خورشید، باد، آلودگی های محیطی و همه ی آنچه در زندگی روزانه با آن سر و کار داریم بر پوست حساس نوزادان اثرگذار است.
تقریبا هیچ چیز به نرمی و لطافت پوست نوزاد نیست پوشش بی نقصی که عاری از هر گونه لکه، التهاب و نشانه هایی است. البته گاهی پوست بی نظیر نوزاد نیز دچار عوارضی می شود که ظاهر آن را معیوب می کند. یادتان باشد که فرزندتان نه ماه را در رحم مادر گذرانده است و در احاطه مایع آمنیوتیک زندگی کرده است و در بدو تولد به طور ناگهانی با محیطی بسیار خشک مواجه می شود. بدن نوزاد برای آمادگی ورود به این دنیا با پوششی موم گونه به نام "ورنیکس" از پوست خود حمایت می کند که این ماده به زودی از بین خواهد رفت (سعی نکنید، آن را بشویید). در حقیقت، پوست او باید خودش را حفظ کند. با در نظر گرفتن اینکه پوست نوزاد بسیار لطیف است، فرزندتان برای انطباق و رشد به زمان نیاز دارد و بنابراین، التهاب ها و معضلات پوستی شایع خواهد بود. به این ترتیب، همان طور که نوزاد به نوپا بدل می شود، پوست و مشکلات مربوط به آن نیز با گذر زمان تغییر می یابد. این مقاله اطلاعات لازم برای حفظ سلامتی و نگهداری از پوست فرزندتان را به شما می دهد.

پوست انداختن
اگر دیدید که نوزادتان در چند روز اول زندگی اش پوست می اندازد، نگران نشوید. این پوست انداختن، همان لایه های ورنیکس است که از پوست بچه جدا می شوند و باید طی چند روز ناپدید شوند. این پوست انداختن روی کف دست، کف و مچ پا مشهودتر است.

میلیا
اغلب نوزادان با برآمدگی های سفید و ریزی در اطراف ناحیه ی بینی متولد می شوند. این غدد چربی چون هنوز کاملا رشد نیافته اند، مسدود شده اند. به این ترتیب، چربی به دام می افتد و لکه ها تشکیل می شوند. این التهاب نسبتا معمول و بی ضرر است و باید در چند هفته یا ماه اول ناپدید شود. هرگز این برآمدگی ها را فشار ندهید و نترکانید، زیرا جای آن زخم می شود و ممکن است عفونت کند. اگر بسیار سرخ شده اند، نزد پزشک بروید.

آکنه ی نوزاد
جوش های ناخوشایند فقط مخصوص دوران بلوغ نیستند! هورمون های اضافی که در زایمان و تولد نوزاد وارد بدن او می شوند، غدد چربی را مسدود می کنند و حدود سه تا چهار ماهگی باعث آکنهی نوزادان می شود، به ویژه در پسر کوچولوها. اغلب این جوش ها سر سیاه هستند و روی بینی ظاهر می شوند که به سمت گونه ها و گاهی چانه حرکت می کنند. این التهاب کورک هایی (جوش چرکدار) را تشکیل می دهند که باید از ترکاندن یا خاراندن آنها خودداری شود، زیرا به زخم یا آبله می انجامد. اگر این جوش ها پس از چند هفته به خودی خود ناپدید نشدند، برای درمان به پزشک مراجعه کنید.

پوست خشک
قسمت های خشک و پوسته پوسته ی پوست خصوصا روی مچ پا یا پاها در واقع در نوزادانی معمول است که از موعد گذشته متولد شده اند، البته احتمال بروز آن در هر نوزادی ممکن است. این نوعی اگزماست که با مالیدن کرم یا لوسیون بچه ی درمان می شود. با متعادل نگه داشتن دمای اتاق بچه و خانه (نه خیلی گرم یا خیلی سرد)، از پوست فرزندتان در برابر خشکی حمایت کنید. در ماه های خشک زمستان از مرطوب کننده ی هوا استفاده کنید و وقتی خارج از منزل یا در حال گردش و تفریح هستید، او را از باد و آفتاب دور نگه دارید.

کلاه گهواره
گاهی سلول های پوست روی سر فرزندتان سریع تر از افتادنشان رشد می کنند و تولید چربی اضافه باعث لایه ای از پوست اضافه خشک شده می شود که به صورت پوسته پوسته ی زرد یا قهوه ای ظاهر می شود. این پوسته پوسته ها روی ابرو و پشت گوش نیز گسترش می یابد. این عارضه را کلاه گهواره می خوانند و برای فرزندتان دردناک نیست. برای کمک به نرم کردن پوسته پوسته ها، هنگام شب کرم بچه یا کرم های نرم و خنک کننده مخصوص نوزاد روی سر بچه بمالید. سپس موی او را با شامپوی بچه بشویید. اجازه ندهید که او با ناخنش پوسته پوسته ها را بخراشد، زیرا ممکن است عفونی شود. اگر مشکل پس از چند روز ادامه یافت، به پزشک مراجعه کنید.
اغلب کلاه گهواره با آکنه ی نوزاد اشتباه گرفته می شود. اگر لکه ها به نواحی دیگر به جز صورت فرزندتان، گسترش یافته اند یا پوست فرزندتان زبر و خشن شده است، در نتیجه شاید کلاه گهواره باشد. پوسته پوسته ی ضخیم و زرد رنگ پشت یا روی گوش نشانه کلاه گهواره است. اگر باز هم نگرانید، نزد پزشک بروید.

اگزما
التهاب پوسته پوسته ی سرخ روی صورت، بازو، گردن یا زیر بغل می تواند نشانه اگزما باشد. این التهاب خشک، باعث می شود که پوست فرزندتان تاول بزند یا ترک بخورد. این عارضه با نام درماتیت آلرژیک نیز شناخته می شود، زیرا معمولا در واکنش به کرم، صابون، مایع شوینده و دیگر موادی است که در تماس با پوست قرار می گیرد یا حتی گاهی بچه آن را خورده است اینها گروهی از آغازگران آلرژی اند. این عارضه پوستی معمولا بر نواحی کوچکی از پوست بچه اثر می گذارد، اما جالب است که هرگز روی بینی تاثیری ندارد. برای درمان اگزما باید پوست با لایه ای از مرطوب کننده ی مناسب حفظ شود، اما اغلب برای خلاصی از التهاب درون پوست باید از ضدالتهاب موضعی استفاده کرد و گاهی از ضد حساسیت برای کنترل خارش ناشی از آن. در نهایت، اگر التهاب بدتر شد یا از بین نرفت، به پزشک مراجعه کنید. حتما لباس های فرزندتان را با شوینده ای بدون بو و ملایم بشویید و برای به حداقل رساندن واکنش ها از کرم، صابون ها و لوسیون بدون رایحه روی پوست فرزندتان استفاده کنید.

التهاب پوشکی
التهاب پوشکی عارضه ی معمول است که به صورت التهابی خشن و سرخ روی باسن، اندام تناسلی و روی هم افتادگی های پوست اطراف آن ناحیه پدیدار می شود. این التهاب به علت مواد شیمیایی موجود در ادرار و تماس با پوست لطیف نوزاد نمایان می شود و اکثر نوزادان حداقل یک بار در اولین سال زندگی خود آن را تجربه می کنند. همیشه با استفاده از پاک کننده ای ملایم، به طور منظم پوشک فرزندتان را عوض کنید و لایه ای از کرم محافظ یا وازلین در هر تعویض پوشک به آن ناحیه بمالید تا از او در برابر ناراحتی محافظت کند. هم چنین هر روز او را دقایقی بدون پوشک رها کنید، زیرا نور ملایم خورشید و هوای آزاد در تسکین و پاک کردن آن ناحیه موثر است. اگر التهاب ادامه یافت، به پزشک مراجعه کنید، زیرا امکان دارد عفونت ثانویه ی باکتریایی یا قارچی وجود داشته باشد.

برفک
اگر فرزندتان لکه های سفیدی در دهان دارد که با مالیدن آنها از بین نمی روند (حتی شاید اندکی خونریزی داشته باشد)، هم چنین دچار التهاب پوشکی شدیدی است که التیام نمی یابد، احتمالا در اثر برفک است. حتی در این دوران وقتی نوزاد پستان به دهان می گیرد، در پستان و نوک آن درد احساس می کنید. این عفونت معمولا به سبب قارچی به نام "کاندیدا آلبیکنس" است و اغلب از مادر به بچه و برعکس انتقال می یابد. این عارضه ممکن است بارها رخ دهد. خوشبختانه مادر با خوردن داروی ضدقارچ و بچه با مصرف پروبیوتیک می توانند این بیماری را از بین ببرند. پس برای تشخیص و تجویز دارو به پزشک مراجعه کنید.

التهاب گرمازدگی
گاهی وقتی فرزندتان برای مدتی طولانی در معرض خورشید باشد یا لباس بسیار گرمی بپوشد، روی پوستش التهاب (با جوش ریز) سرخ و ملایمی می بینید. این التهاب روی گردن، صورت و بدن او دیده می شود. وقتی فرزندتان از گرمای زیاد عرق می کند، منافذ پوست او مسدود و دچار التهاب می شود. برای خنک کردن فرزندتان، او را با آب ولرم حمام کنید و لباس زیادی به او نپوشانید.

کھیر
این التهاب به محض تماس با آلرژن یا آغازگر آن پدیدار می شود. کھیر به عنوان برآمدگی بخشی از پوست به رنگ سرخ تشریح می شود و خارش دارد که به سرعت ظاهر و ناپدید می شود. این عارضه می تواند مقدم بر واکنش "آنافیلاکتیک" باشد، اما عموما التهابی تنهاست که به ضد حساسیت خوراکی پاسخگوست (با تجویز پزشک). در صورت بروز کهیر، فرزندتان را نزد پزشک ببرید.
اگر التهاب فرزندتان با تب یا دیگر نشانه ها (مثل استفراغ، سستی، اسهال) همراه است، برای درمان باید نزد پزشک بروید.

پرسش: در جایی که فرزندم واکسن "بثژ" را تزریق کرده است، جوش بزرگی به وجود آمده است. آیا باید آن را بترکانم؟
پاسخ: خیر. اکثر خردسالان چند روز پس از تزریق بثژ در بالای بازوی دست راستشان واکنشی نشان خواهند داد این جوش نیست، بلکه آبسه (ورم زیر پوست) است. این آبسه به خودی خود باز می شود و مقداری چرک از آن خارج خواهد شد، احتمالا بیش از یک مرتبه. باید محل آن را پاک نگه دارید، اما باید روی آبسه باز باشد تا در صورت لزوم چرک خارج شود. آن را خراش ندهید و نترکانید. در صورت نگرانی، خصوصا اگر زیر بغل یا بازو غدهی بزرگی به وجود آمد، نزد پزشک بروید.

پرسش: فرزند نارس من اکنون در بخش مراقبت های ویژه از نوزادان نارس است و می دانم که پوست او بیش از حد لطیف است. آیا با زایمان زودهنگام او به مراقبت مخصوص و منظم از پوست نیاز دارد؟
پاسخ: بر اساس سن زایمان و الزامات خاص بخش مراقبت های ویژه ی نوزادان نارس، آنچه در این روزهای نخستین از زندگی نوزاد نارس شما بیشترین اهمیت را دارد، حفظ رطوبت پوست اوست. از پوست او در برابر عوامل خارجی حفاظت کنید. مالیدن پوست فرزندتان در این مقطع زمانی نسبتا زیان آور (زیرا پوست او بسیار حساس تر از بچه ی دوره ی کامل است) و دردناک است. بنابراین، مالیدن کرم یا لوسیون به پوست او نباید پیش از هفته سی و دوم (دوران بارداری یاسن بارداری) اجرا شود. از این مرحله به بعد مرطوب کردن نواحی حساس تر (مثل صورت) ضروری است. استفاده از پاک کننده یا مرطوب کننده نیز روش دیگری برای محافظت از پوست اوست. شما می توانید حتی پس از آوردن فرزندتان به خانه نیز با استفاده از محصولات مناسب به کار خود ادامه دهید.

پرسش: از چه زمانی می توانم از کرم های ضدآفتاب برای فرزندم استفاده کنم؟ شنیده ام که مواد شیمیایی زیادی در آنها وجود دارد، به همین دلیل نمی دانم استفاده کنم یا خیر؟
پاسخ: آگاهی از تفاوت بین ضدآفتاب های موجود در بازار اهمیت بسیاری دارد و باید از تاثیر آنها بر پوست خردسالان مطلع شوید. برخی از ضدآفتاب ها حاوی محافظه ای فیزیکی است که مانع از رسیدن پرتوهای یووی ایuva) ) و یووی بی (uvb) به پوست می شود مثل اکسید روی و تیتانیوم. در واقع، اینها منافذ پوست را مسدود می کنند و باعث مشکلات پوستی برای نوزادان می شوند. ضدآفتاب هایی که حاوی مواد شیمیایی محافظ هستند انواع مختلفی دارد. اینها در مورد مسدود کردن منافذ پوست، مشکلات کمتری ایجاد می کنند، اما می توانند پوست بچه را ناراحت کنند (حتی اگر با آن دست های کوچک به چشم مالیده شوند، سبب ناراحتی می شود). اما آنها نسبت به ضد آفتاب هایی که قبلا ذکر شد، پوشش گسترده تری در برابر یووی ای و یووی بی دارند. چون واقعا هر دوی اینها برای پوست نوزادان مناسب نیستند (به دلایل ذکر شده)، تا زمانی که فرزندتان به چهار تا شش ماهگی نرسیده است، او را از پرتو مستقیم خورشید محفوظ نگه دارید. وقتی خارج از منزل هستید، با پوشاندن کلاه یا پوشاندن کالسکه با پتو یا پوشاندن کامل او این کار را انجام دهید. پس از شش ماهگی، برای استفاده روی پوست فرزندتان مرطوب کننده ای مناسب انتخاب کنید (و مطمئن شوید که حاوی اکسید روی یا تیتانیوم نیست). به یاد داشته باشید که پیش از اینکه پماد را روی تمام بدن او بمالید، مقداری از آن را روی بخش کوچکی از پوست لطيف او امتحان کنید (مثل ساعد دست). اگر واکنشی روی آن بخش پوست دیدید، از آن استفاده نکنید. بی شک نمی خواهید با واکنشی آلرژیک روی پوست فرزندتان رو به رو شوید.

پرسش: فرزند نوپای من روی انگشتش زگیل دارد. چگونه می توانم از شر آن برای همیشه خلاص شوم؟
پاسخ: وقتی "پاپیلوما ویروس" انسانی بیرونی ترین لایه های پوست را عفونی می کند، زگیل به وجود می آید و باعث می شود که سلول های پوست به سرعت رشد کنند. این ویروس از زگیل موجود به دیگر نواحی بدن گسترش می یابد و باعث زگیل های بیشتر خواهد شد. انواع مختلف این ویروس در محیط های گرم و مرطوب رشد می کنند، مثل حمام، اتاق رختکن و نواحی استخر شنا زگیل ها با تماس و سپس لمس ناحیه ی دیگری از بدن که بریدگی یا خراشیدگی دارد، گسترش می یابند. زگیل های معمولی به تنهایی یا گروهی روی دست ظاهر می شوند، گرچه امکان دارد روی هر بخش از بدن رشد کنند. آنها به رنگ خاکستری-قهوه ای، و گنبدی شکل رشد می کنند. زگیل های کف پا در هر بخشی از پا رشد می کند و راه رفتن را دردناک می سازد. زگیل های تخت معمولا روی صورت، بازوها یا پاها یافت می شوند. آنها کوچک هستند و معمولا چند عدد در یک ناحیه رشد می کنند. روی آنها تخت و به رنگ های صورتی، قهوه ای روشن یا زرد روشن است. مهم ترین کار برای درمان زگیل این است که طی درمان جای زخم به وجود نیاورید. پوشاندن زگیل با نوار چسب زگیل را "خفه" می کند. مالیدن اسید سالیسیلیک روی زگیل (این ماده در داروخانه ها دسترس است) بی درد است و با تکرار مصرف کارساز خواهد بود. برای استفاده از این محصول، دستورالعمل آن را به دقت بخوانید. کرایوتراپی (منجمد کردن) با نیتروژن مایع نیز معمولا برای خلاصی از زگیل بسیار موثر است، اما شخص مجربی باید آن را انجام دهد و درمانی نسبتا تهاجمی است. اگر زگیل سرسخت است از بین نمی رود، شاید نیاز به جراحی باشد، پس به پزشک مراجعه کنید.

منبع: نی نی پلاس