روان درمانی با کمک اسب، که به عنوان درمان از طریق اسب سواری یا اسب درمانی شناخته می شود، نوعی روش درمان در زمینه سلامت روانی تجربی است که شامل تعامل فرد درمانجو با اسب ها می باشد.

اسب درمانی برای درمان افراد در تمامی سنین طراحی شده است و نشان داده شده است که در درمان طیف وسیعی از مشکلات سلامتی روانی مفید می باشد و درمانگر روش اسب درمانی با استفاده از یک تشخیص، نگرانی های فیزیکی و روان شناختی فرد درمانجو را شناسایی می کند.

معمولا افراد درمانجو از هر دو روان درمانگرهایی که در اسب درمانی و آموزش اسب متخصص هستند و با کاربردهای درمانی این تخصص ها آشنا هستند، استفاده می کنند (هر چند که ممکن است یک نفر هر دو وظیفه تخصصی را انجام دهد).

• تاریخچه و توسعه اسب درمانی

• اسب درمانی چگونه می تواند مفید باشد؟

• اسب درمانی به چه نحوی صورت می گیرد؟

• محدودیت ها و نگرانی ها در مورد اسب درمانی

تاریخچه و توسعه اسب درمانی

ایده مربوط به ترکیب فعالیت ها و فلسفه های اسبی، در درمان مشکلات سلامت روانی و فیزیکی به قرن ها قبل بر می گردد.

یونانیان باستان در مورد مزایای اسب سواری نوشته هایی دارند که آن را کرگدن یا اسب درمانی نامیده اند (در زبان یونانی، کرگدن معادل با اسب می باشد).

با این وجود، بعد از میانه های دهه 1990، روان درمانگر های معاصر شروع به استفاده از اصول فعلی اسب سورای درمانی کردند که برای درمان فلج اطفال و دیگر مشکلات مربوط به سلامت روانی بکار برده می شد.

روان درمانی با کمک اسب، به عنوان یک روش درمانی، در نتیجه رشد تکنیک ها اسب سواری درمانی ایجاد شد و سازمان هایی ایجاد شدند تا افراد معلول بتوانند از اسب سواری استفاده کنند. برخی از این سازمان ها مابین درمان با کمک اسب، کرگردن (اسب) درمانی و سوارکاری درمانی تمایز قایل شده اند.

اسب درمانی بیشتر بر روی روش درمانی حرفه ای، گفت و گو محور و فیزیکی تمرکز دارد.

سوار کاری درمانی مربوط به افرادی می باشد که شرایطی از قبیل فلج مغزی و یا علائم داون ، که نیاز به کمک فیزیکی بیشتر در موقع اسب سواری دارد تا بتواند بر روی اسب بهتر بشیند و آسیب نبیند، طراحی شده است. همه روش های درمانی با کمک اسب، می تواند منجر به بهبودهای سلامت روانی قابل توجهی در فرد درمانجو شوند.


اسب درمانی به چه نحوی می تواند مفید باشد؟

مطالعات صورت گرفته نشانگر این نکته است که افراد در تمامی سنین، می توانند از اسب درمانی استفاده کنند، و اسب ها برای درمان طیف وسیعی از مشکلات بکار برده می شوند، که عبارتند از:

• فلج مغزی

• بی توجهی یا بیش فعالی (adhd)

• اعتیاد یا مشکلات مربوط به سوء استفاده های مهم

• مشکلات مربوط به حالت روانی

• اوتیسم

• آسپرگرها

• مشکلات یادگیری

• مشکلات غذایی و تغذیه ای

• اندوه و زیان

• آسیب و استرس بعد از آسیب (ptsd)

• دو قطبی

• افسردگی

• اضطراب

اسب درمانی می تواند برای از بین بردن مشکلات فیزیکی، همانند تیک (پرش عضلانی) های رفتاری، مشکلات کنترل حرکتی، توازن، وضعیت اندامی، و هماهنگ سازی – بخصوص در مورد کودکان و نوجوانان فلج اطفالی- بکار برده شود.

در مورد سایر افراد، کار کردن با اسب منجر به افزایش مهارت های شناختی افراد، کاهش استرس، از بین رفتن علائم ptsd و شناسایی علائم مربوط به افسردگی می شود.

همچنین نشان داده شده است که اسب درمانی در برخی موارد تاثیر مثبتی را بر روی روابط مخرب زوجین داشته است که عدم مراجعه به درمان آنها، می توانست منجر به بروز رفتارهایی شود که برای سلامتی و امنیت مضر بودند.

در یک مطالعه صورت گرفته بر روی بیش از 30 نفر شرکت کننده در برنامه اسب درمانی آزمایشی، محققان نتیجه گیری کردند که ناراحتی ها و درد های روان شناختی افراد، بعد از انجام درمان به شدت کاهش می یابد و بهزیستی روان شناختی آنها بهبود می یابد.

این تاثیرات مثبت، در طول شش ماه بعد از درمان، همچنان ثابت باقی می ماند.

اسب درمانی به چه نحوی صورت می گیرد؟

اسب درمانی با هدف شناسایی مشکلات سلامتی روان صورت می گیرد و معمولا شامل روان درمانگر و آموزش دهنده اسب می باشد.

اسب ها، می توانند با اندازه های بزرگ یا کوچکتر باشند، و به دلیل توانایی شان در برابر حواس پرتی ها و تحمل کردن رفتارهای غیر قابل پیش بینی و غیر معقول از طرف فرد سوار شده و یا برابر تمیز کردن آنها، به عنوان حیوانات درمانی انتخاب می شوند.

اسب های زیادی آموزش دیده اند تا رفتارهای تکراری و آرامی انجام دهند، تا فرد درمانجو به راحتی بتواند از آنها استفاده کند و تعاملات و برخوردهای آنها قابل پیش بینی تر باشد.

برخی از مراکز درمان محلی، ارائه دهنده برنامه های اسب درمانی هستند؛ دوره های دیگر مابین فرد و روان درمانگر آنها برقرار می شود..

فردی که برای اولین بار می خواهد از اسب درمانی استفاده کند، معمولا کار خود را با داشتن تعاملات سطح پایین با اسب ها شروع می کند و فعالیت هایی از قبیل نوازش کردن، تمیز کردن و غذا دادن را انجام می دهد.

ضرورتا تمامی موارد اسب درمانی شامل اسب سواری نمی باشد، هر چند که اسب سواری در روش های درمانی زیادی مورد استفاده قرار می گیرد.

روان درمانی با کمک اسب فقط در بعضی موارد کاربرد دارد، چرا که برای استفاده از اسب های دارای قدرت طبیعی در طول درمان، باید آنها را آموزش داد که با نیازها و اظهارات عاطفی انسان آشنا شوند. با ایجاد رابطه بین فرد درمانجو و اسب، خود آگاهی فرد افزایش می یابد و بهبود عاطفی صورت می گیرد.

محدودیت ها و نگرانی های مربوط به اسب درمانی

افراد علاقمند به استفاده از اسب درمانی باید نسبت به مخاطرات این روش آگاهی داشته باشند، که یکی از این موارد اندازه و وزن اسب ها می باشد.

هر چند که احتمال کمتری وجود دارد که اسب های آموزش دیده به عنوان حیوانات درمانی، در صورت نترسیدن و یا تحریک نشدن، خطر خاصی برای سوارکار داشته باشند، ولی ارتفاع آنها می تواند برای برخی افراد و یا والدین، نگران کننده باشد.

علاوه بر آن، برخی از افراد واکنش های آلرژیک نسبت به اسب ها و یا محیط آنها (برای مثال گرد و خاک انبار و یا طویله) دارند و این افراد در زمان استفاده از اسب درمانی، باید با احتیاط عمل کنند.

توصیه می شود که افراد دارای برخی از مشکلات سلامتی، همانند علائم اسپینا بیفیدا، اسکولیوزیز (کج شدگی تیره پشت از پهلو) و یا داون، باید قبل از شروع اسب درمانی، با پزشک خود مشورت کنند.

همچنین اسب سواری می تواند باعث به خطر افتادن استقامت نخاعی فرد شود. بنابراین برای افرادی که دارای مشکلاتی در قسمت پشتی بدن خود هستند، استفاده از این روش درمانی توصیه نمی شود.

همواره توصیه می شود که افراد قبل از شروع یک روش درمانی جدید، با مشاور و یا پزشک خود مشورت کنند تا مطمئن شوند که این روش برای آنها مناسب می باشد. رعایت این نکته در روش اسب درمانی حائز اهمیت فراوانی است

ترجمه و گردآوری : دکتر یاسر دادخواه