سلام.
یه سالی میشه عاشق یه دختره تو دانشگاه شدم همکلاسیم هست.
خیلی دوسش دارم....
اوایل روم نمیشد بهش بگم که عاشقشم.ولی دل رو زدم به دریا تو یه برگه همه چیو براش نوشتم و دادم بهش.انتظار داشتم حداقل جوابمو بده ولی نداد...
الانم تو دو راهی گیر کردم.دلم میگه امید داشته باش بهش میرسی عقلم بر عکسش رو....
اینم بگم اون بر عکس من که زشتم خیلی خوشگل تر و خوشتیپ تره.
دیگه نمیدونم چیکار کنم.خیلی افسرده شدم.کارم شده فقط گریه....
چن بارم خواستم فراموشش کنم ولی نتونستم.
کمکم کنید t_t
لطفا از سن و سال و شرایط خودتون بیشتر بگید
و دلائلی رو که به اون دختر علاقه داری رو اشاره کنید تا دوستان بتونن بهتر نظر بدن
20 سالمه.و هر دو مون ساکن تهرانیم ولی تو قزوین درس میخونیم.دلیل علاقه مند شدنم رو هم نمیدونم چه جوری بگم.از همون نگاه اول عاشق رفتارش.اخلاقش.صداش.نگاهش شدم
خدایشش بخاطر خوشگلیش یا ************ اینجور چیزا عاشقش نشدم.
دیگه نمیدونم چی بگم :'(
سلام
خب الان عاشقش شدی که چی؟ قصدت چیه؟
تو نامه چی نوشتی؟
اگه شرایط ازدواج داری از خانواده بخواه برات برن خواستگاری والا بهتره سرت به درست باشه
دانشگاه جای درسه نه اینجور چیزا نمی دونم چرا ماها تو دانشگاه دنبال عشق و عاشقی بیشتریم تا درس
یه ذره فکر کنید آخه
دانشگاه شده سالنه مد
جای دوستیایی
فکر می کنید برا چی انقد تحصیل کرده بی کار داریم؟
خدایی از درسایی که سره کلاس بهتون می دن چقد می فهمی؟
استادا ه ماشاءالله دارن
به خدا توکل کن
انشاءالله موفق باشی
قصدم که معلومه ازدواج هست.ولی خب موقعیتش رو ندارم.راست میگی دانشگاه جای این کارا نیست ولی خب دست خودم نیست.دله دیگه عاشق میشه.منم دنبال دوست دختر اینجور چیزا نبودم و نیستم.
تو نامه هم که نوشتم چن ترمه عاشقت شدم ولی روم نشد بهت بگم و چنتا جمله ی دیگه....
سلامنوشته اصلی توسط arsalan
خب حالا که موقعیتش رو ندارید اون هم که جوابی بهتون نداده پس بی خیالش شید
چون اگه خوشش میومد لااقل جواب می داد یا شاید اهل دوستی نباشه
ببین دل همینجوری عاشق نمی شه
بهتره خودمون رو گول نزنیم
آدم تا به کسی نگاه نکنه دل هم نمی بنده
امان از دیده و دل هر دو فریاد
که هر چه دیده بیند دل کند یاد
تو قرآن و احادیث هم از نگاه به نامحرم منع شدیم برای همین : نگاه به نامحرم تیری از ناحیه شیطانه
بنظر من نه فقط شما همه جوونا باید نگاه خودشون رو کنترل کنن اونوقت خیلی از مشکلات حل میشه
باز هم اگه می تونید برای ازدواج اقدام کنید در غیر اینصورت بهتره بچسبید به درس و دنبال کار هم باشید و صبر کنید تا موقعیتتون جور بشه بعد اقدام کنید
توکل بر خدا کنید و متوسل به ائمه اطهار (ع) بخصوص در این ایام فاطمیه متوسل به مادرمون حضرت فاطمه سلام الله علیها بشید
انشاءالله موفق باشید
در پناه حق
سلام
به نظر بنده مسئله اول سن شماست.شاید یه مقدار برای ازدواج و تصمیم گیری زود باشه البته بستگی به خودتون داره.دوم اینکه اگر قصد شما یه عمر زندگی هست و واسه ازدواج میخواید ایشون رو، بیشتر صبر کنید و دقت کنید تا زوایای شخصیتی ش رو بشناسید.بعد هم با یک فرد معتمد از خانواده اگر میتونید مشورت کنید.نهایتابیشتر دقت کنید.موفق باشید
منم مثل تو هستم و چند روز پیش یه تاپیک هم زدم در این مورد - ولی نشستم فکر کردم - گفتم اول به هدف خودم در زندگی برسم به اون نقطه ای که برای خودم تعیین کردم و یه استقلال مالی پیدا کنم بعا . تو هم با فکر جلو برو من درکت میکنم چون خودم دقیقا چند روز هست که این تصمیم رو گرفتم و واقعا برام سخت بود . پس خوب درکت میکنم ولی دنیا جای همین سختی ها و بالا پایین هاست
خیلی ممنون که کمکم کردین.خدا خیرتون بده.
من تصمیمم رو گرفتم دیگه بهش فکر نمیکنم...
به این نتیجه هم رسیدم که دیگه عاشق نشم.t_t
In the name of godسلام
اللهم صل علی محمد وآل محمدو عجل فرجهم
http://www.hotup.ir/upload/w27r_mohs...i%5B128%5D.mp3
از رود جاری تر از کوه محکم تر از سختی از فولاد حتی مصمم ترما زندگیمونو با عشق میسازیمنه کم میاریمو نه رنگ میبازیم
دیروزو باید دید فردا رو باید ساختمن یاد میگیرم دنیا رو باید ساختاز خواب پا میشم خورشید می تابهبیدار میمونم دنیا اگر خوابهکی گفته این دنیا جای منازع نیست
بجنگ و تجربه کن شکست فاجعه نیستکی گفته این دنیا جای منازع نیست
بجنگ و تجربه کن شکست فاجعه نیست
ویرایش توسط mhtaheri : 03-17-2014 در ساعت 11:06 PM
خوندن این تاپیک یجورایی داره این حس رو میده بهم که در انتخاب مکان مشاوره اشتباه کردم!
پیش از هرچیز خدمت دوستانی که فرمودن دانشگاه جای عاشق شدن نیست، باید عرض کنم که عاشق شدن دل می خواد نه جا!
دوست دیگری فرمودن چقد تحصیل کرده ی بی سواد داریم، که عشق اگه عشق باشه انگیزه هم میاره با خودش
اگرم بخواید بشینید کلا نگاهتون به سقف باشه که از جانب شیطان تیرباران نشید باید بگم واقعاً متاسفم!
دوست من تو عاشق نشده بودی، عاشق اینقدر زود نا امید نمی شه.
گاهی داستان حکایت همون دو تا غورباقه ایه که همه فریاد می زدن نمی تونین بیاید بیرون از اون چاله
و اونی تونست بیاد بیرون
که کر بود...
اگه واقعاً عاشقی، جای نوشتن نامه، سعی کن اینقدر خوب باشی که بهش برسی.
اشتباهی که من و خیلیا کردیم شاید رو، نکن
ماییم و می و مطرب و این کنج خراب / جان و دل و جام و جامه در رهن شراب
فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب / آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب
خب ارسلان عزیز دوستان حرفای خوبی رو پیش کشیدن ...
به هرحال اول باید ببینی چقدر به ازدواج نیاز داری ...
بعد باید ببینی چقدر امکانات برای ازدواج تو دستت هست ...
یکی از مشکلات اصلی برای ازدواج مشکل اقتصادیه ...
تازه بعد از اون میتونی خیلی محترمانه از کسیکه خوشت اومده درخواست کنی ...
ولی این فقط 50درصد قصیه است و خواست طرف مقابلتون خیلی مهمه ...
قرار نیست ما از هر کسی خوشمون اومد اونم همین حس رو نسبت به ما داشته باشه ...
پس باید واقع بینانه جلو بری ...
ولی اینکه در محیط دانشگاه با دیدن این شخص عاشق شدی چیز بدی نیست ...
و به هرحال دل باید از جایی عاشق بشه و این سیر طبیعی زندگیه ...
خـــــدانـگهــــــدار
سلام. من تقريبا با نظر آقا شايان موافقم . مگه ميشه آدم به دلش بگه توي اين خيابون فقط حق داري عاشق بشي ولي توي خيابون كناري نميتوني !!!! يا فقط توي عابر پياده عاشق شو ولي توي دانشگاه نه !!!! اولا كه بحث عاشقي اصلا جا و منطق سرش نميشه . دوما به نظر من به جاي نامه نگاري يه روز ازشون بخواين كه 1 ساعتي وقتشونو با شما بگذرونن و شما حرف دلتونو بهش بزنيد . ضمنا شما اگه واقعا عاشق اون دختر مي بوديد با شنيدن اين حرفا زود جا نميزديد و نمگفتين ديگه عاشقش نيستم و بهش فكر نميكنم .
ببین دوست من،مضاف بر فرمایش های بچه ها باید بگم انقدر بی اعتماد به نفس نباش و نگو زشتم و ... واقع بین باش اما درکنارش عزت نفس داشته باشو خودتو دوس داشته باش!بدون این ها،عشقت به دیگران هم عشق نخواهد بود،بلکه میشه پر کردن خلاء های روحیت.یعنی مسکن به جای درمان!...من هم مثل خودت 1ساله عاشق 1هم دانشگاهیمم و تنها راهی که پیش روم دیدم این بود که خودمو انقد بکشم بالا که هم خودم اعتماد به نفس و رضایتم از زندگیم بره بالا،هم احتمال اینکه اون آدم منو بخواد زیادتر شه(تازه من دخترم و کارم سخت تره واسه ابراز علاقه و...).رکود نباید داشت.موفق باشی!
بهترین کار اینه که از روی عقلتون تصمیم بگیرید و با فکر و منطق جلو برید .
اول اینکه درباره فرد مورد نظر تحقیق کنید تا متوجه خصوصیات اخلاقی و وضع خانوادگی ایشون بشید و اینکه چجوری آدمی هست / آیا اهل دوستی با جنس مخالف هست یا نه
و اینکه جواب شما رو نداد شاید ار روی نجابت و سنگینی این دختر باشه که جای تحسین داره .
دوم خیلی محترمانه و سنگین با ایشون صحبت کنید . سریعا ابراز علاقه و احساسات نکنید و تا طرف مقابل رو نشناختید و از خصوصیاتش باخبر نشدید با او وارد بحث نشید .
و سوم اگر ایشون هیچ احساسی نسبت به شما نداشت و پیدا نکرد بهتره این موضوع رو فراموش کنید . شاید دست تقدر بر اینه که کسی بهتر انتظار شما رو میکشه .
"اگر امیدی نداری ... امید بساز "
"あなた望を作る希望しない場合は"
..........................................
"
بله حق با دوستانه ...
کار دل عاشق شدنه و این عاشق شدن جا و مکان و زمان مشخصی رو نمیخواد
انسان ممکنه با یک نگاه جرقه عشق تو دلش روشن بشه ....
فقط مشکل اینجاست که این جرقه که قراره فردا به اتش عشق تبدیل بشه چطوری کنترلش کرد ؟
خب ما در کشورمون بنابه دلایل مذهبی و عرفی باید این عشق رو برای رسیدن به نتیجه از مجرایی خاص عبور بیدم ...
و ممکنه در این مورد به نتیجه ایی نرسیم پس باید فکر اینطرفش رو هم کرد ...
اینجا مثل جاهای دیگه که ازادی 100 درصد دارن و دونفر با عاشق شدن میتونن به خواسته دلشون برسن ... نیست ....
اینجا ایرانه با تمام تعصبات و مشکلات اجتماعی و اقتصادیش باید قبولش کرد ...
پس مشکل عاشق شدن نیست مشکل به نتیجه رسوندن این عشقه که دل لامصب رو آروم کنه ...
وگرنه دل که اروم نیست روزگار آدم سیاهه
خـــــدانـگهــــــدار
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟
