نوشته اصلی توسط
dr-ravan
رقص / حرکت درمانی معمولا به عنوان رقص درمانی یا dmt مورد اشاره قرار می گیرد، و نوعی از درمان است که برای کمک به افراد، از حرکت استفاده می کند تا این افراد از نظر عاطفی، شناختی، فیزیکی و یکپارچگی اجتماعی به یک وضعیت مناسب دست یابند.
رقص درمانی برای هر دو مورد سلامتی فیزیکی و سلامتی روان مناسب می باشد و می تواند برای کاهش استرس، جلوگیری از بیماری و مدیریت وضعیت روانی به کار برده شود.
علاوه بر آن، مولفه های فیزیکی dmt منجر به افزایش قدرت ماهیچه ای، هماهنگی و تحرک شده و درد های ماهیچه ای را کاهش می دهد.
رقص / حرکت درمانی می تواند در مورد تمامی جمعیت هاو افراد، زوج ها، خانواده ها و یا گروه ها به کار برده شود.
در حالت کلی، رقص درمانی منجر به بهبود وضعیت خود آگاهی و عزت نفس شده و محیط مناسبی را برای بیان کردن احساسات فردی فراهم می کند.
• رقص درمانی برای چه نوع مشکلاتی مفید می باشد؟
• وضعیت اثر گذاری رقص درمانی به چه نحوی می باشد؟
• اصول مربوط به رقص درمانی
• رقص درمانی چه تفاوتی با رقص معمولی دارد؟
• تاریخچه و فلسفه مربوط به رقص درمانی
• منابع مرتبط به رقص / حرکت درمانی
رقص درمانی برای چه نوع مشکلاتی مفید می باشد؟
درمانگران رقص درمانی بر روی افراد درمانجو کار می کنند و به آنها کمک می کنند که تصویر بدنی و عزت نفس خود را ارتقاء دهند.
رقص / حرکت درمانی یک روش درمان جامعی می باشد و بر مبنای این ایده شکل گرفته است که حرکت و عواطف به هم متصل و مرتبط هستند.
استفاده خلاقانه و مناسب از رقص درمانی، می تواند منجر به تقویت مهارت های ارتباطی و ایجاد روابط پویا شود.
این روش معمولا برای درمان مشکلات فیزیکی، روان شناسی ، شناختی و اجتماعی استفاده می شود که عبارتند از:
مشکلات فیزیکی:
• درد مزمن
• چاقی در دوران کودکی
• سرطان
• آلتروز و التهاب مفصل
• بیماری قلبی – عروقی
مشکلات سلامتی روان:
• اضطراب
• افسردگی
• اختلال در تغذیه
• عزت نفس ضعیف
• استرس بعد از آسیب
مشکلات شناختی:
• جنون و زوال عقل
• مشکلات ارتباطی
مشکلات اجتماعی:
• اوتیسم
• عصبانیت / خشونت
• آسیب مربوط به خشونت خانوادگی
• تعاملات اجتماعی
• تضاد خانوادگی
رقص درمانی به چه نحوی مفید و تاثیر گذار می باشد؟
تحقیقات نشان داده است که رقص درمانی می تواند یک روش موثری برای درمان برخی از مشکلات سلامتی روان همانند اختلال تغذیه، افسردگی و اضطراب باشد.
برخی از تحقیقات که اخیرا در این زمینه انجام شده اند عبرتند از:
• یک مطالعه که توسط مجله هنر در روان درمانی (2007) چاپ شده است، نتیجه گیری کرده است که رقص درمانی یک تاثیر مثبت بر روی شرکت کنندگانی داشته است که قبلا دارای علائم افسردگی بوده اند.
• یک مطالعه صورت گرفته در مجله آمریکایی رقص درمانی (2004) انجام شد و طی آن 54 دانشجو در برنامه رقص درمانی جلوگیری از خشونت شرکت کرده بودند و نتیجه گیری شد که عصبانیت شرکت کنندگان کاهش یافته است و رفتارهای حرفه ای و مناسب اجتماعی در این افراد افزایش یافته است.
• مطالعه مربوط به مراقبت از آلزامیر در دنیای کنونی (2009) نشان داد که dmt می تواند تاثیر مستقیمی بر روی حافظه یاد آوری، در افراد دارای جنون و زوال عقل بگذارد.
• بررسی ادبیات مربوط به مجله آمریکایی رقص درمانی نشان داد که dmt می تواند به عنوان یک گزینه درمانی مناسب برای کودکان دارای اوتیسم شدید به کار برده شود.
• به دلیل اینکه رقص درمانی دارای مولفه های اجتماعی و فیزیکی است، باعث شده است که به عنوان یک گزینه درمانی مناسب برای کودکان دارای چاقی شدید هم بکار برده شود.
هر چند که انجام مطالعات بیشتر برای بررسی کارایی dmt در وضعیت های دیگر هم مفید می باشد، ولی این روش، یک روش درمانی مناسب برای درمان مشکلات سلامت روانی و فیزیکی گسترده ای در نظر گرفته می شود.
اصول مربوط به رقص درمانی
دوره های dmt شامل نظارت، ارزیابی، آمادگی، مداخله، فرآیند زبانی، و مرحله خارج شدن است که بر روی خاتمه دادن به درمان تمرکز دارد. دوره ها می توانند با ساختار مشخص و یا بدون ساختار خاصی باشند و همچنین می توانند به صورت انفرادی و یا گروهی اجرا شوند.
هر چند که هر درمانگر رقص / حرکت دارای یک سبک مختص به خودش است، ولی درمانگران رقص / حرکت مجاز، متعهدو ملزم به پیروی از ماموریت ها و اصول نظری زیر هستند:
ماموریت:
• تسهیل کردن توسعه در طول حیات
• ممانعت، تشخیص و درمان مشکلاتی که منجر به اختلال در عملکرد های سلامتی فرد می شود.
• شناسایی، ارزیابی و توسعه اهداف درمانی
• اجرای اقدامات برنامه ریزی شده
• توسعه و تعدیل درمان برای تامین مداوم و مستمر نیازهای درمان جو
اصول کلیدی:
• بدن و مغز به یکدیگر مرتبط بوده و تغییر در یکی از آنها بر دیگری هم تاثیر می گذارد.
• حرکت می تواند به عنوان یکی از جنبه های شخصیتی در نظر گرفته شود.
• بخشی از رابطه درمانی، از طریق ابزارهای غیر زبانی به یکدیگر مرتبط می شوند.
• حرکت می تواند به صورت یک نماد باشد و نشانگر فرآیند / موارد غیر هوشیارانه باشد.
• نتیجه دادن سریع / آزمایش گری حرکت می تواند منجر به ایجاد روش های جدید در مورد نگرش به وجود آدمی شود.
رقص درمانی چه تفاوتی با رقص های معمولی دارد؟
بیشتر افراد به این شناخت دست یافته اند که رقص می تواند منجر به بهبود وضعیت سلامتی آنها شود؛
همچنین رقص منجر به بهبود استقامت قلبی – عروقی، سفتی ماهیچه، توازن و هماهنگی می شود.
علاوه بر آن رقص می تواند منجر به تقویت وضعیت روانی فرد شود، تصویر بدنی وی را بهبود دهد، و یک فرصت مناسبی برای سرگرمی ایجاد کند و منجر به کاهش سطح کلی استرس و اضطراب شود.
در صورتی که مفید بودن این مولفه ها حتمی باشد، قطعا رقص / حرکت درمانی می تواند سطوح بالاتری از رقص درمانی را نشان دهد.
افراد درمانجو این حق را دارند که فرد درمانگر رقص دارای تاییدیه و گواهی نامه باشد و همچنین یک فرد راز نگه دار و قابل اعتمادی باشد.
همچنین درمانگر رقص یک محیط مناسب و امنی را برای افراد ایجاد می کند تا خودشان را ابراز کنند.
حرکت به چیزی فراتر از تمرین تبدیل می شود و در واقع به عنوان یک زبان در نظر گرفته می شود.
افراد درمانجو با استفاده از رقص، با احساسات خود آگاه و ناخود آگاه ارتباط بر قرار می کنند و باعث می شود که جواب درمانگر هم به همین روش باشد.
رقص درمانگر ها به افراد درمانجو کمک می کنند تا با استفاده از "واژگان حرکتی" ، که به جای کلمات از آن اظهارات حرکتی و به اصلاح زبان حرکتی استفاده می می کنند، بر روی مشکلات خود کار کنند و آن را رفع نمایند.
متخصصان حرکت / رقص زبان بدن، رفتارهای غیر کلامی و اظهارات عاطفی را تشخیص داده و ارزیابی می کنند.
اقدامات درمانی برای تشخیص نیاز مربوط به جمعیت و جامعه خاص، سازمان دهی می شوند. برخی از مثال ها در مورد این اقدامات عبارتند از:
• استفاده از تکنیک "معکوس نمودن" (انطباق دادن / باز تاب حرکات فرد) برای نشان دادن همدلی با افراد و قبول کردن تجربیات وی
• استفاده از ریتم های پرشی و جهنده در مورد افرادی که تجربه افسردگی داشته اند، به دلیل اینکه تحقیقات نشان داده است که حرکت عمودی منجر به کم شدن سطح افسردگی افراد می شود.
• استفاده کردن از "حرکت کنایه ای و استعاره ای" برای کمک به افراد درمانجو به منظور نشان دادن فیزیکی چالش ها و یا دستاوردهای درمانی (به عنوان مثال، درمانگر به فرد درمانجو یک پرچم سفید می دهد تا زمانی که وی یک احساسی را در خود از بین می برد، با حرکت دادن آن جشن بگیرد و از بین بردن احساس را اعلام کند).
تاریخچه و فلسفه رقص درمانی
ریشه های رقص درمانی را می توان در نهضت رقص مدرن مربوط به قرن 19 مشاهده کرد.
این نهضت بر مبنای این ایده رشد یافته است که رقص می تواند فراتر از یک سرگرمی ساده باشد و به عنوان یک ابزار ارتباطی و بیان، مورد استفاده قرار گیرد.
به بیان دیگر، مضامین عاطفی در رقص قرار داده شده است. از میانه های قرن 20 اُم، نهضت رقص مدرن مبنایی برای فعالیت های پیشگامان رقص درمانی ، ماریان چاس، ماری وایتهوز و ترودی اسکوپ بوده است.
آنها از طریق اضافه کردن نظارت، اقدام، و مولفه های رقص از طریق تمرین، مبناهای مربوط به رقص درمانی را ایجاد کردند.
در دهه 1940،رقص درمانی تحت تاثیر نظریه روان پویشی قرار گرفت. همچنین در دهه 1960، تحقیق صورت گرفته در مورد رفتار غیر کلامی و نقش بدن در مورد مشکلات سلامت روان، بر روی این روش تاثیر گذاشت.
در سال 1966، انجمن رقص درمانی آمریکا (adta) تاسیس شد و منجر به توسعه استانداردهای آموزشی و گواهی نامه ای در این زمینه گردید.
امروزه رقص درمانی تحت تاثیر چارچوب های نظری مختلف و متفاوت قرار گرفته است که شامل نظریه روان پویشی، نظریه گشتالت و نظریه بشر دوستانه می باشد.
ولی صرف نظر از رهیافت نظری، تمامی رقص درمانگر ها باید دوره های آموزشی طبقه بندی شده را پشت سر بگذارند و به متخصصان رقص / حرکت مجاز تبدیل شوند.
آنها می توانند هر دو مورد r – dmt (درمانگر رقص / حرکت ثبت شده) اعتبار نامه ای و یا bc _ dmt (درمانگر رقص / حرکت دارای گواهی نامه مربوط به هیات مدیره) اعتبارنامه ای را به دست بیاورند.
برای اطلاع یافتن در مورد درمانگرهای موجود در منطقه خودتان، شما می توانید از وب سایت تحقیقات پیشرفته سازمانی قود تراپی استفاده کنید. شما باید در قسمت نوع درمان، رقص درمانی را انتخاب کنید.
ترجمه و گردآوری: دکتر یاسر دادخواه
نظرت چیه؟
