواهی پایان خدمت متفاوته
برای اینکه رفتارش رو موجه نشون بده چه دلیل تراشی میکنه ؟
مثلا نمیگه چرا از سربازی خوشش نمیاد ؟
الان مشکل شما چیه ؟
نیومدن پسرتون به خونه ؟ نرفتن به خدمت یا..........؟
سلام
سربازی رو ترک کرده و خونه هم نمیاد؟!
ایا غیر از مشکل با محل خدمتش با شما هم مشکل داره که خونه نمیاد یا که خودشو مخفی کرده که به خدمت برنگرده؟
اصلا شرایط معافیت رو داره که میخواد معاف بشه؟
میشه بیشتر توضیح بدین؟
مهمه که چه اتفاقی در محل خدمتش افتاده یا اینکه ایا درگیری با بقیه سربازها یا ارشدشون داشته که اینقدر از سربازی بیزار شده؟
یا کلا از فضای خدمتش ناراضیه؟
به طبیعت بگو حواسش جمع باشد
اگرچه کلی دیر ای تقدیر
اما با دستان و شاخهایم امده‌ام!
اما بخاطر جنگ جنى با حيواناتت به سركردگی سگی ت
مجبور شده ام سُم به پاى شعرم بكوبم
شاخ دراورده باشد هنر
و دُمى بافته ام در اخر مغزم
چون جنگ حیوان با حیوان زبان مشترک میخواست
با عرض سلام خدمت شما دوست عزیز
احساس نگرانی و درماندگی شما کاملا مشخص است.
سربازی کلا دوران سختی برای پسران هست و اینکه دلشان نخواهد آن را انجام دهند طبیعی هست.
البته معمولا قسمت آموزشی آن که همان چند ماه اول است، ظاهرا سختتر و دشوارتر است.
درباره شخصیت پسرتان توضیحی نداده اید که آیا مثلا قبلا هم نشانه های ناسازگاری داشته اند یا خیر.
یا اینکه دارای شخصیت حساسی هستند و تا به حال خیلی سختی نکشیده اند و این دوران برای ایشان فشارزا و استرس آور بوده است.
اگرچه کلا این دوران برای همه تنش زا و دشوار است اما شاید با توجه به سبک زندگی و تیپ شخصیتی برای برخی دشوارتر بوده و حتی غیرقابل تحمل تصور شود.
سعی کنید خیلی دربرابر او جبهه گیری نکنید و به او همدلی دهید و از او بخواهید از دشواری ها و ماجراهای آنجا با شما صحبت کنند.
درباره نوع رابطه شما با یکدیگر هم اطلاعی نداده اید اما هرچه صمیمیت بیشتری از قبل بین شما وجود داشته باشد، اکنون بهتر می توانید این کار را انجام دهید.
چرا که احساس اعتماد متقابل و صمیمیت دو طرف و رابطه خوب، برای این کار لازم است.
ظاهرا ایشان تحت فشار موقعیتی قرار گرفته اند و باعث شده تصمیم هیجانی بگیرند.
باید به ایشان کمک شود در ابتدا از تجربیاتشان صحبت کنند و کمی شنیده و درک بشوند.
و بعد سعی شود گزینه های موجود برای حل مشکلشان را مرور کنند و سود و زیان هریک را بررسی کنند.
سپس با آگاهی از پیامدهای هریک از انتخابها، از بین گزینه های موجود آنچه برایشان بیشترین سود و کمترین هزینه را دارد انتخاب کرده و بهترین و مناسبترین تصمیم را اتخاذ کنند.
داشتن دیدگاه بلند مدت در این زمینه خیلی حائز اهمیت است.
مثلا اینکه اگر اکنون سربازی را رها کنند نکته مثبت کوتاه مدت آن شاید این باشد که دیگر مجبور به تحمل شرایط سخت نخواهند بود.
اما در بلند مدت (در صورت نرفتن و عدم داشتن شرایط مورد نیاز برای دریافت مجوز معافییت) دچار مشکلات متعدد قانونی و حقوقی خواهند شد به این ترتیب که مثلا نمی توانند چیزی را به نام خودشان سند بزنند و ....
گاهی به دلیل نداشتن برخی مهارتها این دوران سختتر می شود که در این صورت می توان با طرح مسئله، بر روی توانمند سازی کار کرد تا سازگاری با شرایط موجود برای ایشان تسهیل شود.
بنابراین با توجه به تمام این موارد، به شما پیشنهاد می شود با روی خوش و بدون پرخاشگری و رفتارهای مخربی مانند تحقیر و توهین و مقایسه و ... از ایشان بخواهید در واقع پیشنهاد دهید که برای دریافت کمک به یک متخصص در این زمینه، یک مشاور یا روانشناس مراجعه کنند و چند جلسه مشاوره دریافت کنند.
مشاوره می تواند به صورت حضوری و یا تلفنی دریافت شود.
سلام به شما دوست عزیز
احساساتی که شما تجربه می کنید قابل درک می باشد اما دقت داشته باشید که بهتر است سعی کنید که از سرزنش ، توهین در این مسیر خوداری کنید چون این مسیر می تواند او را با جبهه گیری بیشتری روبرو کند و بهتر است سعی کنید در مسیر تعامل این مشکلات را بررسی کنید.
1. دلیل ایشان برای منزل نیامدن چیست؟
2. او چه راحل هایی برای نرفتن و معافیت دارد؟
3. در زمان فعلی او مشغول چه کاری هست؟
4. شما و همسرتان در واکنش به او چگونه هستید ؟
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟