اختلـالـات انگیختگی جنسی
این اختلالات شامل اختلالات نعوظی مرد و اختلالات انگیختگی جنسی در زن است. گذاشتن تشخیص با ملاحظه کانون، شدت و مدت فعالیت جنسی بیمار است. اگر تحریک جنسی از لحاظ کانون، شدت یا مدت کافی نباشد، نباید تشخیص اختلالات انگیختگی گذاشته شود.
- زنان
به جدول معیارهای تشخیصی برای اختلال برانگیختگی جنسی زنان در DSM-IV-TR نگاه کنید. معمولاً شیوع اختلال انگیختگی جنسی زنان کمتر از واقع تخمین زده میشود. در مطالعهای بر روی زوجهای ازدواجکرده که زندگی خوبی دارند، ۳۳% زنان در انگیختگی جنسی مشکل داشتند. مشکل در حفظ تحریک جنسی میتواند بهصورت تعارضهای روانشناختی (از جمله اضطراب، گاه و ترس) یا تغییرات فیزیولوژیک، منعکس شود. در اختلالات انگیختگی، تغییرات در سطح تستوسترون، استروژن، پرولاکتین، سروتونین، دوپامین و تیروکسین، و همچنین مصرف داروهای آنتیهیستامین، مؤثر دانسته شده است.
- معیارهای تشخیصی برای اختلال برانگیختگی جنسی زنان در DSM-IV-TR:
الف ـ ناتوانی دائمی یا مکرر در رسیدن به پاسخ کافی لیز شدن - تورم (lubrication-swelling) در مرحله تحریک جنسی یا حفظ آن تا کامل شدن فعالیت جنسی
ب ـ اختلال باعث ناراحتی واضح یا مشکل بین فردی میگردد.
ج ـ اختلال جنسی با بیماری دیگری در محور یک (بهجز اختلال جنسی دیگر) بهتر توضیح داده نمیشود و صرفاً بهدلیل اثر مستقیم فیزیولوژیک یک ماده (مثلاً داروی مورد سوءمصرف یا داروی طبی) یا یک بیماری طبی عمومی نمیباشد.
نوع را مشخص کنید:
نوع مادامالعمر
نوع اکتسابی
نوع را مشخص کنید:
نوع فراگیر
نوع موقعیتی
نوع را مشخص کنید:
بهدلیل عوامل روانشناختی
بهدلیل عوامل ترکیبی
- مردان
به جدول معیارهای تشخیصی اختلال نعوظ در مردان در DSM-IV-TR نگاه کنید. در مردان جوان، شیوع اختلال نعوظ، یا ناتوانی جنسی (impotence)، هشت درصد تخمین زده میشود. با این حال، ممکن است این اختلال برای اولین بار در سنین بالار ظاهر میشود. برای تمایز ناتوانی جنسی ناشی از علل عضوی (طبی) از ناتوانی جنسی عملکردی (روانشناختی)، از روشهای ساده تا تهاجمی استفاده میگردد. شایعترین روشی که استفاده میشود پایش تورم شبانه آلت تناسلی (نعوظهای که هنگام خواب رخ میدهد)، است که بهطور طبیعی همراه با خواب با حرکات سریع چشم (REM) است.
- معیارهای تشخیصی اختلال نعوظ در مردان در DSM-IV-TR:
الف ـ ناتوانی دائمی با مکرر در رسیدن به نعوظ کافی یا حفظ آن تا کامل شدن فعالیت جنسی
ب ـ اختلال موجب ناراحتی واضح یا مشکلات بینفردی میگردد.
ج ـ اختلال نعوظ یا اختلال دیگری در محور یک (بهجز یک اختلال جنسی) بهتر توضیح داده نمیشود و صرفاً بهدلیل اثر فیزیولوژیک مستقیم یک ماده (داروی مورد سوءمصرف، یا داروی طبی) یا یک وضعیت طبی عمومی نمیباشد.
نوع را مشخص کنید:
نوع مادامالعمر
نوع اکتسابی
نوع را مشخص کنید:
نوع فراگیر
نوع موقعیتی
نوع را مشخص کنید:
بهدلیل عوامل روانشناختی
بهدلیل عوامل ترکیبی
گرفتن شرح حالی دقیق و خوب، در تعیین علت اختلال ارزش بسیار زیادی دارد. سابقه نعوظ خودبهخود، نعوظ صبحگاهی، یا نعوظ مناسب بههنگام خودارضائی یا با شریک جنسی بهجز شریک جنسی همیشگی، نشاندهنده ناتوانی عملکردی است. عامل روانشناختی اختلال نعوظی عبارتند از تعارضهای حلنشده ادبی یا پیش - ادیبی (pre-oedipal)، که منجر به سوپرایگوئی مجازاتگر، ناتوانی در اعتماد، یا احساس عدم کفایت میگردد. اختلال نعوظی ممکن است نشاندهنده مشکلات ارتباطی بین شریکهای جنسی باشد.