نوشته اصلی توسط
x_prog2
سلام خدمت دوستان.بنده یه پسر ۲۵ساله فارغ التحصیلم.مشکل من برمیگرده به تقریبا ۷ سال پیش یعنی سال ۹۲ که وارد دانشگاه شدم.خلاصه بخوام بگم اینه که من از هر دختری که خوشم اومده طی این همه سال جواب منفی شنیدم؛به معنای واقعی کلمه هر دختری!چه دوران دانشگاه و چه مجازی.
تا دلتونم بخواد توهین و تحقیر شدم.از گروههای تلگرامی اخراج میشدم (کماکان همینطوره) به دلایل مختلف یکی اینکه خب پسرا خوششون نمیاد کیسشونو از دست بدن و جالب اینه که حتی تهدید هم شدم! و اگه دختر باشه خب حوصله بحث ندارن و حرف درست سنگینه براشون بازم اخراج میکنن که تجربه من میگه اکثریت این آدما کاملا بیشخصیت و بیبنیادن گرچه خوب هم بینشون انگشت شمار دیدم اما موضوع اصلی اینه که از تنهایی واقعا خسته شدم.۷ ساله دارم مدام نه میشنوم از هر دختری که واقعا خوشم میاد.ممکنه بگین خب مگه میشه همه ردت کنن خب مشکل از خودته اما تا جایی که میدونم برخوردم خوب بوده نمیگم مقصر نبودم چرا بودم اما در کل سهم ناچیزی داشتم.وقتی تو خیابون یا فیلم و سریال یا مجازی یا به طور کل هرجا دختر و پسر یا زن و شوهر میبینم که باهمن و عاشقانه رفتار میکنن انگار قلبمو فشار میدن.احساس واقعا ناخوشایندیه.به خودم میگم حتما لایق و شایسته هیچ دختری نیستم.از هر دختری خوشم اومد یا از قبل و زودتر از من قاپشو دزدیده بودن (که اگه مجردم بود بازم حداقل به من جواب مثبت نمیداد) یا در کل جوابشون منفی بود.خلاء عاطفی انرژی و انگیزه رو ازم گرفته.دلم واقعا محبت یه دختر رو میخواد.تمام این مدت حتی یک بار طعم رابطه رو نچشیدم.الان ممکنه همه بیان بگن بیخیال هیچی نداره همش اعصاب خوردیه و این حرفا اما من میگم هر رابطهای اختلافم توش هست اما باید مدیریت کرد.قبول کنید ۷ سال پیوسته نه شنیدن از هر دختری افسردگی میاره و ناامیدی.شما بگین باید بازم پیشنهاد بدم و امیدوار بمونم یا تا آخر عمرم باید قید دختر جماعتو بزنم؟
ممنوم از وقتی که گذاشتین برای مطالعه و البته پوزش بابت طولانی بودن سوال