چیکار کنم ؟

[sssssalar]

سلام دوستان
من دوست ندارم ادامه تحصیل بدم درسم خوبه اما دوست ندارم درسو. این موضوع را با خانواده در میون گزاشتم اما چیزی نبود کتک بخورم و گفتند خوراکت محیاست پوشاکت محیاست و بهتری امکانات برات محیا کردیم چته که نمیتونی درس بخونی
درکشون کمه که بفمند من درسا نمیخوام و احساس دارم درسم که بخونم رشته خوب قبول نمیشم کلا دوست دارم برم آرایشگاه بزنم ( مردانه ) دوست دارم
موهارو کوتاه کنم
هرکس ذات خودشا داره من روحیاتم شاده دوست دارم موها پسر امروزی هارو رنگ بزنم یا کلی مدل بزنم یا ابرو هاشونو براشون بند کنم
این شغلا دوست دارم رفتم آرایشگری مردا کامل یاد گرفتم همه کاری بلدم
اما خانواده میگن خواستیم حوصلت سر نره و مشغول باشی وگرنه غلط کنی بخوای درس ول کنی
منا با پسرا فامیل مقایسه میکنن
به من چه که فلانی درسش خوبه یا هرچی

من انتخابما کردم فقط چطوری به خانواده تفهیمش کنم با چه زبانی ؟
درضمن گفتند بخوای درسا ول کنی و مثل آدم شلخته ها باشی میکشیمت
خانوادم مثلا مذهبین اما من نه
من کامل عادیم دین دارم نمازما میخونم تیپ میزنم و به نظرم خوبم
اما اینا ول کن من نیستن

دلم میخواد آزاد باشم دلم میخواد تیپ کنم مثل دوستام همه چی را تجربه کنم دلم میخواد مثل اونا لباس آزاد بپوشم هرچی که میخوام اما کارم شده مث دخترا تو خونه با لباس مورد پسند میام بیرون
یعد کاپشنما در بیارم یا پیرهنما و عوض کنم

الان با جدال موهامو گزاشتم یزره بلند شه اما دوسام همه موخا شون بلنده تا سر شانه
خوب منم میخوام
انا خانوادم مخالفن
من میخوام آزاد بشم چیکار کنم چطوری

[moshaver-editor]

با سلام خدمت شما
دوست عزیز به اینکه چند سال دارید اشاره ای نکردید اما با توجه به صحبتهایتان به نظر می رسد که نوجوان باشید.
احساسات شما در این مورد که می خواهید مسیر زندگی خودتان را خودتان انتخاب کنید و استقلال نظر و رای در انتخاب نوع پوشش و سبک زندگی تان داشته باشید کاملا قابل درک است.
نیاز به آزادی یکی از نیازهای اساسی هر فردی می باشد که در همین سنین نوجوانی به نوعی سربرمی آورد و فرد را از دنیای کودکی تا حد زیادی جدا کرده و به دنیای بزرگسالی نزدیکتر می کند.
واقعیت این است که بهرحال والدین در برابر فرزندانشان احساس مسئولیت می کنند و دلشان می خواهد آینده خوبی در انتظار فرزندانشان باشد که خب درس خواندن را یک شیوه موثر برای رسیدن به موفقیت فرزندان خود می دانند.
تا زمانیکه در خانه والدین و در کنار آنها زندگی می کنیم قوانین آنها حاکم است و اگر آنها این وظیفه را دارند که فرزنانشان را تامین کنند تا حدودی این حق را هم خواهند داشت که فرزندان از قوانین آنها پیروی کنند و به نظر می رسد تمام کردن مدرسه هم یکی از همان قوانین ضروری در هر خانه ای محسوب می شود که به نوعی تبعیت از آن اجتناب ناپذیر است.
گذشته از این، امروزه برای هر شغل و حرفه ای داشتن حداقل تحصیلات برای موفقیت در آن حرفه لازم و ضروری محسوب می شود و تحصیلات دیپلم هم ارتباطی به اینکه شما قصد ادامه تحصیل در آینده را دارید یا خیر ندارد بلکه صرفا سواد پایه محسوب می شود.
همچنین در آینده برای داشتن وجهه اجتماعی و مقبولیت در جامعه به نظر می رسد لازم است که از حداقل تحصیلات برخوردار باشید.
بنابراین این دو، یعنی درس خواندن و حرفه ای که به آن علاقه مند هستید و برای آینده خودتان انتخاب کرده اید به نظر نمی رسد که منافاتی بایکدیگر داشته باشند.
از آنجا که ما فقط می توانیم بر روی رفتار خودمان کنترل داشته باشیم، اگر می خواهید پدر و مادر شما با شما مانند یک فرد عاقل و بالغ رفتار کنند و به نظرات شما احترام بگذارند، بهتر است بر این تمرکز کنید که خودتان اگر چگونه رفتاری داشته باشید به این هدفتان نزدیکتر خواهید شد.
می توانید گاهی به جای مخالفت، سعی کنید موقعیت و مسئله را از زاویه دید آنها ببینید و آنها را بشنوید که دغدغه و نگرانی شان درباره شما چیست و چه دلایلی دارند و سعی کنید آنها را درک کنید تا راحتتر بتوانید با یکدیگر ارتباط برقرار کنید و از این طریق رابطه خودتان را با یکدیگر تقویت کنید نه تخریب.
البته شیوه هایی مانند تنبیه، مقایسه، تحقیر و سرزنش و تهدید قطعا شیوه های مناسبی برای رابطه نیستند و هرگز توصیه نمی شوند چرا که باعث خراب شدن رابطه خواهند شد.
اما خب پدر و مادرها هم انسان هستند و ممکن است مانند همه انسانهای دیگر گاهی رفتارهای اشباهی داشته باشند و یا آگاهی و داش کافی را در این زمینه نداشته باشند و یا شیوه بهتری در این زمینه بلد نباشند.
اما ویژگی مشترک همه آنها این است که می خواهند فرزندشان را در مسیر درستی هدایت کنند که خب شاید گاهی برخلاف میل فرزندانشان باشد اما می توان از طریق گفتگو و بدون پرخاشگری خیلی از مسائل را از شیوه درست آن حل کرد و به توافق رسید.
بنابراین به شما توصیه می شود با تمرکز بر رفتار خودتان، سعی کنید از شیوه درست آن به سمت خواسته هایتان حرکت کنید و در این مسیر باید بپذیرید که تبعیت از قوانین خانه و والدین هم بخشی از این مسیر است که اجتناب ناپذیر است و باید آن را پذیرفت.
می توانید برای دریافت راهنمایی های بیشتر از مشاوره تلفنی بهره مند شوید.

[moshaver-editor]

با سلام خدمت شما
دوست عزیز به اینکه چند سال دارید اشاره ای نکردید اما با توجه به صحبتهایتان به نظر می رسد که نوجوان باشید.
احساسات شما در این مورد که می خواهید مسیر زندگی خودتان را خودتان انتخاب کنید و استقلال نظر و رای در انتخاب نوع پوشش و سبک زندگی تان داشته باشید کاملا قابل درک است.
نیاز به آزادی یکی از نیازهای اساسی هر فردی می باشد که در همین سنین نوجوانی به نوعی سربرمی آورد و فرد را از دنیای کودکی تا حد زیادی جدا کرده و به دنیای بزرگسالی نزدیکتر می کند.
واقعیت این است که بهرحال والدین در برابر فرزندانشان احساس مسئولیت می کنند و دلشان می خواهد آینده خوبی در انتظار فرزندانشان باشد که خب درس خواندن را یک شیوه موثر برای رسیدن به موفقیت فرزندان خود می دانند.
تا زمانیکه در خانه والدین و در کنار آنها زندگی می کنیم قوانین آنها حاکم است و اگر آنها این وظیفه را دارند که فرزنانشان را تامین کنند تا حدودی این حق را هم خواهند داشت که فرزندان از قوانین آنها پیروی کنند و به نظر می رسد تمام کردن مدرسه هم یکی از همان قوانین ضروری در هر خانه ای محسوب می شود که به نوعی تبعیت از آن اجتناب ناپذیر است.
گذشته از این، امروزه برای هر شغل و حرفه ای داشتن حداقل تحصیلات برای موفقیت در آن حرفه لازم و ضروری محسوب می شود و تحصیلات دیپلم هم ارتباطی به اینکه شما قصد ادامه تحصیل در آینده را دارید یا خیر ندارد بلکه صرفا سواد پایه محسوب می شود.
همچنین در آینده برای داشتن وجهه اجتماعی و مقبولیت در جامعه به نظر می رسد لازم است که از حداقل تحصیلات برخوردار باشید.
بنابراین این دو، یعنی درس خواندن و حرفه ای که به آن علاقه مند هستید و برای آینده خودتان انتخاب کرده اید به نظر نمی رسد که منافاتی بایکدیگر داشته باشند.
از آنجا که ما فقط می توانیم بر روی رفتار خودمان کنترل داشته باشیم، اگر می خواهید پدر و مادر شما با شما مانند یک فرد عاقل و بالغ رفتار کنند و به نظرات شما احترام بگذارند، بهتر است بر این تمرکز کنید که خودتان اگر چگونه رفتاری داشته باشید به این هدفتان نزدیکتر خواهید شد.
می توانید گاهی به جای مخالفت، سعی کنید موقعیت و مسئله را از زاویه دید آنها ببینید و آنها را بشنوید که دغدغه و نگرانی شان درباره شما چیست و چه دلایلی دارند و سعی کنید آنها را درک کنید تا راحتتر بتوانید با یکدیگر ارتباط برقرار کنید و از این طریق رابطه خودتان را با یکدیگر تقویت کنید نه تخریب.
البته شیوه هایی مانند تنبیه، مقایسه، تحقیر و سرزنش و تهدید قطعا شیوه های مناسبی برای رابطه نیستند و هرگز توصیه نمی شوند چرا که باعث خراب شدن رابطه خواهند شد.
اما خب پدر و مادرها هم انسان هستند و ممکن است مانند همه انسانهای دیگر گاهی رفتارهای اشباهی داشته باشند و یا آگاهی و داش کافی را در این زمینه نداشته باشند و یا شیوه بهتری در این زمینه بلد نباشند.
اما ویژگی مشترک همه آنها این است که می خواهند فرزندشان را در مسیر درستی هدایت کنند که خب شاید گاهی برخلاف میل فرزندانشان باشد اما می توان از طریق گفتگو و بدون پرخاشگری خیلی از مسائل را از شیوه درست آن حل کرد و به توافق رسید.
بنابراین به شما توصیه می شود با تمرکز بر رفتار خودتان، سعی کنید از شیوه درست آن به سمت خواسته هایتان حرکت کنید و در این مسیر باید بپذیرید که تبعیت از قوانین خانه و والدین هم بخشی از این مسیر است که اجتناب ناپذیر است و باید آن را پذیرفت.
می توانید برای دریافت راهنمایی های بیشتر از مشاوره تلفنی بهره مند شوید.

[Saltanat]

با سلام خدمت شما
دوست عزیز به اینکه چند سال دارید اشاره ای نکردید اما با توجه به صحبتهایتان به نظر می رسد که نوجوان باشید.
احساسات شما در این مورد که می خواهید مسیر زندگی خودتان را خودتان انتخاب کنید و استقلال نظر و رای در انتخاب نوع پوشش و سبک زندگی تان داشته باشید کاملا قابل درک است.
نیاز به آزادی یکی از نیازهای اساسی هر فردی می باشد که در همین سنین نوجوانی به نوعی سربرمی آورد و فرد را از دنیای کودکی تا حد زیادی جدا کرده و به دنیای بزرگسالی نزدیکتر می کند.
واقعیت این است که بهرحال والدین در برابر فرزندانشان احساس مسئولیت می کنند و دلشان می خواهد آینده خوبی در انتظار فرزندانشان باشد که خب درس خواندن را یک شیوه موثر برای رسیدن به موفقیت فرزندان خود می دانند.
تا زمانیکه در خانه والدین و در کنار آنها زندگی می کنیم قوانین آنها حاکم است و اگر آنها این وظیفه را دارند که فرزنانشان را تامین کنند تا حدودی این حق را هم خواهند داشت که فرزندان از قوانین آنها پیروی کنند و به نظر می رسد تمام کردن مدرسه هم یکی از همان قوانین ضروری در هر خانه ای محسوب می شود که به نوعی تبعیت از آن اجتناب ناپذیر است.
گذشته از این، امروزه برای هر شغل و حرفه ای داشتن حداقل تحصیلات برای موفقیت در آن حرفه لازم و ضروری محسوب می شود و تحصیلات دیپلم هم ارتباطی به اینکه شما قصد ادامه تحصیل در آینده را دارید یا خیر ندارد بلکه صرفا سواد پایه محسوب می شود.
همچنین در آینده برای داشتن وجهه اجتماعی و مقبولیت در جامعه به نظر می رسد لازم است که از حداقل تحصیلات برخوردار باشید.
بنابراین این دو، یعنی درس خواندن و حرفه ای که به آن علاقه مند هستید و برای آینده خودتان انتخاب کرده اید به نظر نمی رسد که منافاتی بایکدیگر داشته باشند.
از آنجا که ما فقط می توانیم بر روی رفتار خودمان کنترل داشته باشیم، اگر می خواهید پدر و مادر شما با شما مانند یک فرد عاقل و بالغ رفتار کنند و به نظرات شما احترام بگذارند، بهتر است بر این تمرکز کنید که خودتان اگر چگونه رفتاری داشته باشید به این هدفتان نزدیکتر خواهید شد.
می توانید گاهی به جای مخالفت، سعی کنید موقعیت و مسئله را از زاویه دید آنها ببینید و آنها را بشنوید که دغدغه و نگرانی شان درباره شما چیست و چه دلایلی دارند و سعی کنید آنها را درک کنید تا راحتتر بتوانید با یکدیگر ارتباط برقرار کنید و از این طریق رابطه خودتان را با یکدیگر تقویت کنید نه تخریب.
البته شیوه هایی مانند تنبیه، مقایسه، تحقیر و سرزنش و تهدید قطعا شیوه های مناسبی برای رابطه نیستند و هرگز توصیه نمی شوند چرا که باعث خراب شدن رابطه خواهند شد.
اما خب پدر و مادرها هم انسان هستند و ممکن است مانند همه انسانهای دیگر گاهی رفتارهای اشباهی داشته باشند و یا آگاهی و داش کافی را در این زمینه نداشته باشند و یا شیوه بهتری در این زمینه بلد نباشند.
اما ویژگی مشترک همه آنها این است که می خواهند فرزندشان را در مسیر درستی هدایت کنند که خب شاید گاهی برخلاف میل فرزندانشان باشد اما می توان از طریق گفتگو و بدون پرخاشگری خیلی از مسائل را از شیوه درست آن حل کرد و به توافق رسید.
بنابراین به شما توصیه می شود با تمرکز بر رفتار خودتان، سعی کنید از شیوه درست آن به سمت خواسته هایتان حرکت کنید و در این مسیر باید بپذیرید که تبعیت از قوانین خانه و والدین هم بخشی از این مسیر است که اجتناب ناپذیر است و باید آن را پذیرفت.
می توانید برای دریافت راهنمایی های بیشتر از مشاوره تلفنی بهره مند شوید.

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

سالار قبلا هم بهت گفتم که والدین تحت تاثیر شرایط خاص خودشون هستند و مسئولیت های خاص خودشون رو دارند که برای اینکه به نحو مطلوب بهش رسیدگی کنند همه تلاششون رو میکنند
ممکنه تو این مسیر دچار اشتباه بشن یا راهکارهای حل مسائل و مشکلات با نو جونشون رو به نحو مطلوب پیاده نکنن اما بدبختی مارو هم نمیخوان
من شرایط تو رو میدونم و میدونم مادرت مرحوم شده و الان منظورت از خانواده پدر ته اما اینو هم میدونم که بابات میخواد خلاء عاطفی و حفاظتی رو پر کنه و مسئولیت پدر بودن و مادر بودن هر دو رو دوشه باباته

اینارو از دلخوشی بهت نمیگم و من خودم بابام توی خیلی مسائل بهم خُرده میگیره و نظر های خودشو داره اما در کنارش باید بپذیری که ترک تحصیل و پرداختن به کار های آزاد بعدا برات پشیمونی میاره
به نظرم درستو ادامه بده و سعی کن کارهایی نظیر پیرایش مردونه رو به بعدا موکول کنی

درمورد تیپ و لباس و این طور چیزا هم سعی کن اول ببینی نظرشون از اینکه تورو محدود میکنن چیه ؟
اون لباسایی که میخوای بموشی در شان یک نوجون هست یا واقعا بیخود بهت گیر میدن
ودرنهایت اگر خیلی دلت میخواد اون تیپ و لباسو داشته باشی سعی کن طوری که نتوجه نباشن این کارو کنی
وهیچ وقت علنا با هنجار ها و ارزش های خانوادگیت مبارزه نکن

[tarah2020]

کاکو به این فکر کن که هم درس بخونی هم در کنارش تو یه ارایشگاه هم کار کنی اینطوری هم خانوادتو ارضا میکنی هم خودت ارضا میشی و به کاری که مورد علاقته میرسی

[Parla]

بنظرم خانوادت تورو دوست داره هیچ پدرمادری راضی به بدبختی فرزندش نمیشه اونا بیخودی به چیزی گیر نمیدن شاید این راهی ک تورو داری انتخاب میکنی تجربه کردن که بعدا نمیخوان توهم به سرت بزنی اونا حاضرن تو بهترین تصمیم زندگیت رو بگیری...
و بنظرم یه آدم بیخودی از درس مشق زده نمیشه یا کسی مثلا فهموندنت ک درس مشق آینده ای نداره واکثرا بدبختی نوجونا همینه
بهرحال موفق باشی