سلام
من پسر آخر یه خونواده 6 برادریم
پدر مادرم بالای 80 سال و پدرم بدون هیچ بضاعت مالی
20 سالی میشه که یکی از برادرام که وضعش از همه بهتره هزینه زندیگمون رو میده. البته اونم ثروت مند نیست فقط وضعش بهتره
من و دو برادر مجرد دیگه ام پیش پدر مادرم زندگی می کردیم تا همین 1 ماه قبل. من 4 ساله شاغلم
این 4 سال کمک خرج خونه بودم خصوصا از نظر تغذیه و همیشه راضی بودن ازم نمیزاشتم احساس کمبودی بکنند.
الان که ازدواج کردم از یه طرف وظیفمه که برای همسرم هزینه کنم رفاه فراهم کنم و... ولی از اون ور مثلا اگه یه شام خوشمزه بخورم دلم آتیش میگیره چون میدونم پدرم مادرم یه غذای نه چندان خوب میخورن همون وقت. یا کادو و هرچیزی برای همسرم میگیرم عذاب وجدان دارم یه جورایی.
پدر مادرم کلامی و لفظی هیچ خواسته ای ازم ندارن و اصلا اینجوری نیست که مخالف هزینه برای همسرم باشن یا فشاری آورده باشن به من.
درآمدم هم جوری نیست که بتونم هر دو طرف رو تامین کنم.
خیلی وضعیت بدی قرار گرفتم همش عذاب میکشم ولی بروز نمیدم.
نمیدونم چیکار کنم.
نظرت چیه؟
