سلام
من از بچگی خجالتی بودم و الان که در سنین میانسالی هستم تقریبا با استرس مزمن و همچین حالت هایی همراهم هستش
طبق تشخیص خودم البته مشکل من سوشیال فوبیا هستش , چون وقتی در موقعیت ها اجتماعی قرار میگیرم این استرس و هیجان بیشتر میشه
میخواستم بدونم آیا روش یا تکنیکی هستش که به من کمک کنه؟ مثلا یک ورزشکار با حرکت های مختلف کمبودات و ضعف جسم خودش رو تکمیل می کنه
من برای تقویت و رفع مشکلات اینجوری چه تمرین هایی رو داشته باشم؟ مثلا همش برم تو جمع یا جاهایی مثل این تورهای طبیعت گردی خوبه؟
با تشکر
سلام به شما آقا علی
قابل درک هست که اضطراب دائم برای شما با مشکلات و فشارهای روحی زیادی همراه شده است اما دقت کنید شما بیان می کنید از بچگی تا زمان فعلی که میانسالی هستید این مشکلات را داشته اید خب در این مسیر اگر خود درمانی جوابگو بود تا به حال جواب گرفته بودید در این مسیر ورزش خاصی وجود ندارد و شما برای بهبود شرایط روحی خود نیاز است که روند درمانی را با روان درمانگر طی کنیدتا بتوانید در این مسیر در شرایط روحی بهتری مسیر رشدی خود را طی کنید.
در این مورد اینکه تشخیص گذاری دقیق برای شما چیست تا زمانی که مصاحبه بالینی صورت نگیرد نمی تواند نظری بیان کرد اما سوشال فوبیا به این معنا می باشد که سوشال فوبیا یا اضطراب اجتماعی ترس بیش‌ازحد از ارزیابی منفی دیگران است. افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی نگران این هستند که خجالت‌زده یا تحقیر شوند. آن‌ها می‌ترسند که به‌دلیل علائم جسمی اضطراب مانند سرخ شدن، لرزیدن یا تعریق موردقضاوت قرار گیرند. در نتیجه افراد مبتلا به سوشال فوبیا از موقعیت‌های اجتماعی دوری می‌کنند. آن‌ها شرایطی را ترجیح می‌دهند که در آن قضاوت نشوند.
در این افراد این علایم می تواند مشاهده شود:
از یک یا چند موقعیت اجتماعی یا عملکردی که در معرض بررسی دقیق دیگران است، ترس دارد. برای مثال: ملاقات با افراد ناآشنا، مورد مشاهده قرار گرفتن هنگام غذا خوردن، صحبت کردن یا انجام عملی خاص
فرد می ترسد طوری رفتار کند که باعث خجالت زدگی یا نوعی ارزیابی منفی از طرف دیگران شود.
قرار گرفتن در معرض شرایط اجتماعی تقریبا همیشه باعث اضطراب شدید در فرد می شود.
ترس فرد از موقعیت های اجتماعی باعث اجتناب او از آن موقعیت ها یا تحمل اضطراب و استرس شدید در او می شود.
احساس خودآگاهی بالا در موقعیت های اجتماعی، با علائمی مانند: شرم شدید، دل درد، ضربان قلب بالا، سرگیجه و گریه.
داشتن ترس مداوم، شدید و مزمن از مورد تماشا واقع شدن و قضاوت دیگران
احساس تردید برای صحبت با همکلاسی ها یا هم گروهی های خود ( اجتناب از تماس با چشم، تنها نشستن هنگام ناهار و اجتناب از صحبت کردن در پروژه های گروهی)
داشتن نشانه های جسمانی اضطراب (سرخی صورت، تپش قلب، عرق کردن، تهوع، احساس خجالت یا تحقیر)
نشانه ها معمولا 6 ماه یا بیشتر حضور دارند.
اضطراب می تواند با مشکلات دیگری نیز همراه شود تعداد زیادی از مبتلایان به اضطراب اجتماعی دچار افسردگی نیز می‌شوند. افسردگی با خستگی مداوم، لذت نبردن از زندگی، ناامیدی درباره آینده، احساس بی‌ارزشی و تعدادی از علائم جسمی ازجمله خواب زیاد و اختلال در اشتها همراه است.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟