ژنتیك و وراثت، فاكتورهای مهمی در ابتلا به این بیماری میباشند. شروع اسکیزوفرنی عمدتا در اوایل نوجوانی و بلوغ فرد است، اما در سنین بالاتر نیز دیده میشود.
چنانچه این علائم بیش از شش ماه در فردی وجود داشت باید سریع درمان را آغاز کند، در غیر این صورت بیماری مزمن و وخیمتر خواهد شد و درمان آن طولانیتر و سختتر میشود.
اسكیزوفرنی یا شیزوفرنی، دشوارترین اختلال روانی است كه شامل فروپاشی و تجزیه در توانایی تفكر منطقی یا توانایی تمیز واقعیت از خیال است. اسکیزوفرنی در همه طبقات جامعه دیده میشود و متعلق به یک قشر خاص نیست، یک تا 1.5 درصد افراد در همه جوامع به این عارضه مبتلا هستند. ژنتیك و وراثت، فاكتورهای مهمی در ابتلا به این بیماری میباشند. شروع اسکیزوفرنی عمدتا در اوایل نوجوانی و بلوغ فرد است، اما در سنین بالاتر نیز دیده میشود. شیوع این بیماری در زنان و مردان تفاوتی ندارد، اما در زنان در سنین پایینتر مثلا 15 تا 25 سالگی و در مردان در سنین بالاتر و از 25 تا 35 سالگی بروز میکند. توهم و هذیان از عمدهترین علائم بیماری روانی "اسكیزوفرنی" می باشد و هر نوع كنارهگیری اجتماعی، افسردگی و علاقه به تنهایی، می تواند یك علامت هشداری باشد. این بیماران ممکن است حرفهایی بزنند که بیمعنا به نظر رسد، ساعتها بدون حرکت یا حرف زدن در جایی بنشینند، یا اینکه ممکن است که کاملا سالم به نظر آیند تا هنگامی در مورد چیزهایی که واقعا درباره آنها دارند فکر میکنند، شروع به صحبت کنند. فرد دچار توهم در این بیماری، معمولاً صداهایی را میشنود، صحنههایی را میبیند، چیزیهایی را لمس و یا بوهایی را استشمام میكند كه سایرین قادر به درك آن نمیباشند. در این حالت فرد به یكسری باورهای غیرمنطقی دست مییابد كه به زعم خود آنها را درست میپندارد، در حالی كه دیگران آن را نمیپذیرند. نظیر احساس سوء قصد به جان وی از جانب دیگران. چنانچه این علائم بیش از شش ماه در فردی وجود داشت باید سریع درمان را آغاز کند، در غیر این صورت بیماری مزمن و وخیمتر خواهد شد و درمان آن طولانیتر و سختتر میشود. گرچه بسیاری از علائم بیماری با مصرف دارویهای ضدروانپریشی موجود مهار میشود، اما اغلب مبتلایان به اسکیزوفرنی باید علائم باقیمانده بیماری در طول عمرشان کنار بیایند.
نظرت چیه؟