شوهرم تو هر موضوعی دخالت میکنه

[Neha64]

سلام وقت یخیر . شوهرم 38سالشه. تو هررررر موضوعی دخالت میکنه. رو لباس پوشیدن و بیرون رفتن دختر خواهرش. رو خوابیدن و بیدار شدن. رو موضوعاتی که اصصصصصلا بهش هیییچ ربطی نداره. ایده ها و نظراتش خیییییلی قدیمیه انگار در زمان جاهلیت مونده. همبشه زن هارو سرکوب میکنه. با نظرات من مخالفه. هرچی میگم حتی اگه خوب مخالف . توی خانوادش اصلا نظرشو حتی اگه درست باشه قبول ندارن. پدرمادرش اصلا احترامشو ندارن با اینکه فرزند بزرگ خانواده اس. اعتماد به نفس خییییییلی پایینی داره .حتی خندیدنش مثل خندیدن یه مرد 38ساله نیست. نشستن و برخاستنش توی جمع صحبت کردنش وسط حرف بقیه میپره. بد زبانه فحش نمیده اما از الفاظ بد استفاده میکنه. توی جمع خحالت میکشم صحبت میکنه. خسته شدم نمیخواد در اینده باعث سرافکندگی دخترم بشه. روز یه روز داره بدتر میشه و دکتر هم نمیاد . توروخدا کمکم کنین. خودمم نمیتونم برم مشاوره هزینش برام زیاده. خیلی سعی کردم درستش کنم و کمکش کنم اما نمیشه. خواهش میکنم کمکم کنید.

[moshaver-editor]

با سلام خدمت شما دوست عزیز
احساس ناراحتی و ناکامی و نگرانی شما در این زمینه کاملا قابل درک است.
اگرچه به این که چند سال از ازدواجتان می گذرد و آیا ایشان از ابتدا همین گونه بوده اند اشاره ای نکردید اما توجه به چند نکته لازم است.
اول این که اگر منظور شما از کمک کردن این باشد که چگونه رفتار ایشان را تغییر دهید و یا ایشان را اصلاح کنید، بهتر است بدانید که چنین موضوعی کلا نشدنی و چنین خواسته و انتظاری کاملا غیر واقع بینانه و دست نیافتنی است.
چرا که هر کسی فقط رفتارهای خودش تحت اراده و کنترلش قرار دارد و ما نمی توانی رفتار هیچ فردی را به جز خودمان تغییر دهیم.
به این معنا که هر کسی بر اساس افکار و باورها و خواسته ها و نیازهای خودش رفتار می کند و تا زمانی هم که خودش نخواهد تغییر کند و یا نیاز به تغییر را احساس نکند، هیچ کاری از شما یا سایر اطرافیان ساخته نیست.
بنابراین تمرکز بر چنین خواسته ای به جز احساس خشم وناکامی حاصل دیگری برای شما نخواهد داشت.
و صحبت کردن درباره علل مشکلات ایشان هم راه به جایی نخواهد برد چرا ه ایشان باید خودشان بخواهند و بپذیرند که نیازمند دریافت کمک حرفه ای هستند.
نکته دیگری که وجو دارد این است که هر گونه رفتار کنترلگرانه ای در این راستا به منظور تغییر ایشان مانند سرزنش کردن، قضاوت کردن، تحقیر و توهین، قهر و بی توجهی، برچسب زدن و یا پرخاشگری و غر زدن موثر نخواهند بود و اتفاقا بدتر فرد را در مقابل شما قرار خواهد داد و رابطه را هم خراب خواهد کرد.
تنها مسیری که وجود دارد گفتگو کردن است آن هم بدون هیچ یک از این رفتارهایی که به آن ها اشاره شد به این ترتیب که درباره افکار و نظرات واحساسات خودتان در این زمینه صحبت کنید و بعد خواسته و انتظارتان را در این زمینه بیان کنید که در این صورت هم شما فقط سهم و نقش خودتان را انجام داده اید و ایشان ممکن است بخواهند با شما همراه شوند و یا چنین قصدی نداشته باشند اما به هرحا احتمال همراهی ایشان را افزایش خواهد داد در مقایسه با شرایطی که شما از آن رفتارهای کنترل گرانه و مخرب استفاده می کنید.
همچنین رفتارهای حمایتی و همدلانه به جای سرزنش قضاوت می توانند باعث بهبود رابطه و افزایش احتمال همراهی ومشارکت ایشان بشود.
به نظر می رسد در چنین شرایطی شما چاره ای به جز پذیرش ایشان به همین شکلی که هستند ندارید.
می توانید خودتان در این زمینه مشاوره دریافت کنید که چگونه می توانید شرایط را به گونه ای مدیریت کنید که کمتر احساس خشم و ناکامی را تجربه کنید و بتوانید احساسات ناخوشایند خودتان را به شیوه موثرتری مدیریت کنید.
در نظر داشته باشید که در چنین فضایی امکان راهنمایی بیشتر ودقیقتر وجود ندارد و شا نیازمند دریافت جلسات فردی هستید و این صحبت شما مانند این است که بگویید دست من دچار آسیب شده اما نمی توانم به دکرت مراجعه کنم و آ را گچ بگیرم بگویید که چگونه آن را بدون دریافت مداخلات لازم، حرکت دهم!
هر خواسته و نیازی بهایی دارد و نیازمند پیگیری و انجام مقدمات و کارهای لازم است و در غیر این صورت ممکن نخواهد بود.

[Neha64]

ممنون از پاسخدهی سریعتون. خیر .از اول اینجوری نبوده و روز یه روز داره بدترم میشه. همیشه باهاش صحبت میکنم که چرا باید طوری رفتار کنی که یه دختر بچه 11ساله جوابتو بده . البته ناگفته نماند دوسال که بیکار شده و من دارم کار میکنم و درامد دارم. خساسیتش ممکن هست بخاطر این بوده باشه؟؟؟؟