بد رفتاری پدر با مادر

[Sahar kargar]

سلام .من یک دخترم. عاشق مادرمم‌ و وابستگی شدیدی بهش دارم. گاهی اوقات پدرم با مادرم بد رفتاری میکنه ولی نه در اون حد شدید و در حد حرفه .من میفهمم که مامانم ناراحت میشه ولی هیچی نمیگه .خب منم که چیزی نمیتونم بگم.پدرم خیلی زحمت کشه و تا حالا با من که دخترشم رفتار بدی نداشته ولی از اونجایی که حساسیت زیادی رو مامانم دارم حس تنفر تو وجودم نسبت بهش بوجود اومده و کلا حالم خوب نیست چند وقته.

[Saltanat]

سلام .من یک دخترم. عاشق مادرمم‌ و وابستگی شدیدی بهش دارم. گاهی اوقات پدرم با مادرم بد رفتاری میکنه ولی نه در اون حد شدید و در حد حرفه .من میفهمم که مامانم ناراحت میشه ولی هیچی نمیگه .خب منم که چیزی نمیتونم بگم.پدرم خیلی زحمت کشه و تا حالا با من که دخترشم رفتار بدی نداشته ولی از اونجایی که حساسیت زیادی رو مامانم دارم حس تنفر تو وجودم نسبت بهش بوجود اومده و کلا حالم خوب نیست چند وقته.

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

احساس شما کاملا قابل درک هست اما تو جه کنید که شما در جایگاه فرزند نباید بین این دو قضاوت کنید چرا که والدین شما برای بحث ها و دعوا هایی که با یکدیگر دارند دلایل خاص خودشون رو دارن
همواره مسائلی بین والدین وجود داره که فهمیدن ودرک کردنش برای فرزند ممکن نیست و تنها از ظاهر قضایا نمیتوان هیچ کس را مورد قضاوت و سرزنش قرار داد
پدر مادرتون بهتره اگر مشکلی در خلال زندگی دارند به زوج درمانگر مراجعه کنند و برای بهبود مشکلات به صورت حضوری کمک تخصصی در یافت کنند
شما بهتره سعی کنید مسیر رشدی و پیشرفت خودتون رو طی کنید و در این دست مسائل خودتون رو دخالت ندین تا آسیبی متوجه شما و
مسیر رشد و پیشرفت شما نشه
علاوه بر این که خودتون مطرح میکنید که دعوا های پدر با مادرتون در حد زیاد نیست و تنها در حد حرف هستند به ویژه که عنوان کردین گاهی اوقات این اتفاق میوفته پس یعنی موضوع خیلی جدی نیست
درسته نگاه هرفرد به زندگی ایده آل یک زندگی به دور از هر بحث و دعواست اما این نکته رو هم مد نظر قرار بدین که انسان یعنی موجود اجتماعی و این موجود اجتماعی در مسیر تعامل با خانواده و سایرین و در راستای زندگی ممکنه دچار تناقضاتی بشه چه بسا این تناقضات و سوء تفاهم ها همیشه بدون تنش و بحث حل نخواهد شد

به طور کلی چنین مسائلی در تمام زندگی ها و جود داره و هیچ وقت نباید زندگی خودرا با دیگران مقایسه کرد زیرا قضاوت تنها بر حسب ظاهر زندگی دیگرا با باطن زندگی خود باعث آشفته شدن فرد میشه و تنها مانع پیشرفت و ظهور موفقیت فرد در جنبه های مختلف زندگی
میشه

[moshaver-editor]

باسلام خدمت شما
دوست عزیز درباره سن و سال خودتان توضیحی ندادید ولی به نظر می رسد که در سنین نوجوانی به سر می برید.
احساس شما در این زمینه کاملا قابل درک است خیلی هم خوب است که چنین رابطه خوب و همدلانه ای با پدر و مادرتان دارید.
اما دقت داشته باشید که در همان نقش خودتان، یعنی فرزند والدینتان بودن، بمانید و سعی کنید صرف نظر از رفتار و رابطه آنها با یکدیگر به عنوان همسر، در جایگاه خودان بمانید و خودتان را درگیر روابط و اختلافات آنها نکنید.
چرا که نقشی که پدر و مادرتان برای یکدیگر دارن کاملا متفاوت است و شما هم قطعا از جزئیات رابطه آنا با خبر نیستید که بتوانید قضاوت کنید که حق با چه کسی است.
گذشته از اینکه در این موارد اصولا بحث تفاوتها مطرح است و هرگز به این معنا نیست که یک طرف مقصر و طرف دیگر بی گناه و قربانی باشد.
ضمنا شما نه قاضی هستید و نه ناجی و نجات دهنده و مادر شما هم به اندازه کافی فرد توانمندی هست و با توجه به اینکه فرد عاقل و بالغی هستند، حتما خودشان می توانند از پس اختلافاتشان برآیند و این مسئله خارج از حوزه مسئولیت و اختیار شما است.
احتمالا پدرتان رفتارهای پرخاشگرانه و ابراز خشم و برون ریزی بیشتری دارند که شما با دیدن اینگونه رفتارها ممکن است اینگونه قضاوت کرده باشید اما واقعیت این است که ارتباط بین همسران پیچیده تر از آن چیزی هست که شما می بینید.
بنابراین بهتر است نخست با در نظر گرفتن شرایط و نوع رابطه آنها این نکته را در نظر بگیرید تا درگیر خشم و یا تفکر سیاه و سفید یا صفر و صد نشوید که حتما یکی مقصر و دیگری بی گناه است و شما هم باید تشخیص دهید.
در مرحله بعد سعی کنید در نقش خودتان بمانید و به یچ عنوان خودتان را وارد درگیری های والدینتان نکنید چرا که اساسا به شما مربوط نمی شود و با جانب گیری آشکار حتی ممکن است اوضاع بدتر و پیچیده تر هم بشود.
شما باید سعی کنید به نیازها و خواسته های خودتان بپردازید و ببینید اگر چگونه رفتار کنید فرزند بهتری برای آنان خواهید بود، صرف نظر از اینکه آنها چه رفتارها و رابطه ای با یکدیگر دارند.
در این مسیر شاید نیاز به آموختن مهارتهای بیشتری و توانمندسازی خودتان باشید و می توانید از یک متخصص مشاوره تخصصی دریافت نمایید.

[ravanshenas-therapy]

سلام به شما سحر جان
اینکه شما از درگیری پدر و مادتران احساسات مانند خشم ، عصبانیت ، ناراحتی و.. را تجربه کنید کاملا طبیعی و قابل درک می باشد اما دقت داشته باشید که بهتر است روابط پدر و مادرتان را به خودشان واگذار کنید چون هردوی آنها افراد بالغی می باشند که می توانند در مورد این مشکلات تصمیم گیری کنند و دقت داشته باشید که اختلاف و بحث بین همه زوجین پیش می اید و با مدیریت درست و صحبت در مورد آنها این مشکلات را برطرف می کنند و در مورد آن تصمیم گیری می کنند.
بهتر است در این زمینه سعی کنید که بدون قضاوت و سرزنش هریک از آنها در مورد رابطه خودتان با آنها فکر کنید و سعی کنید توجه داشته باشید که جایگاه و نقش شما برای پدرتان متفاوت از مادرتان می باشد و اجازه بدهید که مادرتان بدون وابستگی به شما به مسائ خود رسیدگی کند و شما نیز بپذیرید که هریک از شما سه نفر در جایگاها و نقش های مختلف قرار دارید که وظایف و روابط متفاوتی را ایجاد می کند.