نابود شدن
سلام من ۱۴ سالمه و پدر و مادرم از هم طلاق گرفتند مادرم به پدرم خیانت کرد و این دلیل خیانت بود البته من خودم بعد طلاق فهمیدم و به دلیل افسردگی که دارم پدرم فهمید سر این جریان با مادرم زیاد دعوام شدهذو مادرم میگه میخواد با اون بمونه و من هیچ کاری نمیتونم بکنم چند وقت دیگه دادگاه حضانت هست و من نمیدونم چیکار کنم (راستی ی خواهر ۹ ساله هم دارم که از جریان خبری ندارم )
تو بد وضعیتی هستم کمک فقط کمک🤐🤐🤐😦😦😦😔😔😔😖😖 😞😞
سلام به شما آقا صدرا
قابل درک هست که خیانت مادر و موضوع جدایی پدر و مادر برای شما می تواند با فشار روحی زیادی همراه باشد اما در این مسیر بهتر است که تصمیم گیری در مورد جدایی را بر عهده پدر و مادر قرار بدهید حتما آنها در این مسیر با توجه به شرایط شما و خواهرتان و مشکلاتی که بین خودشان وجود دارد بهترین تصمیم گیری را می کنند .
هرچند تا جای ممکن طلاق تایید نمی شود اما گاهی طلاق بهتر از یک زندگی پر آسیب برای خود فرد و فرزندان می باشد و در هرصورت بهتر است که شما در احترام با هردوی آنها برخورد کنید و در این مسیر اجازه بدهید که روند دادگاه طی شود و شما در این مورد برای ماندن با مادر یا پدر تصمیم گیری کنید .
در هرصورت ماندن شما کنار هریک از آنها به معنای جدایی از دیگری نیست و شما می توانید تعامل و مسیر ارتباطی خود را با والد دیگر ادامه بدهید .
سلام بسیار متاثر و ناراحت شدم از موضوع پیش اومدهنوشته اصلی توسط ght sadra
ناراحتی شما کاملا قابل درک هست
ولی یه چیزایی رو میخوام بهت بگم هرچند از قبل بدونی
زن و شوهرها توی زندگی با چالش های زیادی روبرو میشن ، گاهی سعی میکنن با صبر و سکوت ازشون عبور کنن
عمدتا بخاطر بچه یا بچه ها گذشت میکنن
ولی غافل از اینکه خیلی از مشکلات رو باید قبل از بچه دار شدن با انتخاب جدایی بجای صبر و سکوت ، جنگ اول کرد.
ولی باز هیچوقت و هیچوقت نمیشه کسی رو که بجاش زندگی نکردیم قضاوت یا سرزنش کرد
پدر مادر شما هم امروز به دلیل خیانت جدا نشدن !!!
گاهی خیانت یا هر مشکل دیگه ای فقط ضربه آخر رو میزنه .
چیزی که کار رو به جدایی میرسونه حاصل سالها سکوت و رنج و بغض های فروخورده هست .
ولی خیانت هیچوقت انتخاب مناسب و شرعی و انسانی و اخلاقی ای برای زدن ضربه آخر نیست .
اینجا شما به عنوان فرزند اصلا به دنبال دلیل جدایی نباش چون هیچوقت نمیتونی درکش کنی چون جای هیچکدوم نیستی .
ازت میخوام فقط به حق انسانی پدر مادرت به این عنوان که نمیخوان بقیه عمرشون رو باهم باشن ؛ احترام بزاری
شما بچه های بی گناه و معصومی هستین که حتما پدر مادرتون عاشقانه دوستتون دارن ولی اونها هم نمیتونن شما رو توی شرایطی قرار بدن که تا اخر عمر شاهد جنگ اعصاب و دعواهای دوتاییشون باشید .
به حق زندگی پدر مادرتون احترام بزلرید و هرگز سرزنششون نکنید و در سنی هستید که میتونید براورد کنید کنار کدومشون احساس آرامش بیشتری دارید . این حقی ه که میتونید مطالبش کنید .
موضوع طلاق و حدایی در سالهای اخیر از تابو درومده و خیلی عادی شده .شماهم بهش فکر نکن و فقط فکر حق انتخاب خودتون و بعدش هم درس و دانشگاه و استقلال خودت باش .
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟